Πολύς κόσμος τίμησε τον αγαπημένο τραγουδοποιό στη 2η μέρα του στο Six d.o.g.s., αλλά οι ακατάπαυστες συνομιλίες κάλυψαν τελικά τη συναυλία με μια αντιαισθητική φασαρία...

Ανά στιγμές ημι-αυτιστικός, ανά στιγμές να κάνει καλαμπούρι με το κοινό στο Six d.o.g.s., έμοιαζε να έχει καταπιεί τον Ian Curtis, τον Παύλο Παυλίδη στα νιάτα του και όλες τις Τρύπες μαζί...

Ο κόσμος κατέκλυσε το Steam για να τους χωρέσει ξανά στο ίδιο πλάνο, μαζί. Κι εκείνοι απάντησαν με απελευθερωμένη house μουσική για την αθόρυβη ελίτ των νυχτόβιων πλασμάτων, αυτών που μπορούν και χορεύουν ακόμα στην καρδιά των διαβρωμένων αστικών κέντρων...

Το ιστορικό club των Εξαρχείων γέμισε σχεδόν κατά το set των Διάφανων Κρίνων, με τον κόσμο δυστυχώς να φυλλοροεί στη συνέχεια, παρά την εκρηκτική διάθεση των Closer...

Παρουσιάζοντας τους 2 νέους δίσκους τους στη σκηνή του Six d.o.g.s., έδειξαν ότι είναι πλέον ένα συγκρότημα με χαρακτήρα, που δεν χρειάζεται να ακολουθεί μια συγκεκριμένη τάση για να δώσει νόημα στις ιδέες του...

Εκρηκτική η βραδιά στο κατάμεστο Piraeus 117 Academy, γεμάτη φωτοβολίδες, αιχμηρούς στίχους, λυσσαλέα raps και σκληροπυρηνικά beats...

Στο πρώτο επίσημο live τους στην Αθήνα, έδειξαν έτοιμοι να μπουν κι αυτοί στον μεγάλο διάλογο της εγχώριας παράδοσης με το ροκ της Δύσης που εκτυλίσσεται από τα Μπουρμπούλια του Σαββόπουλου, μέχρι τους Villagers Of Ioannina City...

Έκλεισαν την καριέρα τους με μια επιμελώς σχεδιασμένη γιορτή στο κατάμεστο PassPort, υμνώντας τη νιότη και τη δημιουργικότητα, αλλά και όσες αρετές φέρνουν κοντά τους ανθρώπους στο μονοπάτι της ζωής...

Με μια άρτια εμφάνιση, οι Kawir στεφάνωσαν το φεστιβάλ με δοξαστικό, μαυρομεταλλικό ζόφο, εισπράττοντας ενθουσιώδη χειροκροτήματα από ένα (ανέλπιστα, ίσως;) γεμάτο Gagarin...

Με όλες τις ενστάσεις που μπορεί δικαιολογημένα να έχει κανείς για τις μεγάλες πίστες, η Θεσσαλονικιά σταρ εκπροσωπεί στην Ιερά Οδό την όμορφη, ουσιαστικά λαμπερή πλευρά των μπουζουκιών, αποτελώντας ερμηνευτικό μυδραλιοβόλο...