Ψηφία, στοιχεία γενετικού κώδικα, ακόμα και γαλαξιακές συντεταγμένες αστέρων έδεσαν με μια μινιμαλιστική ηλεκτρονική σύνθεση στο πνεύμα των Autechre, σε μια εγκατάσταση ωστόσο που παρέμεινε προσβάσιμη στο μη εξειδικευμένο κοινό –με αποτέλεσμα πολλοί να θελήσουν να φωτογραφηθούν με φόντο την εντυπωσιακή ροή των εικόνων... 

Αλλάζει το φανταχτερό σακάκι του κονφερασιέ με πουκάμισο και t-shirt και κατεβαίνει από τις ταράτσες στο πεζοδρόμιο έξω από το ιστορικό Κύτταρο, για μια παράσταση με λόγια και τραγούδια που μοιράζεσαι με τον συνοδοιπόρο (ή τον εαυτό σου) σε μια μεγάλη, 24ωρη βόλτα στην πόλη...

Στη δεύτερη εμφάνισή του στην Αθήνα, το δίδυμο αποχαιρέτησε το κοινό με τον γνωστό του σαρωτικό τρόπο, ξεσηκώνοντας όλα τα φαρδιά t-shirts και τα καπέλα που συγκεντρώθηκαν στο Gagarin για να τους τιμήσουν...

Με πολύ νεύρο και με σκληρό, ακούραστο ήχο, αποτύπωσαν επί σκηνής του An Club τον δυναμισμό του ελληνικού rock underground, έχοντας ως αφορμή το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ...

To προετοιμασμένο πιάνο με τα δεκάδες μπιχλιμπίδια στο εσωτερικό του, οι επιτόπια ηχογραφημένες λούπες και ο υπέροχος φωτισμός, οδήγησαν σε μια υποβλητική συναυλία...

Στιβαρό ανέβασμα μιας όπερας που στροβιλίζεται γύρω από ανθρώπους με διπλές ταυτότητες, με τον Δημήτρη Πλατανιά να στηρίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο χάρη στις επιτακτικές προβολές και την κραταιή του πειθώ...

Οι Φινλανδοί έπαιξαν μόλις 50 λεπτά, έκαναν όμως μια ηγετική εμφάνιση, βασισμένοι στην υπερηχητική bestial πυγμή τους και στα αργά, groovy σημεία, με τις κραταιές μπασογραμμές...

Με δεκάδες φώτα για συνοδεία, η Ζωή Ευσταθίου και ο Egil Kalman φύτρωσαν στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση ένα νορβηγικό δάσος ήχων, για να δώσουν έπειτα τη σκυτάλη στην αυτοσχεδιαστική συνάντηση κορυφής μεταξύ Ko Ishikawa, Γιώργου Βαρουτά & Νίκου Σιδηροκαστρίτη...

Στην πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα, ο Leighton Koizumi κατέκτησε πλήρως τη σκηνή, όντας ουσιαστικός και απολαυστικός, σαν (ντυμένος) Iggy Pop με εξωτικό παρουσιαστικό και έκφυλη κίνηση...

Αν και ο κόσμος που γέμισε ικανοποιητικά το Ρομάντσο διασκέδασε με την ψυχή του σε στιγμές σαν το "Fingers" και τη "Δίνη", o κακός ήχος εμπόδισε το γκρουπ του Γιώργου Δημάκη να παρουσιάσει με τον πρέποντα τρόπο την πρόσφατη βουτιά του στις χρυσές σελίδες της ψυχεδέλειας  και της Laurel Canyon τραγουδοποιίας...