Αντιεμβολιαστές, συνωμοσιολόγοι και μεγαλομπεμπέδες μπαίνουν στο στόχαστρο των Σουηδών punkers  στη νέα τους δικσκογραφική κατάθεση

O έβδομος δίσκος του συγκροτήματος που μας χάρισε το Turn On The Bright Lights  δεν αφήνει πολλά περιθώρια ελαφρυντικών για τη σημερινή τους μονότονη τραγουδοποιία.

Οι υπερταλαντούχοι Βρετανοί συνεχίζουν να επεκτείνουν κινηματογραφικά το πυκνό, avant rock σύμπαν τους σε νέες, άπιαστες διαστάσεις.

To τέταρτο album του Σκωτσέζου τραγουδοποιού είναι ένας ζεστός δίσκος, φτιαγμένος για το καλοκαίρι. 

Το καλύτερο άλμπουμ των Placebo από την εποχή του Meds. 

Το δισκογραφικό ντεμπούτο της Μαρίνα Σάττι είναι μια αυθεντική, σύγχρονη καλλιτεχνική πρόταση, που γεννήθηκε μέσα σε μια multi-culti δίνη προσωπικής απελευθέρωσης. 

Ένα βολικό funky διάλειμμα που όμως δεν φαίνεται να πιάνει τον πήχη των προηγούμενων εγχειρημάτων της μπάντας του Yannis Philippakis. 

H post punk στα καλύτερά της. 

H Σtella σπιντάρει στην χιπστερική, ethnic λεωφόρο με ρωμέικη, μουσική ψυχή

Έχουν οι Scorpions  το 2022 "Gas In The Tank";  Έχουν και παραέχουν!

Φαντάζεστε τον Pusha σε παράλληλο Facetime με τον Kanye και τον Pharrell να “καθαρίζουν” το Donny Hathaway sample; Αυτός ο δίσκος είναι τόσο καλός.

Ο ποταμός ως μέσο για ένα μουσικό ταξίδι στο ντεμπούτο album μιας ιδιαίτερης μουσικής περίπτωσης από την Τυνησία. 

Οι The Steams διευρύνουν δημιουργικά τον ήχο τους και συντηρούν το ενδιαφέρον της περίπτωσής τους με το φιλόδοξο Mild Conquest, μια από τις πιο πολυσυζητημένες εγχώριες κυκλοφορίες του τελευταίου χρονικού διαστήματος. 

O πολυσυζητημένος Liam Gallagher, ως αγέρωχος εικοσιπεντάχρονος, ξανά. 

 Μια επανέκδοση του καλτ κλασσικού υλικού  του "γιατρού" Mark Woollard από την Cold Blow, όαση μέσα στο χάος των balaeric κυκλοφοριών. 

Το κεφάλαιο της ιαπωνικής psych μπάντας  Kikagaku Moyo κλείνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο με ένα ψυχεδελικό ταξίδι που ανακεφαλαιώνει αλλά και καταφέρνει να ανοίγει νέους δρόμους, ακόμα και την τελευταία στιγμή. 

 Ο "κρυφός θρύλος" της ηλεκτρονικής μουσικής, Jamal Moss, επιστρέφει με την πιο μεστή αλλά και πιο ανατρεπτική εκδοχή του ήχου του. 

Ένας δίσκος κάπου μεταξύ PJ Harvey και Portishead, μια μουσική συνταγή που έχουμε ξανακούσει αλλά εξακολουθεί να ενθουσιάζει. 

 Το πιο μεστό και πιο δημοφιλές album μιας εγχώριας jazz συντροφιάς που κάνει γκελ σε διεθνές επίπεδο. 

O Kevin Morby δεν πρωτοτυπεί αλλά καταφέρνει να γοητεύσει.