Δεν πρέπει να έμειναν με παράπονο οι Rationalistas από τη γιορτή που έστησαν στο Ρομάντσο για τα 10 τους χρόνια στην ενεργό δράση. Τα τίμησαν με τον πλέον ζωντανό τρόπο (πάνω στο συναυλιακό σανίδι), κέρδισαν το στοίχημα του μεγαλύτερου μαγαζιού με sold-out ήδη από την προπώληση και έδειξαν σε όσους ήρθαν από περιέργεια γιατί συγκαταλέγονται πλέον στις «δυνάμεις» του εγχώριου χιπ χοπ. Ούτε κι εμείς λοιπόν είχαμε λόγους να φύγουμε με παράπονο από το live τους. Κι ας μην ήταν η μπόμπα που περιμέναμε.
Η διοργάνωση τήρησε το χρονοδιάγραμμα (εύγε) και έτσι, εκεί γύρω στις 22.00, με τον συναυλιακό χώρο του Ρομάντσο να έχει ήδη γεμίσει, είδαμε την έκπληξη που είχε ετοιμάσει το γκρουπ για opening act: τον φίλο τους Γιάννη Ρούσσο, stand-up κωμικό. Το σόου του βασίστηκε σε πράγματα ήδη γνωστά από βιντεάκια που μπορεί να βρει κανείς ιντερνετικά, το διέκριναν όμως σπιρτόζικες ιδέες, οι οποίες έφεραν εύκολα τα πρώτα αβίαστα γέλια στο κοινό. Ο Ρούσσος είχε επίσης καλή αίσθηση της οικονομίας, μένοντας επί σκηνής τόσο, όσο χρειαζόταν. Πάνω δηλαδή που έκανε το κομμάτι του, μας χαιρέτησε, δίνοντας τη σκυτάλη στο αμιγώς μουσικό πρόγραμμα της βραδιάς. Πρώτα, όμως, είχαμε ολιγόλεπτη παρέμβαση, από φοιτητές του Πολιτικού της Νομικής, οι οποίοι μας ενημέρωσαν για την υπόθεση του Βασίλη Δημάκη –που συνιστά μία ακόμα ανησυχητική ένδειξη ότι τα πράγματα στην εγχώρια δικαιοσύνη έχουν αρχίσει να περπατούν σε θολά μονοπάτια.
Το μουσικό μέρος ξεκίνησε με «ζέσταμα» από τον Ghetto Rock και το crew του, σε σχετικά χλιαρό ωστόσο κλίμα. Οι ράπερς και οι DJ τους, δηλαδή, μπήκαν με ενέργεια και κέφι, ποιότητες όμως που δεν μπόρεσαν να τις περάσουν στον κόσμο. Οι παριστάμενοι αρκέστηκαν να παρακολουθήσουν με ενδιαφέρον, τους χάρισαν και κάποια χειροκροτήματα, ουδέποτε όμως έκαναν την επιθυμητή φασαρία, δείχνοντας την παραπάνω συμμετοχή που αποζητούσαν οι ράπερς. Εν μέρει είχε να κάνει βέβαια και με εκείνους, καθώς τα κομμάτια τους είχαν καλούς στίχους, μα σε επίπεδο flow δεν ακούσαμε και κάτι το ιδιαίτερο. Σε κάθε περίπτωση, μιας και δεν μπόρεσε να είναι μαζί τους η Mi55t (η οποία είχε ανακοινωθεί στο line-up), το support set δεν άργησε να λήξει.
Έντεκα παρά δέκα, περίπου, τα φώτα στη σκηνή έσβησαν εντελώς και τα πράγματα στο Ρομάντσο ζωήρεψαν απότομα, με TNT & Sxo να μπουκάρουν δυναμικά στη σκηνή, χωρίς καλησπέρες και φιοριτούρες, αρχίζοντας να φτύνουν ρίμες εν μέσω ιαχών ενθουσιασμού, όσο στα μετόπισθεν ο Bayman με τον DJ Gzas έριχναν ηχηρά, πωρωτικά beats. Δεν χρειάστηκαν παρά 2-3 κομμάτια σερί, στο ίδιο κλίμα, για να καταλάβεις και πόσο το είχαν δουλέψει οι Rationalistas αυτό το εορταστικό live, αλλά και πόσο μακριά έχουν φτάσει πλέον σε σύγκριση με τις άγουρες μέρες στο Αιγάλεω και εκείνη την εμφάνιση στο Schoolwave 2005, όταν συστήνονταν ακόμα ως Ορθολογιστές, «μαθητικό hip-hop συγκρότημα από την Αθήνα». Γι' αυτό άλλωστε στο Ρομάντσο γινόταν λόγος για 10 χρόνια, από τότε δηλαδή που έγινε το επίσημο μπαμ των Rationalistas, γιατί, κατά τα άλλα, το γκρουπ έχει μεγαλύτερη ιστορία.
