Γιάγκος Πλατής

Ο Μπομπ Κατσιώνης μετράει πια πολλά χρόνια ανεπίσημης και επίσημης ενασχόλησης με τη μουσική, με ατελείωτες συμμετοχές σε metal acts, όπως οι Firewind και οι Outloud, των οποίων υπήρξε μέλος για χρόνια αλλά και με συμμετοχές από διάφορα πόστα με γνωστά ονόματα του χώρου όπως οι Nightfall και οι Septic Flesh. Εδώ και περίπου 1 χρόνο, έχει ξεκινήσει μια σειρά video στο Tik Tok όπου προσπαθεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του metal και άλλων ειδών μουσικής ενορχηστρώνοντας εκ νέου σημεία τραγουδιών που φαινομενικά είναι «μακριά» από τον metal χωρό. Έχει αφοσιωθεί πια αποκλειστικά στη δημιουργία και την παραγωγή μένοντας για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός συναυλιών. 

Με τι ασχολείσαι αυτήν την περίοδο;

Αυτή την εβδομάδα είχα να τελειώσω τρία βιντεοκλίπ για τους Nightfall, μια άλλη occult metal band τους Passage και κάτι πιτσιρίκες που τους έγραψα κιόλας ένα τραγούδι, τις Oops!e Daisy, καλή φάση! Έχω πολύ κόσμο στο στούντιο, κάνω κάποιες αναδομήσεις στην Symmetric Records και προσπαθώ απο τον Δεκέμβρη να παίξω λίγο Playstation. Ε...όχι του '24, για του '23 εννοώ! (γέλια)

Πρόσφατα οι Septic Flesh έπαιξαν στο Ηρώδειο, o Ozzy Osbourne εισήλθε, αν και αργοπορημένα, στο Hall of Fame, οι Iron Maiden και οι Metallica είναι γνωστοί στους πάντες κτλ. Είναι ο κόσμος πιο ανοιχτός στη metal μουσική σήμερα;

Μπα, δεν το νομίζω. Ίσως το metal έχει γίνει πιο «απομονωμένο» δεδομένου ότι μέσω των Social ο «διαχωρισμός των φυλών» γίνεται πιο εύκολα. Οι μεταλλάδες στους κύκλους τους με το content τους, οι trappers στους δικούς τους κ.ο.κ. Απ'ό,τι μου λένε τα παιδιά που έρχονται στο στούντιο, η αναλογία είναι ακόμη  ίδια: θα βρεις 2-3 μεταλλάδες σε ένα ολόκληρο σχολείο, όπως περίπου το 1993 που ήμουν εγώ στην Γ' Λυκείου. Ότι οι φίλοι μου οι Septic Flesh έπαιξαν στο Ηρώδειο, έχει να κάνει με το ότι αφενός υπάρχει η τεχνογνωσία και ανέβηκε το επίπεδο τους σε ένα σημείο που να μπορούν να παρουσιάσουν κάτι τόσο μεγάλο, και αφετέρου στο ότι πλεόν υπάρχουν 1-2 «δικοί μας» που μεγαλώσανε και μπήκανε σε κάποιες καίριες θέσεις ώστε να μπορέσει να ανοίξει μια παραπάνω πόρτα. Δεν άλλαξε ούτε ο κόσμος ούτε η μουσική. Απλά μπήκαν κάποιοι «δικοί μας» στην...πόρτα.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι είναι extreme μουσική. Το πιστεύεις αυτό;

Ναι, είναι «δύσκολο» άκουσμα για τον πολύ κόσμο. Μπορεί σε εμάς το "Rockarolla" των Judas Priest να ακούγεται soft, «ροκάδικο» αλλά σε κάποιον που είτε ακούει λαϊκά, είτε hip hop, είτε ακόμα και smooth jazz και κλασσική μουσική δεν μπορεί να μπει εύκολα στα αυτιά του. Γνωρίζοντας μη-μεταλ κόσμο τα τελευταία δέκα χρόνια μέσω της Ευρυδίκης, είδα ότι ακόμα και άνθρωποι που δουλεύουν μέσα στον χώρο του θεάματος μας βλέπουν σαν «μαλλιάδες που γκαρίζουν». Θλιβερό; Ναι, ειδικά αν σκεφτείς το πόσο «χαμηλά» τους βλέπουμε και εμείς! (γέλια).

