Μια βραδιά με θέρμη και ζωντάνια στο ΙΛΙΟΝ plus, η οποία στερήθηκε όμως την τεχνική υποστήριξη που χρειαζόταν ώστε να μην «πνίγονται» τα φωνητικά και να μην χάνονται οι στίχοι...

Γέμισε το Tiki στην πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα, προσφέροντας μια βραδιά με feel-good, χορευτικά ακούσματα, τα οποία απέδειξαν ότι μπορούν να είναι απλά αλλά όχι ευτελή, ποπ αλλά όχι χαζοχαρούμενα, ανάλαφρα αλλά και σκοτεινά με τον δικό τους, υπόγειο τρόπο...

Τα γλαφυρά κηροπήγια και τα γραφικά άμφια παραπέμπουν σε Batushka, ωστόσο στην πρώτη τους επίσκεψη στην Ελλάδα οι Τσέχοι απέδειξαν στους λίγους πιστούς που έσπευσαν στο Temple ότι είναι ένα διαφορετικό μαυρομεταλλικό θηρίο...

Μια ροζ κόμη, ένα ξυλόφωνο και ιστορίες για μοναχικά κορίτσια, τα οποία θα ερωτευτούν αγόρια και θα θέλουν να κάνουν μαζί τους παιδιά ζώντας σ' ένα πακέτο Camel, ήταν η αίσθηση που έμεινε από τον πρώτο της ερχομό στην Ελλάδα, για ένα live που δεν αφορούσε ωστόσο και πολύ κόσμο...

Live-εμπειρία στο υπόγειο του δισκοπωλείου Underflow, με πρωταγωνιστή τη χαρακτηριστική σωματικότητα της μουσικής του Alan Bishop, ο οποίος σαν σαμάνος σε έκσταση επιστράτευε κορμί, σαξόφωνο και ακουστικό μπάσο για να στήσει ένα υπερ-κοσμικό σκηνικό...

Περίπου 150 νοματαίοι έδωσαν το παρών στο Temple για τον μαγικό χορό των Χρονομηχανών, βιώνοντας μια ψυχοσωματική εμπειρία 10 φορές ισχυρότερη από ό,τι περιέχει ο δίσκος εκείνος του 1998...

Με μια ένταση που δεν επιβαλλόταν, αλλά σαγήνευε και παρέσυρε, ο Βρετανός μουσικός μάζεψε κάμποσο κόσμο στον πρώτο του ερχομό στην Ελλάδα, δείχνοντας ότι έχει βρει το δικό του σημείο στον χάρτη εξέλιξης της σύγχρονης τζαζ...

Έναρξη νέας συναυλιακής σαιζόν στις πάντα ανήσυχες Χίμαιρες, με το ιταλικό δίδυμο να επιστρέφει στην Αθήνα προσκεκλημένο του fanzine Εμβοές για ένα σύντομο μα ξεσηκωτικό set πάνω σε ό,τι λέμε «πειραματισμό»

Τα δοξασμένα χρόνια της house και techho έξαρσης ξανάζησαν στο Gazi Music Hall, με Richie Hawtin, Solomun και τη Nina Kraviz να έρχεται απευθείας από το Reworks της Θεσσαλονίκης για να κρατήσει τον χορό μέχρι τις 9 το πρωί...

Μια μελετημένη συναυλία με καλές ισορροπίες και θαυμάσια παιξίματα (ειδικά από τον Billy Sheehan), με μικρή ωστόσο προσέλευση για τα «κυβικά» ενός τέτοιου supergroup...