Πρεμιέρα της νέας παράστασης του Φοίβου Δεληβοριά στο PassPort το περασμένο Σάββατο και στην άφιξή μας στην πλατεία Κοραή μια ουρά δέσποζε στην είσοδο του μαγαζιού. Από τη στιγμή βέβαια που οι πόρτες ανοίξανε, δεν καθυστερήσαμε ιδιαίτερα να εισέλθουμε και να τοποθετηθούμε σε βολικό σημείο για την παράσταση.
Γιατί μην έχετε καμία αμφιβολία πως αυτό που θα δείτε στον Μπάσταρδο Γιο είναι (και) παράσταση. Αν ψάχνετε απόδειξη, δεν θα χρειαστεί να φάτε πολύ από τον χρόνο σας. Μετά την εμφάνιση των μουσικών και την κάθοδο του Φοίβου Δεληβοριά στο σανίδι από τα καμαρίνια του PassPort, η αρχή δεν θα γινόταν με τραγούδι, αλλά με ένα σκετσάκι, το οποίο διακωμωδούσε το περιβόητο πλέον διαφημιστικό σποτ της Νέας Δημοκρατίας με τον πιτσιρικά που παίζει μπάλα.
Η εν λόγω θεατρικότητα θα επεκτεινόταν σε όλη τη διάρκεια της βραδιάς, τόσο στα ενδιάμεσα διαστήματα των τραγουδιών, όσο και στις ίδιες τις ερμηνείες αυτών. Δεν είναι αποστασιοποιημένος ερμηνευτής ο Δεληβοριάς, αλλά το ακριβώς αντίθετο: τα λέει τα κομμάτια του με τρόπο βιωματικό και φροντίζει να σε βάζει κι εσένα τον ακροατή στο κόλπο, δίνοντάς σου λίγο από το παρασκήνιο του κάθε ενός από αυτά.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα υπήρξαν αρκετά. Το “Ένας Σκύλος Στο Κολωνάκι”, ας πούμε, μάθαμε πως προήλθε –ούτε λίγο, ούτε πολύ– από μια τυχαία (και λίγο απρόβλεπτη) συνάντηση του τραγουδοποιού με τη Γωγώ Μαστροκώστα και τη Φωτεινή Γεωργαντά· πού αλλού, στο Κολωνάκι. Η δε “Όμορφη Πόρτα”, ως γνωστόν, απηχεί τις μνήμες του καλλιτέχνη από τις μπουρδελότσαρκες τις οποίες έκανε με παιδικό του φίλο στους δρόμους της Καλλιθέας.
Το καινούργιο πάλι “Κουνελάκι” συνοδεύτηκε από μια σειρά πληροφοριών: για αρχή, μάθαμε πως αποτελεί τη συνέχεια του “Φώτη” –τραγουδιού αφιερωμένου στον πατέρα του, που προηγήθηκε αμέσως πριν στο πρόγραμμα, συγκινώντας τόσο με τους γεμάτους παιδική αθωότητα στίχους, όσο και με τη συναισθηματικά φορτισμένη ερμηνεία που του επιφύλαξε ο Δεληβοριάς. Μας είπε επίσης ότι είναι αφιερωμένο στην κόρη του Ιόλη, αλλά και ότι προέκυψε μετά από μια συζήτηση που είχε με φιλικό πρόσωπο, την οποία και μας εξιστόρησε απολαυστικά.
Κι όλα αυτά δοσμένα όχι με αποστειρωμένο τρόπο, μα με μια ζεστή επικοινωνιακότητα από μέρους του, καθώς και με μερικές βόλτες μεταξύ των τραπεζιών· όπως έγινε ας πούμε στο “Με Βλέπεις Σα Φίλο”, το οποίο και τραγούδησε ανάμεσα και μαζί μας. Εκείνα βέβαια που είπε επί σκηνής ήταν σαφώς περισσότερα, όπως για παράδειγμα το ανεβαστικό “MP3”, τη “Μπόσα Νόβα Του Ησαΐα” και το “Bolero” (στο οποίο πρωτοάρπαξε την κιθάρα του), ενώ ακούσαμε και τις γνωστές του διασκευές σε Tom Waits (“Χάλια”) και Bob Dylan (“Τρένο Στην Κορυφογραμμή”).
Όσο συνέβαιναν τα παραπάνω επί σκηνής, κάτω από αυτήν το κοινό φρόντιζε να δείξει την ικανοποίηση του από τα τεκταινόμενα με κάθε δυνατό τρόπο. Χειροκρότημα, ρυθμικά παλαμάκια, φορτισμένα sing-along σε τραγούδια όπως τα “Δεν Ξέρω Τι Είναι” και “Αυτή Που Περνάει”, αποθέωση στο “Η Κική Κάθε Βράδυ”, αλλά και μερικά βροντόφωνα τσιτάτα –όπως εκείνο το «μπράβο ρε Φοίβο!» που τόσο παθιασμένα φώναζε ένας 20+ μπροστινός μας. Στα δε “Θέλω Να Σε Ξεπεράσω” και “Εκείνη”, τα οποία και κλείσανε την κανονική διάρκεια της συναυλίας, μάλλον δεν χρειάζεται περιγραφή για το τι επικράτησε στο PassPort.
Κι ενώ η ώρα είχε περάσει τις 2 και περιμέναμε το encore, ο Φοίβος Δεληβοριάς είχε κάτι λίγο πιο δημιουργικό και ιδιαίτερο στο μυαλό του. Κάπως έτσι, βρεθήκαμε να τον παρακολουθούμε να τραγουδάει παρέα με τον Τζίμη Πανούση το “Θεέ Μου Μεγαλοδύναμε” και το “Ένας Ευαίσθητος Ληστής” του Μάνου Χατζιδάκι, ενώ λίγο μετά είδαμε και τον Σπύρο Γραμμένο να δίνει το παρών επί σκηνής, αλλά και τη Ρένα Μόρφη των Imam Baildi να ανεβαίνει για τα “Δειλινά” του Γιώργου Ζαμπέτα και τον "Πασατέμπο" του Μανώλη Χιώτη.
Όταν οι guest εμφανίσεις έλαβαν τέλος, ο πρωταγωνιστής της βραδιάς συνέχισε με ρεπερτόριο από Διονύση Σαββόπουλο, Χατζιδάκι και Αρλέτα, σε μια εμφάνιση που έπιασε το τετράωρο σε μικτό χρόνο διάρκειας κι έκανε το το ρολόι μας να δείξει 3. Κάτι όμως που δεν καταλάβαινες επουδενί αν δε σου το έλεγε κάποιος ή αν δεν το χρονομετρούσες εσκεμμένα (όπως εμείς καλή ώρα), καθώς ο χρόνος κυλούσε και αβίαστα και ευχάριστα.
Ο Μπάσταρδος Γιος θα συνεχιστεί, όπως λέει χαρακτηριστικά το δελτίο τύπου, «για λίγα Σάββατα» ακόμα. Οι φανατικοί θα πάτε όπως και να 'χει. Οι σε δίλημμα να πάτε. Είναι πραγματικά απολαυστικός.
{youtube}Vlq6Wn_yFZc{/youtube}
