Ο Δημήτρης Μπογδάνος φανερώνει ιδιαίτερη αγάπη για το μουσικό θέατρο και δεν καταφεύγει σε εύκολες λύσεις, ανεβάζοντας με τεράστια επιτυχία ένα πυκνό, πολύπλοκο έργο, γεμάτο ηχηρούς σχολιασμούς για τη διττή φύση των πραγμάτων...
Χώρος: Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Αθήνα
Επιβλητικός χωρίς καν να το προσπαθήσει, μα συνάμα αέρινος, έμοιαζε με μαύρη tulpa που πότε διέταζε τον θόρυβο και πότε τον ακολουθούσε, όσο οι δονήσεις του διαπερνούσαν τοίχους, σώματα και πνεύματα...
Η Εθνική Λυρική Σκηνή γιορτάζει 80 χρόνια ανεβάζοντας ξανά τη θρυλική οπερέτα, σε μια παράσταση με πολλή φαντασία, η οποία απηχεί τον Ψυχρό Πόλεμο και το Πραξικόπημα του 1967, μεταφέροντας τα πάρτυ των ευγενών από την αυτοκρατορική Βιέννη στον Αστέρα της Βουλιαγμένης...
Χώρος: Εθνική Λυρική Σκηνή (αίθουσα Σταύρος Νιάρχος), Αθήνα
Δεν επαναλήφθηκε η πολυσυλλεκτική κοσμοσυρροή του 2017, όμως, αγέρωχοι κάτω από τους χρυσαφένιους θυρεούς τους, οι Αμερικανοί πρόσφεραν μια ανώτερη συγκινησιακή εμπειρία, με ζωηρότερη εκ μέρους τους απόδοση, αλλά και με καθαρότερο ήχο...
34 χρόνια μετά τον τελευταίο τους ερχομό στην Ελλάδα, πρόσφεραν απλά μαθήματα για αρχάριους για το τι σημαίνει νευρικό, αδάμαστο post-punk, έχοντας ως αιχμή του δόρατος τον απίθανο John Robb...
Ένα ασφυκτικά γεμάτο Fuzz υποδέχθηκε τους «αιώνιους πλανόδιους» του Martyn Jacques, οι οποίοι γιόρτασαν 30 χρόνια δισκογραφίας ξαναβουτώντας στη «βρώμικη» πλευρά της αισθητικής των καμπαρέ, σε μια βραδιά τρυφερή, με πηγαίο συναίσθημα...
Δεν βγήκε sold-out η κεντρική αίθουσα του Μεγάρου Μουσικής και μάλλον έλειψε το «μεγαλειώδες» που αρκετοί περίμεναν από τη βραδιά. Όχι βέβαια ότι δεν το έκανε εν τέλει το θαύμα του ο Άγιος Μαρτίνος των Αγρών...
Χώρος: Μέγαρο Μουσικής (αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης), Αθήνα
Η προσέλευση στο Temple όφειλε να είναι λίγο μεγαλύτερη για την πρώτη τους επίσκεψη στην Ελλάδα, κάτι πάντως που δεν εμπόδισε τη συναυλία να αποτυπωθεί ως πηχτό μείγμα «διεστραμμένης» συμπεριφοράς και industrial αισθητικής, όπου όλα είχαν λουστεί από διάχυτο, μαύρο EBM φως...
Άσχετα με το αν είναι τελικά πολεμιστές του αυτοκινητόδρομου ή πλατωνικοί της λεωφόρου, η φοβερή παρέα του Leighton Koizumi έδωσε μία (ακόμα) καταιγιστική garage rock συναυλία στο Κύτταρο, με τον κόσμο από κάτω να καταδιασκεδάζει...
Συναρπαστική συναυλία, η οποία βασίστηκε σε μια ρευστή μουσική ταυτότητα, που θόλωνε κατά το δοκούν το αν άκουγες τζαζ ή αν γινόσουν κοινωνός μιας εξερευνητικής διαδρομής προς το άγνωστο, που απλά είχε ως σημείο σημείο εκκίνησης την τζαζ, όπως τη δίδαξε κάποτε ο Miles Davis...