Έχεις ακούσει που λένε ότι το metal κοινό είναι το πιο καλό; Με την έννοια ότι δεν ενοχλούν, είναι πολύ υποστηρικτοί μεταξύ τους αλλά ήθελα να σε ρωτήσω αν πιστεύεις πως είναι ανοιχτό προς άλλα ακούσματα.

Καλά, αυτό ισχύει 100%. Οι μεταλλάδες νοιάζονται μόνο για την Μουσική. Δεν πάνε ξέρω γω στα μπουζούκια για να κάνουν κατανάλωση και φιγούρα ούτε για ψευτοτσαμπουκά και μαγκιά ούτε κάπου αλλού και για ψευτοκουλτούρα, ή για τα χασίσια. Είναι σε μια συναυλία για να δουν τα ινδάλματά τους να παίζουν την αγαπημένη τους μουσική, να ακούσουν -και να προσκυνήσουν ακόμα- τον αγαπημένο τους κιθαρίστα, ντράμερ, μουσικό. Το σκέφτεσαι αυτό σε άλλες μουσικές σκηνές; Όσον αφορά το πόσο ανοικτοί είναι...χμμμ... πρέπει να τους το πασάρεις μέσα απο το Metal. Σαν αυτό που κάνω και εγώ.

Αυτό που προσπαθείς μέσω του Tik Tok δηλαδή, να σπάσεις τα στεγανά ανάμεσα στα είδη. Μπορείς να μου αναφέρεις παραδείγματα metal καλλιτεχνών που έχουν επιρροές από άλλα είδη;

Στη δική μου περίπτωση, οι Dream Theater με πήραν απο το χέρι και μου έμαθαν όλο το prog rock, τους Rush, Kansas, ELP, Marillion και πόσους άλλους. Μέσα απο τον Yngwie Malmsteen έμαθα τον Bach (και αργότερα στο ωδείο τον εκτίμησα ακόμα περισσότερο) ή τον Pagannini. Ακόμα και «δίπλα» στους Paradise Lost γνώρισα τους Dead Can Dance, την Diamanda Galas, άκουσα για την βραζιλιάνικη μουσική απο τους Angra, τι να σου λέω τώρα, πολλές τέτοιες περιπτώσεις.

Μπορείς να μου αναφέρεις κάποια ονόματα που ξεχωρίζεις, παλιά ή καινούρια και δεν προέρχονται από τον χώρο της metal;

Να αρχίσω με την Ευρυδίκη; (γέλια) Πέρα απο αυτά που ανέφερα πριν, θα σου πω Loreena McKennit, Aziza Mustafa Zadeh, Jean Michel Jarre, τους Έλληνες «μεγάλους» όπως Vangelis, Yanni, Χατζιδάκι, βάλε και πιο rock τους Porcupine Tree, και αυτά που σου λέω τώρα δεν είναι απλά μουσικές που γνωρίζω, αλλά ονόματα που με έχουν «μεγαλώσει».

Έχεις δηλώσει ότι το Tik Tok σε βοηθάει να δημιουργήσεις μια κληρονομιά. Γιατί επέλεξες τη συγκεκριμένη πλατφόρμα; Έχεις σκεφτεί να φτιάξεις κανάλι;

Καλά, αυτό έγινε τυχαία! Απλά κάπου εκείνες τις μέρες κοντά στον Τελικό της Eurovision 2024 έφτιαξα ένα αυθόρμητο βίντεο που απαντούσα σε μια κοπέλα στο Threads που ρωτούσε «Πώς ακούγατε μουσική πριν το Youtube και το Spotify;» Το βίντεο αυτό έγινε viral, ακόμα με σταματάνε στο δρόμο τυχαίοι άνθρωποι και το συζητάνε μαζί μου! Μετά τον διαγωνισμό έπαιξα το “Mon Amour” (Slimane), το οποίο έκανε νομίζω 40Κ views σε μία μέρα, μετά μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρουσα και κάπως «αστεία» η φάση και έκανα και εκείνο το metal cover στο “Zari” της Σάττι. Και από 'κει και μετά, μου έγινε συνήθεια. Κάτι σαν ενα εξτρα «χόμπι», το οποίο μάλιστα θεωρώ οτι εμπεριέχει κάτι για τον καθένα: Πληροφορίες, τεχνογνωσία, γνώσεις και προτάσεις σε ηχοληψία, εκτέλεση και ενορχήστρωση και μερικές φορές και χιούμορ. Ταυτόχρονα βέβαια ανεβαίνουν όλα σε Tik TokInstagram, Facebook και Youtube οπότε όποιος τα ψάξει θα τα βρεί. Είμαι περήφανος για αυτά τα μικρά βίντεο/διασκευές. Δεν τα κάνω για content, είναι μικρές καταθέσεις/καλλιτεχνικές προτάσεις.

