Ανακάτεμα μουσικής από διαφορετικές κουλτούρες, γιουσουρούμ ετερόκλητων ήχων, ένωση δύο κόσμων και πολλά άλλα τέτοια όμορφα υπoσχόταν στη σκηνή του PassPort Κεραμεικός η συνεργασία του Φοίβου Δεληβοριά και της Μαρίνας Σάττι με τις Fonés. Ωστόσο, η τουριστική περιήγηση σε διαφορετικά στυλ και το εύκολο ανακάτεμα τραγουδιών με εκ διαμέτρου αντίθετες καταβολές, δεν αρκούν για μια αξιομνημόνευτη παράσταση. Το κλείσιμο δηλαδή του ματιού δεν φτάνει, ειδικά όταν πρόκειται για συνεργασίες-στοιχήματα. Χρειάζεται δουλεμένη χημεία για να προκύψουν ενδιαφέρουσες επιμειξίες, ενώ το γεφύρωμα των αντιθέσεων προϋποθέτει πηγαία έμπνευση.

50bDelSt_2.png

Το πρώτο πάντως μέρος του Flea Market κύλησε αναμενόμενα ψυχαγωγικά, έχοντας σαν βάση τη νοσταλγική αναπόληση της Αθήνας της δεκαετίας του 1980 στην οποία έχει βουτήξει λυτρωτικά τον τελευταίο καιρό ο Δεληβοριάς, με θαυμαστά αποτελέσματα είναι η αλήθεια, όπως το εξαιρετικό άλμπουμ Καλλιθέα (2015).

50bDelSt_3.png

50bDelSt_4.png

Από το περιγραφικό "Ένας Σκύλος Στο Κολωνάκι" που άνοιξε τη βραδιά και τη γλυκιά "Πέρα Χώρα", μέχρι τη σαρκαστική "Μπόσα Νόβα Του Ησαΐα" και τον θηλυκό ύμνο της "Γυναίκας Του Πατώκου", τα τραγούδια ζέσταναν τον χώρο με την ανεπαίσθητη αμηχανία του Δεληβοριά στις εισαγωγές να μην επηρεάζει ούτε στο ελάχιστο τη συνολικά καλή διάθεση. Ο τρελός Ισπανόφωνος ειρμός στο "Hijo De Puta" πάντα θα προκαλεί γέλιο, το "Bolero" πάντα θα παρασύρει το κοινό σε sing-along και ο βιογραφικός "Φώτης" θα είναι πάντα μια τρυφερή οικογενειακή ανάμνηση. Το χαριτωμένο tribute στα Ημισκούμπρια με το γαλλοθρεμένο ψευδο-ρομάντζο "Je Suis Bossu" και η καλλιθεώτικη περιήγηση του "Ξένου" θα ήταν ωστόσο τα τελευταία καλά μαντάτα της βραδιάς.

50bDelSt_5.png

50bDelSt_6.png

Τα πρώτα βαρίδια στις τσέπες της παράστασης φάνηκαν νομίζω από τα άχαρα δεύτερα φωνητικά της Νεφέλης Φασούλη και την αβέβαιη πόζα της στο μικρόφωνο. Όχι πως η νεαρή τραγουδίστρια δεν διαθέτει αξιόλογη φωνή, κάθε άλλο. Όταν όμως η Δυτική, μελισματική soul του "Who’s Loving You" και η ανατολίτικη, ρεμπέτικη σαγήνη της "Μισιρλού" εναλλάσσονται στο καπάκι, με το πάτημα θαρρείς ενός διακόπτη, τότε υποψιάζεσαι ότι η Φασούλη δεν κλίνει πουθενά με την καρδιά της –απλά τη νοιάζει να τα λέει ωραία.

50bDelSt_7.png

50bDelSt_8.png

Η αναλογική γοητεία του Φοίβου Δεληβοριά, η καλά δεμένη μπάντα που τον συνοδεύει και η φυσικότητα στην πρόζα έμειναν από καύσιμα τη στιγμή της εμφάνισης της Μαρίνας Σάττι και των «Φωνών» που την πλαισιώνουν. Η Σάττι, σαν μπροστάρισσα των πολυφωνικών Spice Girls των Βαλκανίων, έδειξε μπόλικη «μικρομέγαλη» αυτοπεποίθηση. Κοιτούσε με το ένα μάτι στο Bollywood, με το άλλο στη Θράκη. Πατούσε με το ένα πόδι στη Μικρά Ασία, με το άλλο στη Βουλγαρία. Όλα σερβιρισμένα σαν άπαχος χυμός, που μόλις βγήκε απ’ το μπλέντερ.

50bDelSt_9.png

50bDelSt_10.png

Είτε λοιπόν το φόντο έδειχνε κάποια κολομβιάνικη φιέστα, είτε ένα παραδοσιακό πανηγύρι στη Θράκη, η πόζα στη σέλφι έμενε ίδια. Τουριστικές βόλτες σε ολόκληρες κουλτούρες, με μόνο εφόδιο το χαμογελάκι, για τους θεατές που θέλουν τραγούδια περιπετειώδη, μα τους αρέσει στα κρυφά και η Έφη Θώδη –για παραφράσω την ειρωνεία του Τζίμη Πανούση στον "Νεοέλληνα". Ένα καλύτερο tribute απ’ αυτό έκανε στον εκλιπόντα Τζιμάκο ο Δεληβοριάς, όταν τραγούδησε τον νιχιλιστικό ύμνο "Γυφτάκι". Και ήταν τα δικά του greatest hits, όπως ο "Καθρέφτης", το "Αυτή Που Περνάει" (σε μια ανέλπιστη, σχεδόν disco ενορχήστρωση) και το "Θέλω Να Σε Ξεπεράσω" που επανέφεραν τον ρυθμό και τις υγιείς ανάσες στη βραδιά.

50bDelSt_11.png

50bDelSt_12.png

Πιστεύω ότι τα μπλουζ της αμερικάνικης βαμβακοφυτείας και το "Τι Σε Μέλλει Εσένανε Από Που Είμαι Εγώ" σε ευθεία παράταξη, προκαλούν κύματα ευδαιμονίας μόνο σε ακροατές που νιώθουν πως είναι πολίτες του κόσμου, αλλά κατά βάθος τους λείπει το χωριό. Δεν το εννοώ υποτιμητικά. Υπάρχει ωστόσο αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στις αισθήσεις και στα συναισθήματα που γεννάει η ζωντανή μουσική. Αν η Σάττι φύγει από το κυνήγι των αισθήσεων, αν βρει τα βήματά της ακουμπώντας στωικά σε μια πορεία χωρίς πυροτεχνήματα και εντυπωσιασμούς, τότε κι εγώ θα σπάσω μια κούπα για τα λόγια που 'πα και ποτηράκια για τα πικρά λογάκια. Μέχρι τότε, θα θυμάμαι το πόσο στριμωγμένο και ερμητικά μόνο του έμεινε το ρεπερτόριο του Δεληβοριά σε τούτη ζωντανή σύμπραξη.

{youtube}j6vCg7qutqo{/youtube}

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured