Ήρθαν τελικά εκείνα τα άλλα παιδιά, με τα τιρκουάζ μαλλιά και τα μάτια-λέιζερ. Κι έτσι τα σπουδαία τραγούδια που έγραψε στη δεκαετία του 1980 μπορούν να ενώνουν τους παλιούς και τους 20άρηδες του σήμερα, σε ένα γεμάτο Six d.o.g.s. και σε μια υπέροχη βραδιά με «γεύση» φρέσκου ανανά...

Είτε μονάχος με την κιθάρα του –σε στυλ μπουάτ– είτε με την εκπληκτική τζαζ ορχήστρα του, υπήρξε καθηλωτικός και καταχειροκροτήθηκε δίκαια από το γεμάτο Half Note...

Έργο φορτωμένο με συμβολισμούς, το οποίο βάδισε ανάμεσα σε δάση με ξωθιές και νέους εραστές, πατώντας και στις Μπούλες της ελληνικής παράδοσης. Το αποτέλεσμα έμεινε δυστυχώς θολό, αν και το ατόφιο μουσικό μέρος υπήρξε εξαιρετικό...

Ένα μεστό, φιλοτεχνημένο αφιέρωμα, δοσμένο με σεβασμό, με τη μυθώδη φωνή της Σαβίνας Γιαννάτου στην πρώτη γραμμή, να πλαισιώνεται από το ευγενές πιάνο του Θόδωρου Κοτεπάνου και τη διαφανή, στιβαρή απαγγελία του Γιώργου Κοροπούλη...

Δεν ήταν η μπόμπα που περιμέναμε από τους Αιγαλεώτες, αλλά ήταν μια ωραία γιορτή της μέχρι τώρα πορείας, με το sold-out στο Ρομάντσο να δείχνει ότι έχουν πετύχει να διευρύνουν το κοινό χωρίς να νερώσουν το κρασί τους...

Η σχεδόν 5ωρη γιορτή που έστησαν τα Αντισώματα έδειξε ότι η απώλειά του δεν θα γίνει ποτέ συνήθειά μας. Και ο κόσμος που γέμισε ασφυκτικά το Κύτταρο, πιστοποίησε ότι είναι πολλοί όσοι θα παλέψουν γι' αυτό...

Νέα πνοή φύσηξε στη χιλιοπαιγμένη όπερα χάρη στη συνεργασία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με την Komische Oper του Βερολίνου, που γέμισε την Αθήνα με κουρδιστές μαϊμούδες, ροζ ελέφαντες, ιπτάμενα κόκκινα χείλη και μία σκανταλιάρικη μαύρη γάτα...

Εμφατικό sold-out και αστείρευτο κέφι στο Gagarin, για μια παρέα που κατέλυσε κάθε κανόνα του εγχώριου μουσικού marketing και βρίσκει συνέχεια τον τρόπο να φρεσκάρει το ελληνικότροπο νεο-πανκ της...

Καταπληκτική με έναν αθόρυβο τρόπο, έστησε στην Οδό Κυκλάδων κάτι μεταξύ συναυλίας και παράστασης, ζωντανεύοντας για λίγο μπροστά μας το κλίμα των μικρών φοιτητικών clubs του Παρισιού όπου γεννήθηκε το άστρο της Barbara...

Σε μία ακόμα sold-out βραδιά εκεί στο υπόγειο της πιτσαρίας Crust, με μια ενθουσιώδη Δήμητρα Γαλάνη ανάμεσα στο κοινό, αποκρυστάλλωσαν τη φιλοσοφία του «οργανωμένου χάους», μοιάζοντας με μισθωμένο library music σχήμα, το οποίο επαναστάτησε ενάντια στην αποστολή του...