Παλιά έβγαιναν μαζικά πιο ωραία τραγούδια;

Άκου, θα σου δώσω μια «αβάντα» 20 ετών (!) και θα ζητήσω από εσένα αλλά και από τους αναγνώστες να σκεφτούν ποια είναι τα αντίστουχα τραγούδια (που κυκλοφόρησαν ΜΕΤΑ το 2000) με τα “Bohemian Rhapsody” , “The Logical Song” , “Master Of Puppets”, “Stairway To Heaven” και “Child In Time”. Θα περιμένω όση ώρα θέλετε!

Έχεις πει σε βίντεο σου ότι η εξωτερική εμφάνιση παίζει σημαντικό ρόλο στα κλιπ και την όλη παρουσία. Υπάρχουν πολλοί από τους παλιότερους που ισχυρίζονται ότι αυτή η προσκόλληση στην εικόνα που ξεκίνησε από το 80 έφερε αρνητικά αποτελέσματα στον χώρο της τέχνης. Τι έχεις να πεις για αυτό;

Καλά αυτό σίγουρα ισχύει αλλά δε φταίνε τα 80ς και η τηλεόραση. David Bowie, Prince, Little Richard, πφφφ είναι τόσοι πολλοί αυτοί που είχαν μια extreme εμφάνιση αλλά ταυτόχρονα ήταν καλλιτεχνικοί ογκόλιθοι. Οπότε θα πώ οτι απλά ολα αυτά εντάσσονται στην κατηγορία του «θεάματος» και αυτό φέρνει και την εικόνα μαζί με τον ήχο. Και στην τελική αν η εικόνα δεν έχει σημασία, ας κατέβει και μία συμφωνική ορχήστρα και ο καθένας να φοράει ό,τι θέλει, ο κρουστός μια στολή viking, το πρώτο βιολί μια εμφάνιση της Μπαρτσελόνα και ο πιανίστας τα αθλητικά του, να δούμε αν θα μας ακουστεί ίδιο ένα έργο του Beethoven!

Υπάρχει πιθανότητα επανασύστασης των Firewind με εσένα μαζί σε σταθερή βάση είτε δισκογραφικά είτε συναυλιακά;

Έχουμε πάρει καλλιτεχνικά και επαγγελματικά τους ξεχωριστούς μας δρόμους αλλά αν είναι να γίνει κάτι «μεγάλο» εγώ είμαι πάντα «μέσα». Απλά με είχαν κουράσει τα ταξίδια και ήθελα να κάνω focus στην δημιουργία και παραγωγή μουσικής. Με τα παιδιά είμαστε κάτι παραπάνω απο φίλοι, αδέρφια θα έλεγα και αυτό δεν αλλάζει.

Σκέφτηκες ποτέ να αφήσεις την Ελλάδα;

Είχα μια πρόταση να πάω στη Σουηδία να δουλέψω με τον τύπο που μας έκανε τα videoclips με Firewind, που ήταν και κάτι σαν «μέντοράς» μου από τότε που τον γνώρισα, όπως επίσης και όταν με είχαν προσκαλέσει σε μια audition για τους Cradle Of Filth, λιγο πριν μπώ στους Firewind, μετά τους Septic Flesh. Δεν ξέρω, δεν έχω μετανιώσει για κάτι, όλα έγιναν στη ζωή μου όπως ακριβώς τα ονειρευόμουν,ή, ψέμματα, ακόμα καλύτερα.

