«Σε όσους λένε ότι η μουσική μας δεν κάνει για συναυλίες, απαντάμε ότι μάλλον δεν μας έχουν δει live».
Αυτό δήλωσαν σε πρόσφατη συνέντευξή τους οι Still Corners και το βράδυ της Τετάρτης επέστρεψαν στην Ελλάδα, αποφασισμένοι να δικαιώσουν αυτήν τους την αυτοπεποίθηση. Και το Gagarin χρειάστηκε να ανοίξει και τον εξώστη του για να χωρέσει τους αθεράπευτους νοσταλγούς των καλοκαιριών που σκιαγραφούν τα τραγούδια τους. Το λονδρέζικο ντουέτο, με τη σειρά του, έδωσε ένα μικρό σε διάρκεια πλην ικανοποιητικό σε ποιότητα δείγμα του τι μπορεί να κάνει με τον ήχο που λάνσαρε το 2011, ο οποίος τα τελευταία 8 χρόνια το έχει κάνει περιζήτητο στις indie σκηνές της Ευρώπης.
Η ανερχόμενη τραγουδοποιός Arianna K. ανέλαβε να υποδεχτεί το ενθουσιώδες κοινό των Still Corners, μέχρις ότου το στέκι της Λιοσίων έρθει στην κατάσταση του αδιαχώρητου. Με τη στιβαρή συστολή της και τη φρέσκια προσέγγισή της στα κιθαριστικά 1990s, όπως αυτή αποτυπώνεται στο ντεμπούτο εγχείρημά της Early Landed (από το οποίο έχει ήδη ξεχωρίσει το single "Steps"). Στα 21 της χρόνια, η Αριάννα φαίνεται καθόλα έτοιμη να καταστήσει ηχηρά τα πρώτα της βήματα και έδειξε ικανή ν' ανοίξει αποτελεσματικότατα ένα από τα πιο ονειρικά indie ονόματα του μουσικού τώρα.
Ο Greg Hughes και η Tessa Murray, στη συνέχεια, άνοιξαν το δικό τους set με τον ιδανικότερο τρόπο, με το σε χρόνο dt πολυαγαπημένο "Black Lagoon", το βαρύ δηλαδή πυροβολικό του φετινού, 4ου τους άλμπουμ Slow Air –το διαμάντι που έσωσε μια κατά τα λοιπά μέτρια κυκλοφορία. Με αυτό το μυστικό της μαύρης λιμνοθάλασσας διατυπώθηκε ρητά μια πρόσκληση σε χορό θερινών αναμνήσεων και προσμονών, ο οποίος συνεχίστηκε στρωτά και γλυκά από τραγούδι σε τραγούδι.
Από το "Cuckoo" και το "Beginning Τo Blue" μέχρι τους εραστές του "Berlin Lovers" και το επίμονο καλοκαίρι του "Endless Summer", τόσο οι Still Corners, όσο και το κοινό, έδειξαν ότι δεν θα ξεπεράσουν εύκολα τη Sub Pop εποχή, καθώς κάθε τραγούδι από το Creatures Οf Αn Hour (2011) και το Strange Pleasures (2013) γινόταν δεκτό με αξιοσημείωτο ενθουσιασμό. Η λαϊκή δε απαίτηση για το "The Trip" βροντοφωναζόταν από πολύ νωρίς, για να ικανοποιηθεί στο τέλος του set, ξεσηκώνοντας αλαλαγμούς και κύματα ευχαρίστησης απ' άκρη σ' άκρη του Gagarin.
Cool κι ευγενικοί, αέρινοι και βελούδινοι ακόμα κι αν δεν βρίσκονται στην καλύτερη δισκογραφική τους στιγμή, οι Still Corners αξίζουν πάντα τη συμπάθεια και την προσοχή μας. Κι ακόμα κι αν δεν μετακομίσουν στην Ελλάδα –όπως δηλώνουν ότι έχουν επανειλημμένα σκεφτεί– πάντα θα έχουν έναν καλό λόγο να έρχονται να παίζουν εδώ. Κι εμείς έναν ακόμα καλύτερο να τους βλέπουμε.
{youtube}MksVxrxwWxc{/youtube}
