Στο club του Σταυρού του Νότου, απέδειξε ότι έχει πολλά να πει και να τραγουδήσει: διαθέτει ένα όραμα καθαρό, η προοπτική του οποίου δεν σταματά στις κακοτοπιές και στα όρια της ελληνόφωνης «ροκ σκηνής» που, κακά τα ψέματα, δεν υφίσταται πια με κανέναν τρόπο...

Στη sold-out πρεμιέρα του Σαββάτου στο PassPort Κεραμεικός είδαμε μία παράσταση με φροντισμένη σκηνογραφία, γεμάτη από τραγούδια που λειτουργούν σαν ξάστερα αποκυήματα μιας αθηναϊκής χρονοκάψουλας...

Ένα sold-out πάντοτε λέει κάτι. Και έχει να πει ακόμα περισσότερα αν συμβαίνει σε μια συναυλία η οποία γίνεται με την αφορμή ενός δίσκου που δεν έχει ακόμα κυκλοφορήσει...

Η παράσταση «Μια εποχή στην Κόλαση (Αρθούρος Ρεμπώ)» αποτελεί ένα οπτικοακουστικό θέαμα ολκής. Μεστό, αρχέγονο, μία πραγματική πρόκληση σε όλες τις αισθήσεις, της οποίας ο απόηχος δύναται να αφήσει στον δέκτη κάτι παραπάνω από τον αριστοτελικό «έλεο και φόβο»...

Τρεισήμισι ώρες κράτησε το πρόγραμμα στο PassPort Κεραμεικός, και πάλι λίγες ήταν. Οι όποιες επιφυλάξεις υπήρχαν για το «πάντρεμα» ήρθησαν από την αρχή κιόλας της βραδιάς, αφού οι δύο πρωταγωνιστές «κόλλησαν» με ωραίο τρόπο επί σκηνής...

Συναυλία κατά σημεία εξαιρετική, μα με δεδομένο ταβάνι. Πόσο πρωτότυπος ή πόσο «εσύ» μπορείς αλήθεια να γίνεις όταν εκτελείς μία από τις πιο αναγνωρίσιμες μελωδίες στη Δυτική μουσική, το βασικό δηλαδή θέμα της Λίμνης των Κύκνων;

Πολλές φορές, τα επί σκηνής δρώμενα φάνταζαν ασύνδετα, σαν ιστορίες σκόρπιες από τη ναυτική ζωή. Αν όμως τα μάτια του θεατή «κουράζονται», δεν συμβαίνει το ίδιο και με τα αυτιά του. Τα τραγούδια είναι παρόντα και ο συνθέτης παραμένει καταιγιστικός και εντυπωσιακός...

Οι μαζικές «Nightstalker, ολέ-ολέ» ιαχές έμοιαζαν να ωθούν ενεργά μέχρι και τον πιο δύστροπο παρευρισκόμενο στο Eightball της Θεσσαλονίκης στον παλμό μιας ατμόσφαιρας καθόλα γηπεδικής. Σαν να προηγείται στην Τούμπα ο ΠΑΟΚ του Άρη με 4-0 στο ημίχρονο...

Η εσωστρέφεια που εκπέμπει η μπάντα της Φλώρας Ιωαννίδη και το ωμό rock του σχήματος του Γιώργου Καρανικόλα «συγκατοίκησαν» μια χαρά στο An Club, ωθώντας τους περίπου 300 παριστάμενους να βάλουν στην άκρη το κρύο του Σαββατόβραδου και την κίνηση στους δρόμους...

Με 4 εντυπωσιακά φορέματα και δίχως να πατήσει ούτε μία λάθος νότα επί 3 ώρες, κούνησε περήφανα τη στρασάτη σημαία της αυθεντικότητας, επανατοποθετώντας την ψυχή στην καρδιά του λαϊκού θεάματος