Το να μοιράζεσαι YouTube videos στο Facebook είναι ενδεχομένως «πασέ» -τώρα για να τραβήξεις την προσοχή (του αλγόριθμου) πρέπει να γράφεις «σεντόνια». Εκτός αν είσαι... μουσικάνθρωπος. Σε αυτή την περίπτωση το να μοιράζεσαι νέα μουσική επιβάλλεται. Κι αυτό γιατί, αν μη τι άλλο, θα τραβήξεις την προσοχή εκείνων που έχουν διαρκώς τα ραντάρ τους σηκωμένα και αναζητούν σαν πρεζάκια «το νέο», «το φρέσκο», «το συναρπαστικό».
Κάπως έτσι στις 13 Ιανουαρίου του 2025, το δικό μου ραντάρ έπεσε πάνω στην ανάρτηση του Δημήτρη Μπούρα της Inner Ear Records για τους Messier 13, στην οποία έλεγε τα παρακάτω, αυτολεξεί:
«To ντεμπούτο άλμπουμ των Messier 13 είναι ένας καταπληκτικός δίσκος. Θα το έλεγα αύτο ακόμα και αν δεν είχαν τραγούδι αφιερωμένο στην Mimi Parker των Low, ακόμα και αν δεν είχε ανεβάσει τον τραγουδιστή τους ο Mark Kozelek να τον συνοδεύσει στην κιθάρα, ακόμα και αν δεν τους άρεσαν οι Slowdive και οι Codeine, ακόμα στην τελική και αν δεν τους κυκλοφορούσαμε εμείς τον δίσκο. Εύχομαι ο τίτλος από το παρακάτω τραγούδι να είναι ευθεία αναφορά στην πινακίδα του αυτοκινήτου του Ντόναλντ.»
Νομοτελειακά, ο κέρσορας βρέθηκε πάνω στο YouTube link, πάτησα play:
«Ωπ, τι έχουμε εδώ;» αναρωτήθηκα ακαριαία, ενώ ακριβώς την ίδια στιγμή στο Messenger εμφανίστηκε το όνομα του Άγγελου Κλειτσίκα: «Messier 13 δισκοκριτική γράφω εγώ». Προφανώς είχε δει και εκείνος το ίδιο post, προφανώς είχε πατήσει και εκείνος play, και προφανώς -δεδομένου του ότι με τον Άγγελο διατηρούμε εδώ και ένα χρόνο τη μηνιαία σειρά podcast «Τα Εγχώρια», που σημαίνει ότι παρακολουθούμε στενά την ελληνική εναλλακτική παραγωγή- μάλλον όντως κάτι είχαμε εδώ.
Δεν με ενδιέφερε να μάθω περισσότερα για τη μουσική, θα ακούσω το ντεμπούτο τους Stay For a While στις 24 Ιανουαρίου, μαζί με τους υπόλοιπους. Με ενδιέφερε όμως να μάθω πολλά περισσότερα για τα μπάντα.
Με δικά τους λόγια, να τι έχουμε εδώ, λοιπόν:
Ο Γιώργος (κιθάρα) με τον Παύλο (Κιθάρα-Φωνή) γνωρίστηκαν μέσω social σε μια ομάδα αφιερωμένη στους My Bloody Valentine την εποχή της πανδημίας στην Αθήνα. Αρκούσαν τα κοινά ακούσματα για να τους βρουν μετά από λίγο καιρό να τζαμάρουν παρέα οι δυό τους.
Η Ναταλία, μέλος της ίδιας ομάδας, θα τους γνωρίσει κατά τον ίδιο τρόπο, και παρ'οτι έπαιζε μπάσο μόλις τρεις μήνες, θα δεχθεί να δοκιμάσει τις ικανότητές της.
Ο Νικόλας (τύμπανα), θα κληθεί ως παλιός γνωστός του Γιώργου να τους παρακολουθήσει να τζαμάρουν. Του ζητούν να κάτσει στα τύμπανα παρά τον σοβαρό τραυματισμό και το δεμένο χέρι που τον συνόδευε. «Ρίχνε καμιά μπότα να μας συνοδεψεις απλά», του είπαν.
