Το ανελέητo mosh pit και τo crowd surfing που απλώθηκε από τα πρώτα κιόλας λεπτά στον διαθέσιμο χώρο του Gagarin, σταμάταγε μόνο για να τραγουδήσουν όλοι μαζί τους γνώριμους στίχους...

Παρουσίασε ένα μεστό και ώριμο πρόγραμμα, που συνδύαζε άρτια μεσογειακή, τζαζ και κλασική μουσική. Από όσο ξέρω, κανείς ακόμα Έλληνας δημιουργός δεν έχει παρουσιάσει τέτοια δουλειά...

Προς το παρόν τον ξέρουν όσοι ασχολούνται σε βάθος με την τζαζ, αλλά τέτοιας κλάσης καλλιτέχνης δεν θα αργήσει να γίνει ευρέως γνωστός, να μου το θυμηθείτε...

Κανείς δεν μάζευε το σαγόνι του στο τέλος, ενώ ορισμένοι έφυγαν απορημένοι –αν όχι εκνευρισμένοι...

Μια βραδιά στον Ιανό που «χώρεσε» την καλαισθησία στη ζοφερή πραγματικότητα μίας ακόμη άχαρης εβδομάδας για την πόλη της Αθήνας...

Μνημειώδης, καλαίσθητη, υπέροχα οργανωμένη, αλλά και βασανιστικά πληθωρική Κυριακή, χάριν μιας μουσικής ιδιοφυΐας υπεύθυνης για ουκ ολίγες αποκλίσεις/εκτροχιασμούς από τη νόρμα και τη φόρμα

Με 3 ώρες ασταμάτητων raps και underground beats, κάνανε δυναμική επάνοδο στον εγχώριο συναυλιακό στίβο, ενώ μας άνοιξαν και την όρεξη για το επερχόμενο δισκογραφικό τους βήμα...

Με δωδεκάχορδες κιθάρες στα χέρια και χωρίς πολλά πετάλια στα πόδια ήταν πιο μελωδικοί και πιο άμεσοι από ό,τι τους έχουμε συνηθίσει...

Πιάνο, φυσαρμόνικες και μπαρόκ φλογέρες συνυπήρξαν αγαστά και καταχειροκροτήθηκαν δικαίως, σε μια υπέροχη βραδιά...

Τίγκαραν το Κύτταρο πραγματοποιώντας θριαμβευτικό sold-out, το οποίο απέδειξε τα πατήματα που έχει βρει η καλοδομημένη τους ποπ σε μια νεότερη γενιά ακροατών...