Λίγο πιο μετά, ο Sxo θα μας μιλούσε κι εκείνος για τις πρώτες μέρες της μπάντας, όταν την ίδρυσαν αυτός και ο Druma Loop. Και θα έκανε και μια κρίσιμη παρατήρηση, ότι το συγκεκριμένο live το πήγαιναν διαφορετικά από ό,τι συνήθιζαν στο παρελθόν. Το τι εννοούσε φάνηκε όταν ο TNT κάλεσε το κοινό να χαμηλώσει στο πάτωμα ώστε να εκτοξευτεί μετά, «όπως παλιά»: ήταν ένας κώδικας που έγινε αντιληπτός μόνο από το μισό Ρομάντσο, όσους προφανώς ακολουθούν το γκρουπ καιρό. Από τους υπόλοιπους, άλλοι έμειναν όρθιοι κι άλλοι ακολούθησαν μεν το τι έβλεπαν γύρω τους, μα με έκδηλη αμηχανία.
Τι εννοώ με τα παραπάνω; Το κοινό των Rationalistas έχει εμφανώς αυγατίσει, χάρη κυρίως στο γκελ που έγινε με τον δίσκο Vanguard (2016) και το τραγούδι "Δεν Έμαθες Να Ακούς". Ανταποκρινόμενοι σε αυτό, έστησαν και οι ίδιοι το live στο Ρομάντσο κατά τρόπο πιο «φιλικό» προς το «νεοφώτιστο» πλήθος, απλώνοντας την έκταση και αποφεύγοντας να το πάνε όσο βομβαρδιστικά το πήγαιναν στο παρελθόν –αντίστοιχα, και η «κερκίδα» δεν είχε τον συντονισμένο παλμό παλιότερων εμφανίσεων.
Ήταν ασφαλώς η λογική επιλογή εκ μέρους του γκρουπ, από την άλλη όμως κάτι τέτοιο έβαλε στο παιχνίδι και υλικό από τις μέρες που φλέρταραν με τη reggae, εμφανώς υποδεέστερο σε σύγκριση με το τωρινό τους. Εκεί στη 1 ώρα, δηλαδή, το live είχε πια κάνει «κοιλιά». Ευτυχώς που ήρθαν δηλαδή τότε ο Ghetto Rock με τους Zoro & Buzz και τα πράγματα ξαναπήραν φωτιά. Το διάλειμμα ωστόσο αμέσως μετά, όταν έμειναν επί σκηνής μόνοι τους οι Zoro & Buzz, αποσυντόνισε ξανά την ενέργεια, καθώς μέρος του κοινού αντιμετώπισε την περίσταση ως διακοπή, σπεύδοντας στο μπαρ για μπύρα.
Το live θα συνεχιζόταν βέβαια για αρκετή ακόμα ώρα και θα μέτραγε κι άλλες κορυφώσεις, με το "Δεν Έμαθες Να Ακούς" να προξενεί χαμό γύρω στα 10 λεπτά μετά τη 1. Κάνοντας τη σούμα, μας έλειψε η μπόμπα που περιμέναμε από τους Rationalistas, κάτι πάντως που δεν πρέπει να οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα: η μπάντα αποτυπώθηκε γερή και έπεισε ότι βρίσκεται στην καλύτερη φάση της καριέρας της, πετυχαίνοντας μάλιστα να διευρύνει το κοινό χωρίς να νερώσει τη σκληροτράχηλη φύση της, το πολιτικό της στίγμα (με τη "Γροθιά Αγάπης" να αφιερώνεται τώρα στη Συρία, αντί για την Παλαιστίνη) και εκείνη την αίσθηση ότι έχεις να κάνεις με ανθρώπους που ζουν όντως το «εκεί, έξω».
{youtube}r7PZYI5M1-k{/youtube}
