Στο κατάμεστο Ηρώδειο παρουσίασαν ένα πρόγραμμα που θα θυμόμαστε, ειδικά για τη σύμπραξη με τους «δικούς μας» ΤΑΚΙΜ, η οποία οδήγησε σε διαπολιτισμική πανδαισία...

Γέμισε σχεδόν το Piraeus Academy, αποδεικνύοντας ότι το όνομά τους συνεχίζει να προξενεί δέος. Έστω και χωρίς τον Jello Biafra, έστω κι αν πια οι συναυλίες τους δεν μυρίζουν μπαρούτι, όπως τότε που ταρακουνούσαν την Αμερική του Ρόναλντ Ρήγκαν...

Η κακή τεχνική του επί σκηνής χορευτή και οι προβολές, που θύμιζαν διαφήμιση για απορρυπαντικό πλυντηρίου πιάτων, κατέστρεψαν το οπτικό κομμάτι της συναυλίας. Μόλις όμως το ερμηνευτικό μεγαθήριο άνοιξε το στόμα του, όλα αυτά διαγράφηκαν μονοκοντυλιά...

Κεραυνοί, μπουμπουνητά, ένα αποφασισμένο κοινό που γέμισε το Ηρώδειο για 2η συνεχή μέρα, ένας αεικίνητος Τζαμαϊκανός κονφερασιέ και ένας από τους μεγαλύτερους σταρ της παγκόσμιας μουσικής, που πρωταγωνίστησε κατά τρόπο λιτό και δωρικό, τραγουδώντας με αναλλοίωτη φωνή τις σόλο επιτυχίες του, αλλά και τις αθάνατες στιγμές των Police...

Panda Bear & Avey Tare έδωσαν μια συναυλία με υψηλό δείκτη δυσκολίας για τους ανυποψίαστους, που όμως για τους μυημένους βιώθηκε σαν όνειρο διαρκείας...

H μπόρα έβαλε δύσκολα στη (σχεδόν) sold-out Πλατεία Νερού, όμως ο Nick Cave αποζημίωσε τους πάντες με μία ακόμα θυελλώδη εμφάνιση στα μέρη μας, στην οποία βάδισε με απαράμιλλο τρόπο πάνω στη γραμμή μεταξύ του Μεσσία και του Διαβόλου, του Πατέρα και του Εραστή...

Έπαιξαν μπροστά σε καμιά 40αριά ψυχές όλες κι όλες, αλλά, σ' έναν κόσμο όπου το hip hop έχει μετατραπεί σε υπερθέαμα, ήρθαν να υπενθυμίσουν την επικινδυνότητά του, ως μέσου που μπορεί να κάνει κοινωνικά ορατούς όσους οι διάφορες εξουσίες καταδικάζουν στη σιωπή...

Δεν έπαιξε πολύ, κάτι παραπάνω από μία ώρα. Έφτασε και περίσσεψε όμως για να μας δείξει πώς γίνεται, πώς πρέπει να γίνεται, πώς πρέπει να υπηρετείται η μουσική...

Ο Αμερικανός ηθοποιός ρύθμισε τον δείκτη ψυχαγωγίας πολύ ψηλά στο Ηρώδειο, παρουσιάζοντας μαζί με τον Γερμανό συνοδοιπόρο του ένα καλλιτεχνικό εγχείρημα αναγκαίο στην εποχή της απαξίωσης κάθε σπουδαίας κληρονομιάς...

Στην πρώτη του επίσκεψη στην Αθήνα, ο πολυσυζητημένος Ισραηλινός μουσικός αφοσιώθηκε στο αγνό groove, δίνοντας μια σύντομη αλλά θαυματουργή συναυλία, που έκανε όσους βρέθηκαν στην ταράτσα του Gazarte να αδημονούν για τον επόμενό του ερχομό στη χώρα μας...