Την εκπληκτική της απόδοση στον Παρνασσό δεν θα την πιάσει κανένα κείμενο. Κλείστηκε στην κατάνυξη με την οποία σύσσωμη η αίθουσα τραγούδησε μαζί της τη "Μαργαρίτα Μαγιοπούλα" και στα βουβά μας δάκρυα στο άκουσμα των "Γερανών"...

Αυτό το μουρμουρητό έχει πλέον αποκτήσει μια εκφραστική ακρίβεια. Όσο για τις λέξεις, ακολουθούν την εμβάθυνση των νοημάτων, αλλά συναντούν ταυτόχρονα και την αναντίρρητη ικανότητα του Μυτακίδη να λαξεύει τη γλώσσα με τον δικό του τρόπο...

Αν προλάβω να δω εγγόνια κάποτε θα μπορώ να τους λέω ότι στα νιάτα μου είχα την ευκαιρία να βλέπω τις απολαυστικές παραστάσεις που έστηνε ο Φοίβος Δεληβοριάς στα ντουζένια του...

Με έναν νέο δίσκο έτοιμο σχεδόν να κυκλοφορήσει, η 10μελής Φάλαινα «αναδύθηκε» στην καλύτερη μέχρι σήμερα φόρμα της στη σκηνή του An Club, δίνοντας ένα πολύ κεφάτο λάιβ...

Ο Σταύρος Ξαρχάκος δεν περιορίστηκε απλά στην προετοιμασία του προγράμματος, αλλά βρέθηκε κι αρκετή ώρα επί σκηνής για να διευθύνει την ορχήστρα με την αυστηρότητα και την απολυτότητα που τον διακρίνει, αλλά και μ’ ένα πάθος το οποίο σε ορισμένες στιγμές ράγισε αυτό το προφίλ...

Στον Παρνασσό, μέσα σε λιγότερες από δύο ήσυχες ώρες, ο Κωνσταντίνος Βήτα μας θύμισε το συγκινησιακό φορτίο της μουσικής του και τον λόγο που τα τραγούδια του είναι πρωτίστως βιωματικά...

Δεν πέτυχε η συζητημένη παράσταση στα όσα θέλησε να αποτυπώσει, έχει όμως ως βασικό ατού μια καταπληκτική Μαρινέλλα, η οποία σε κάνει (κυριολεκτικά) να βουρκώνεις με τις ερμηνείες της...

Κατανυκτική συναυλία, που εξελίχθηκε ως μια σειρά μυσταγωγικών, χαμηλότονων εξομολογήσεων μεταξύ πιάνου και ακορντεόν. Αν και οι δύο συντελεστές μπορούσαν να τολμήσουν περισσότερο, δικαίως χειροκροτήθηκαν θερμά από όσους βρέθηκαν στον Παρνασσό...

Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που δεν σε αρπάζει απ’ τα μαλλιά, αλλά προτιμά να σε αφήσει να βυθίζεσαι αργά μέσα του. Παρακολουθώντας το, έχεις ακόμα μία εξήγηση για το πώς η πρωταγωνίστριά του καταφέρνει να παραμένει ακλόνητη στο προσκήνιο, εδώ και 43 χρόνια...

Μόνο οι όμοιοι του Μιχάλη Γκανά κέρδισαν το βλέμμα του την Παρασκευή. Αντίθετα, ο Νίκος Ξυδάκης το χάρηκε το τραγούδισμά του. Ήταν εμψυχωτικός εκεί πάνω στη σκηνή, αστειεύτηκε, ήθελε να ευχαριστήσει όλους όσους βρέθηκαν στον φιλόξενο Ιανό...