Με την έναρξη των εμφανίσεών της στο Convento Del Arte στις 29 Ιανουαρίου, ήταν γεγονός πως ο λογαριασμός της Δήμητρας Παπίου με το πάλκο είχε ξανανοίξει. Στη δεύτερη παράσταση, όμως, κλήθηκα να δω η ίδια τι έγραψε τελικά το τεφτέρι: πόσες μνήμες θα χωρούσαν σε 2 μόλις ώρες μουσικής και πώς αυτές θα εξιστορούνταν σε ένα κοινό που είχε μείνει πίσω στα επεισόδια της ζωής και της δημιουργίας της σημαντικής ερμηνεύτριας.
Δεν είναι τυχαία μία από τις κύριες μούσες του Σταμάτη Κραουνάκη, όπως δεν είναι αλόγιστα οι στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου στο ρεπερτόριό της. Η Δήμητρα Παπίου είναι ίσως μία από τις μεγαλύτερες λαϊκές φωνές που έχουμε κοντά μας και ευτυχώς το ξέρει –κι ας μην τη βλέπουμε συχνά τα τελευταία χρόνια. Μόλις πατήσει στο σανίδι, όλα αλλάζουν· ο αέρας της, που κατακτά μια ολόκληρη σκηνή, είναι και πάλι ο ίδιος. Όπως πάντα.
Η σχεδόν δίωρη παράσταση της Δήμητρας Παπίου, σε σκηνοθεσία Φρόσως Κορρού & Δημήτρη Κουρούμπαλη (SO7) είναι, αυτό που λέμε, μια παράσταση που σέβεται τον εαυτό της, και το κοινό της κυρίως. Χωρίς αναμονές, χωρίς διάλειμμα, χωρίς φλυαρίες και βιτρίνες, κάλυψε ένα μεγάλο μέρος της δισκογραφίας της ερμηνεύτριας, η οποία αγκαλιάστηκε με τη σειρά της από εκτελέσεις τραγουδιών προς τιμήν μιας σειράς συνθετών και στιχουργών, όπως τους Διονύση Σαββόπουλο, Μάνο Χατζιδάκι, Σταύρο Ξαρχάκο, Λάκη Παπαδόπουλο, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Ο τελευταίος μάλιστα υπογράφει και την παραγωγή της επερχόμενης δισκογραφικής δουλειάς της Παπίου, με τίτλο Παραβολές, που κυκλοφορεί εντός Φεβρουαρίου.
Σίγουρα έχουμε ακούσει δεκάδες ερμηνείες πολλών εκ των κομματιών που συνέστησαν το πρόγραμμα, όπως το "Υπερωκεάνιο", οι "Μοίρες", η "Ζελατίνα", ο "Πασατέμπος", η "Χοντρομπαλού". Το γρέζι όμως και η τρομερή δυναμική μιας στεντόρειας και χειμαρρώδους φωνής σαν της Παπίου, από εκείνες που δεν χρειάζονται μικρόφωνα για να φτάσουν στη γαλαρία, είναι αν μη τι άλλο μοναδικά.
Ό,τι όμως έλαμψε πραγματικά ήταν η Δήμητρα Παπίου αυτοπροσώπως –η ερμηνεύτρια, η γυναίκα, η μάνα, η νοικοκυρά, η femme fatale, το αντράκι, η μόρτισσα, η μπερμπάντισσα, η γλεντζού. Η εναλλαγή ρόλων, προσώπων, διαθέσεων, ακόμα και ρούχων(!) επί σκηνής, το τσαλάκωμα και η υπερβολή της, το γέλιο και η μελαγχολία της, συνέθεσαν ένα μοναδικό πορτραίτο: της γυναίκας που με τη φωνή της σφράγισε τον «ύμνο», λέξη με την οποία ζητούσε ο κόσμος το "Αυτή Η Νύχτα Μένει" στο τέλος του προγράμματος.
Η αγαπητή κυρία Παπίου εμφανίζεται κάθε Δευτέρα στο Convento Del Arte, για 8 συνολικά παραστάσεις, και καταθέτει μια ολόκληρη ιστορία, κατάδική της –ένα σημαντικό κεφάλαιο του ελληνικού τραγουδιού, με το οποίο ο λογαριασμός της, κατά πως φαίνεται, δύσκολα θα κλείσει. Άλλωστε, όπως γράφει και η ίδια σε προσωπικό της σημείωμα για την παράσταση «Χίλιες φορές το τρακ της παράστασης από τον πανικό της ζωής»…
{youtube}9eBrUSQ7nIE{/youtube}
