Μια χιπ χοπ βραδιά επιφύλασσε η προτελευταία Πέμπτη του Γενάρη για το πιστό αθηναϊκό κοινό του είδους, το οποίο έδωσε δυναμικά το παρών στο Gagarin. Κοινό που εδώ και 30 χρόνια κρατάει σταθερά και τη φλόγα, αλλά και τα ποσοστά του, τα οποία μάλιστα ανεβαίνουν τον τελευταίο καιρό, καθώς μια νέα γενιά χαιρετίζει με τον τρόπο της τις πρόσφατες (σαρωτικές) νίκες των χιπ χοπ beats στα παγκόσμια charts και στα λοιπά πεδία μάχης της μαζικής κουλτούρας.
Ο δυναμίτης των M.O.P. λειτούργησε ως πυρήνας στην τροχιά του οποίου περιφέρθηκαν αγαπημένα παιδιά της εγχώριας σκηνής, αποδεικνύοντας για ακόμα μία φορά τη δυναμική που έχει κι αυτή αναπτύξει εδώ και κάποιον καιρό. Τα πλατώ του –και διεθνώς αναγνωρισμένου– DJ και παραγωγού Rawcuts εκτόξευσαν λοιπόν breakbeats, τα οποία ήρθαν να συναντήσουν τις στιβαρές ρίμες του Detro, σε μια ανταπόκριση από το μέλλον της ελληνικής χιπ χοπ κοινότητας. Άλλωστε ξέρουν και οι δύο από συνεργασίες και κολεκτίβες, όσο ξέρουν κι από τις μάχες των λέξεων και των loops· κάτι που απλά ενισχύει μια ήδη πολλά υποσχόμενη προοπτική.
Για όσους τώρα γουστάρουν το ορθόδοξο ραπ όπως ανδρώθηκε στις φτωχογειτονιές του Μπρούκλιν κατά τις χρυσές δεκαετίες των 1980s και 1990s –όταν και άρχισε να κατακτά ολόκληρους κόσμους– ο θρύλος των M.O.P. δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Οι Lil' Fame & Billy Danze είναι δύο ογκόλιθοι που από το 1992 αποφάσισαν να ενωθούν σε έναν, από τον οποίον έμελλε να ξεπηδήσουν αξέχαστοι χιπ χοπ ύμνοι.
Την παρακαταθήκη αυτή παρουσίασαν στη δεύτερή τους εμφάνισή στην Αθήνα, με τον γνωστό, σαρωτικό τους τρόπο. Οργώνοντας το 205 της Λιοσίων, έστησαν έτσι ένα αποχαιρετιστήριο, υπόγειο πάρτι, μιας κι έχουν εξαγγείλει την πρόθεσή τους να υπηρετήσουν στο εξής το χιπ χοπ αποκλειστικά μέσω της δισκογραφίας, σταματώντας τις συναυλίες. Τα είπαν επομένως όλα: από το "Ante Up" (2000) και το "Cold As Ice" (2001), ως τα διαμαντάκια του Sparta, του άλμπουμ που έφτιαξαν το 2011 με το γερμανικό παραγωγικό team των Snowgoons. Και, αναμενόμενα, ξεσήκωσαν όλα τα φαρδιά t-shirts και τα καπέλα που είχαν συγκεντρωθεί στο Gagarin για να τιμήσουν την M.O.P. κληρονομιά.
Σε μια χώρα με ολοζώντανο χιπ χοπ και συνθήκες που το υπαγορεύουν και το εμπνέουν –τόσο διαφορετικές, μα συγχρόνως τόσο ομόρριζες εκείνων που επικρατούσαν και κρατούν ακόμα στα περιθωριακά νεοϋορκέζικα σοκάκια– βραδιές σαν αυτήν βοηθούν τη σύνδεση με την ποιότητα που μετατρέπει το όλο είδος (που από κάποιους παραμένει παρεξηγημένο) σε τέχνη. Και ονόματα όπως των M.O.P., τα οποία στέκουν στη σκηνή σαν κινούμενο ντοκιμαντέρ για το χιπ χοπ lifestyle, σε τραβάνε θέλεις δεν θέλεις να γνωρίσεις μια πλευρά του παλιότερου underground, που δεν έχεις και πολλές ευκαιρίες να γνωρίσεις βιωματικά στο σήμερα.
Τους ευχαριστούμε λοιπόν που μας έκαναν για τελευταία (καθώς φαίνεται) φορά να «το ζήσουμε στα στενά» και περιμένουμε τις νέες τους περιπέτειες. Όποιες κι αν είναι αυτές.
{youtube}KHa6tHgEyf8{/youtube}