Από τότε και 5 χρόνια μετά, η τετράδα παίζει ακόμα μαζί. Δεν ήταν εύκολο να συμβεί αυτό ωστόσο. Άνθρωποι απλοί, με καθημερινές δουλειές και σπουδές, που πολλές φορές φαντάζουν απειλητικές για το εγχείρημά τους: να παίξουν τη μουσική που τους εκφράζει. Προτιμούν, ωστόσο, κάθε φορά να μετατρέπουν αυτή την απειλή σε έμπνευση.
Το shoegaze ήταν το είδος που τους ένωσε. Τους βρήκε όλους στην ίδια ψυχολογική φάση, με την ίδια όρεξη, και -όπως αποδείχθηκε αργότερα- με το ίδιο όραμα. Προφανώς και τα ακούσματά τους, δεν περιορίζονται εκεί. Ο Γιώργος έχει παρελθόν μέχρι και σε pop punk μπάντα, ο Παύλος έχει δική του σολο πορεία σαν indie-folk singer-songwriter, ενώ ο Νικόλας έχει πίσω του μια πορεία χρόνων σε metal και πειραματικά συγκροτήματα, και μάλιστα σε άλλα όργανα (κιθάρα-μπάσο).
Πολυσυλλεκτικά και τα γούστα τους φυσικά, που εκτός από το shoegaze που υπηρετουν, απλώνονται σε πολλά κατατόπια όπως η ακουστική φολκ, το midwest emo, η 60s modal jazz και το black metal.
Εκτός μουσικής, η τετράδα κάνει παρέα και περνάει πολλά απογεύματα και βράδια μαζί. Τα λάιβ είναι πάντα μια έξοδος που θα τους ενώσει.
Όταν, δε, απομονώνονται, τα video games, η λογοτεχνία και ο κινηματογράφος τους ακολουθούν πάντα.
Το πώς έφτασε μια παρέα τεσσάρων φίλων να βγάζει δίσκο εν έτει 2025 δεν είναι μια απλή ιστορία.
Η μπάντα στην αρχή είχε γυναικεία φωνητικά και dream pop καταβολές. Χρειάστηκαν 5 χρόνια, 2 ΕΡs και 3 αλλαγές φωνής μέχρι ο Παύλος να πάρει το θάρρος να αναλάβει τα lead φωνητικά.
Χρειάστηκε το συγκρότημα να δοκιμαστεί, να αποτύχει, να απελπιστεί και να αντέξει για να λάβει κάποιες αποφάσεις. Έπρεπε η μπάντα να «ξεκλειδώσει». Και ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό, ήταν να αποφασίσει να κινηθεί με όσους μοιράζονταν πραγματικά το ίδιο όραμα: δηλαδή τους αρχικούς τέσσερεις.
Το Stay For a While είναι το αποκύημα αυτου του μόχθου. Ένας δίσκος που συνετέθη σχεδόν «αυτόματα».
Η μπάντα τζάμαρε. Και όσο τζάμαρε, τόσο έρχονταν οι ιδέες. Και όσο έρχονταν οι ιδέες, τόσο αύξανε ο ενθουσιασμός. Η φυσικότητα και η ροή ήταν τα σημεία-κλειδιά στη δημιουργία του ντεμπούντου τους. Ένα ντεμπούτο που «καθόταν» πάνω από ένα χρόνο αφού τελείωσε, μέχρι να βρουν τον κατάλληλο τρόπο να το κυκλοφορήσουν.
Η κυκλοφορία του από την Inner Ear στις 24 Ιανουαρίου, είναι η απαρχή μιας νέας προσπάθειας και ευχής για το συγκρότημα από τους ίδιους προς τους ίδιους: Να μπορέσουν να κανουν μουσική μαζί για όσο περισσότερο μπορούν.
Messier 13:
Pavlo Paloka - guitar, vocals
George Ray - guitar, noise
Natalia - bass
Nikolas - drums, keyboards-synth
Το Stay For A While κυκλοφορεί σε LP και Digital album στις 24 Ιανουαρίου από την Inner Ear.