Μπορούν σήμερα να πραγματοποιηθούν καλλιτεχνικές επαναστάσεις και νέα ρεύματα;

Από τη μια είναι πιο «εύκολο» να γίνει μιας και το -όποιο- μήνυμα/δράση θα πάει πολύ πιο γρήγορα σε όλο τον πλανήτη. Από την άλλη... έχουν γίνει όλα. Δεν υπάρχει shock value πιά,ο κόσμος έχει αποκτήσει ανοσία στην έκπληξη και έχει «μαζευτεί» στο comfort zone του, στο customized content που θέλει αυτός και το σπιτάκι του. Ακούω πραγματάκια, αλλά ανήκω και εγώ σε αυτό τον κόσμο; όταν θέλω να ακούσω κάτι θα γυρίσω στους Annihilator, στους Sacred Reich, στην θαλπωρή των Maiden και θα αφήσω τους πειραματισμούς για τους άλλους. Δεν είναι και ότι έχω ακούσει κάτι τόσο εντυπωσιακό που με έκανε να νιώσω οτι ο κόσμος προχωράει χωρίς εμένα.

Πιστεύεις ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα αντικαταστήσει την ανθρώπινη δημιουργία;

Μπά, η Τέχνη είναι αμφίδρομα συνειδησιακή, τόσο απο αυτόν που τη δημιουργεί όσο και τον αποδέκτη της, και στο πώς θα την εκλάβει. Το ΑΙ θα κάνει τρελά πράγματα στο μέλλον, αλλά μόνο στο πως να μιμηθεί τον άνθρωπο αι τις δημιουργίες του. Δες αυτά τα περίεργα βίντεο που ξεκινάει μια κοπέλα να περπατάει, γίνεται πάπια, την τρώει ένας κροκόδειλος και παίρνουν τα πάντα φωτιά! Τώρα που το σκέφτομαι, αυτό είναι όντως ένα «νέο καλλιτεχνικό ρεύμα» που με ρώτησες πριν. Ε, μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό.

Πώς είναι να συζείς μαζί με έναν άνθρωπο που ζει επίσης μέσα στη μουσική;

Ό,τι καλύτερο! Με κατανοεί όταν πρέπει να κάτσω μέχρι το πρωί στο στούντιο να τελειώσω μια μίξη, όταν είμαι σε ένα βουνό μέσα στο κρύο και γυρίζω ένα βιντεοκλίπ και δεν την πάρω τηλέφωνο όλη τη μέρα, και εγώ κάνω το ίδιο. Είναι επίσης αυστηρός κριτής στις δουλειές μου, όπως και εγώ της λέω τη γνώμη μου όταν μου τη ζητήσει. Αλλα μέχρι εκεί, άμα το ζευγάρι αρχίσει και μπλέκει τα επαγγελματικά του πολύ -πόσο μάλιστα τα καλλιτεχνικά!- δεν θα πάει καλά αυτό, και επειδή είμαι λάτρης της Στατιστικής, λέω να μην κάνω το 3 στα 3! (γέλια)

Πώς βλέπεις τον κόσμο σήμερα;

ΧΑΟΣ. Δε θέλω να έχω επαφές με κανέναν εκτός του κύκλου μου στον δρόμο, δε θέλω καν να οδηγώ, να έχω συναλλαγές με ανθρώπους που δεν ξέρω, είναι όλοι τρελοί εκεί έξω. Μου αρέσει να έρχομαι στο υπόγειό μου, στο στούντιό μου, να δημιουργώ, να υποδέχομαι και να δουλεύω μονο με αυτούς που περνάνε απο το «φίλτρο» μου και μετά σπίτι με την γυναίκα μου και τέλος.

Τι εύχεσαι για τη νέα χρονιά;

Προσωπικά θέλω να έχω την υγεία μου για να συνεχίσω αυτό που κάνω και να γίνομαι καλύτερος στη δουλειά μου. Αν δηλαδή αυτό που κάνω είναι ένα βουνό, εγώ νιώθω οτι είμαι ακόμα κάτω-κάτω στην καφετέρια που αγοράζεις τα "Είδη Σκι" και πίνω ζεστή σοκολάτα έτοιμος να αρχίσω την ανάβαση! (γέλια)

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured