Ίσως δεν έπιασαν την επίδοση προηγούμενων συναυλιών στη χώρα μας, όμως ακόμα και σήμερα ταξιδεύουν, πωρώνουν, σε πάνε κάπου, όντας μία από τις καλύτερες εν ενεργεία μπάντες του εναλλακτικού παρελθόντος...
Μια έντονη και οριακή εμπειρία πρόσφεραν οι Χιλιανοί, σχηματίζοντας νοητό ρόμβο στη σκηνή του Temple, στην κορυφή του οποίου χανόταν και εμφανιζόταν μέσα στον καπνό και το τρεμάμενο φως ενός κεριού η ανδρόγυνη φιγούρα του Juan Pablo Rodrigues...
Αν και η προσέλευση στο Παλλάς δεν κρίνεται ιδιαίτερα ικανοποιητική, ο Βέλγος μινιμαλιστής έδωσε ένα στοχαστικό, ραφινάτο και γενναιόδωρο κονσέρτο, με το βιολί της Tatiana Samouil να απογειώνει τις συνθέσεις του..
Τίποτα δεν έμεινε όρθιο στην πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα, η οποία έπεσε στα κεφάλια όσων βρέθηκαν στο Gagarin ως ζωοδόχα βροχή, παρασύροντας τους πάντες σε φρενήρες κάλπασμα...
Ασφυκτικό sold-out στο Tiki για μια βραδιά σκανδιναβικής απλότητας, με βαμμένα πλατινέ μαλλιά, «αέρα» γαλλικών μπιστρό και εξομολογήσεις λατρείας για τον Ντέμη Ρούσσο...
Άλλοτε αλληγορικός και ευαίσθητος, άλλοτε ωμός και βίαιος, αλλού με ψιθύρους και μελωδία και αλλού με κραυγές απόγνωσης και αυστηρή προστακτική, έδωσε μια εξαιρετική συναυλία στο Temple...
Πολύς κόσμος έσπευσε να δει τους UNKLE, o Paul Kalkbrenner χόρεψε το φεστιβάλ στο ταψί του, η Caterina Barbieri δικαιολόγησε πλήρως το μότο «Music, Creativity and Technology» και ο Alan Fitzpatrick αναδείχθηκε σε βασιλιά των πρωινών ωρών...
Χώρος: Gazi Music Hall, Acro + Αμαξοστάσιο Ο.ΣΥ., Αθήνα
Το κοινό στήριξε την έλευση του περίφημου φεστιβάλ στην Ελλάδα και η 1η μέρα είχε κάμποσες συγκινήσεις. Όσο όμως και να χόρεψαν τον κόσμο οι Acid Arab, οι Modeselector και ο Boys Noize, αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής αναδείχθηκε ο Jon Hopkins, με τα αστρικά του ταξίδια στο άπειρο...
Χώρος: Gazi Music Hall, Acro + Αμαξοστάσιο Ο.ΣΥ., Αθήνα
12 χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση στην Αθήνα, τους υποδέχτηκε πολυπληθές ακροατήριο στο Fuzz. Το οποίο και αντάμειψαν με παλλόμενο groove, χειρουργική ακρίβεια και με την εφηβική όρεξη με την οποία έπαιξαν επί 85 λεπτά...
Η ανδρόγυνη αισθητική, τα μελαγχολικά φωνητικά, η ηχητική εντύπωση ενός ηλεκτρονικού «βάλτου» και τα πρόσωπα που επιμελώς κρύφτηκαν πίσω από λευκό μακιγιάζ και μαύρα γυαλιά, ήταν τα στοιχεία μίας ακόμα επιτυχημένης συναυλίας τους στην Αθήνα...