Τα 5 χρόνια απουσίας τους από την Αθήνα είχαν ως αποτέλεσμα ένα γεμάτο Gagarin και ένα live-δυναμίτη, με το groove να ξεχειλίζει σε όλη τη διάρκεια της βραδιάς...

26 χρόνια μετά τον θάνατό του, ο σπουδαίος συνθέτης ξαναζεί στη σκηνή του Gazarte παραμένοντας ασυμβίβαστα λαϊκός. Επιδιώκει όμως και επικοινωνία με ένα κοινό που διαθέτει περαιτέρω αναφορές, έχοντας κοιτάξει πλέον πέρα από τον ορίζοντα μιας τυπικής γειτονιάς της παλιάς Αθήνας...

Καλή φωνή, σωστός ήχος, κιθάρα ικανή για έξυπνους συνδυασμούς. Όμως έλειψε ο πόνος και το ιδιαίτερο συναίσθημα που έχουμε συσχετίσει με τα μπλουζ, δημιουργώντας την εντύπωση μιας πλαστικής αναβίωσης...

O David August έπαιξε ως απέριττος και ιδιοφυής μάγος, ο Pantha Du Prince παρέδωσε ένα set μυσταγωγίας και ο Lindstrøm έδωσε το σύνθημα για μεταμεσονύκτιο χορό και ξεφάντωμα, καθώς το κοινό «λουζόταν» με κομφετί και μπαλόνια...

Με εις βάθος ματιά στο ελληνικό τραγούδι και με ζηλευτές ισορροπίες, «μαγειρεύει» χωρίς τυμπανοκρουσίες ένα από τα καλύτερα και πιο ουσιαστικά προγράμματα που μπορεί να παρακολουθήσει κανείς φέτος σε μια μουσική σκηνή...

Πυκνός ηχητικός διάλογος κάτω από τη στέγη της κατάμεστης Αγγλικανικής Εκκλησίας: πάντρεμα πνευστών, εξαγνιστικών εξερευνήσεων με βυθιστική, ηλεκτρονική ατμόσφαιρα, υπό το πέπλο μίας υποβλητικής πνευματικότητας...

Έχτισαν ένα δυνατό αίσθημα «συνανήκειν» απέναντι στο sold-out Temple, δίνοντας μια άψογη συναυλία, βασισμένη σε ένα ντόμπρο «γούστο» για το χιπ χοπ...

Το Gagarin είχε αρκετό κόσμο να τους περιμένει κι εκείνοι έδωσαν πολλές αφορμές στους παλιότερους ειδικά να θυμηθούν πού πήγαινε η ζωή τους πριν την καταιγίδα, παίζοντας με πάθος και με μια όμορφη «αλητεία»...

Μία συγκινητική ρετροσπεκτίβα στο τεράστιο έργο του πυλώνα της ελληνικής μουσικής, με τις δύο ερμηνεύτριες να κάνουν τις νότες να στριφογυρίσουν, να κοχλάζουν και να πάρουν εν τέλει φωτιά...

Φιλόδοξο, αλλά σφιχτό και επιμελώς φιλοτεχνημένο πρόγραμμα, με πλήρη αξιοποίηση της «επισκέπτριας» καλεσμένης, το οποίο απέδειξε ότι οι δύο τραγουδοποιοί έχουν τελικά περισσότερα κοινά από όσα νομίζαμε· ίσως και απ' όσα νόμιζαν και οι ίδιοι...