Το 2024 ρίχνει τίτλους τέλους και πριν μας αποχαιρετήσει οριστικά μαζεύουμε τις 10 αγαπημένες μας ταινίες, που προβλήθηκαν στα Ελληνικά σινεμά εντός του έτους. Το 2024 είχε ένα εξαρχής δύσκολο έργο, το οποίο δεν ήταν άλλο παρά μια επάξια συνέχιση του 2023 (μια δηλαδή εκ των σπουδαιότερων κινηματογραφικών σεζόν της πρόσφατης μνήμης) – πηγαίνοντάς τα εν τέλει αρκετά καλά (αν και με εμφανώς χαμηλότερη δυναμική στο συνολικό ταινιακό του παλμαρέ).
Από εντυπωσιακά blockbusters και μεγαλεπήβολες ταινίες κινουμένων σχεδίων μέχρι μικρές και αθόρυβες ιστορίες φαντασμάτων, ανεξάρτητες παραγωγές που διέπρεψαν στα διάφορα φεστιβάλ ανά τον κόσμο και body horror cult διαμάντια (που κέρδισαν ήδη μια περίοπτη θέση σε κάποια μελλοντική μεταμεσονύκτια προβολή για λίγους) το 2024 υπήρξε ευτυχώς άλλη μια χρονιά φιλμικής ποικιλομορφίας – η οποία ευτύχησε να έχει σαν μπαλαντέρ ένα… musical σε μορφή… telenova, που τσάκισε κάθε καταστατική κινηματογραφική σύμβαση. Χωρίς πολλές σάλτσες λοιπόν, ακολουθούν οι δέκα αγαπημένες μας ταινίες από το 2024, ιδανικές για κάθε γούστο και κάθε περίσταση:
10. La Chimera
Ο νεαρός τυμβωρύχος Βρετανός Arthur καταλήγει σε μια χώρα που αργοπεθαίνει πολιτισμικά για να ερμηνεύσει το νεφελώδες παρόν μέσω του παρελθόντος, καθώς η Alice Rohrwacher σκαρώνει ένα υπαρξιακό φιλμικό κρεσέντο βρίσκοντας την ισορροπία ανάμεσα στο νεορεαλισμό του Pasolini, την ονειρική παραίσθηση του Fellini και την ταξική διάσταση του σινεμά των αδερφών Taviani. Σινεμά για τη ψυχή με πολύ ιδιαίτερη αισθητική ταυτότητα και ένα πλούσιο ηχοτρόπιο, το La Chimera είναι από αυτά τα έργα που όσο περισσότερο τα «σκαλίζεις», τόσο περισσότερο και αυτά σε ανταμείβουν – και αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να θεωρείται ποτέ δεδομένο ή έυκολο.
9. Perfect Days
Ο Wim Wenders στοχάζεται την απλότητα των καθημερινών πραγμάτων, μέσα σε μια ολοένα και πιο «χαοτική» σύγχρονη κοινωνία υψηλών ταχυτήτων και μπερδεμένων σχέσεων – και αποτίνει με τη σειρά του φόρο τιμής στον βαθύ ανθρωπιστικό πυρήνα του σινεμά του μεγάλου Yasujirō Ozu. Σεναριακός μινιμαλισμός και μια εξαιρετική αίσθηση οπτικής αρμονίας, το Perfect Days υπήρξε η μεγάλη επιστροφή του Γερμανού σκηνοθέτη στον 21ο αιώνα – και αδιαμφισβήτητα μια από τις καλύτερες ταινίες της πλούσιας φιλμογραφίας του. (Κριτική Avopolis)
8. The Boy and the Heron
Επιστροφή στην ενεργό δράση για τον Hayao Miyazaki, με ένα αυτοβιογραφικό παραμύθι ασυναγώνιστης τεχνικής αρτιότητας, το οποίο μέσα στον αφαιρετικό και βαθιά ψυχαναλυτικό του κεντρικό σεναριακό ιστό καταφέρνει να μαζέψει τη φιλοσοφία μιας ολόκληρης ζωής -και να την μεταλαμπαδεύσει επιτυχώς στην επόμενη γενιά - ακόμα και αν αυτή μπορεί να μπερδευτεί ανάμεσα στους πελώριους παπαγάλους με μαχαίρια πίσω από τις πλάτες τους και στους ονειρικούς κόσμους που κρύβουν δύσκολες απαντήσεις σε διαχρονικά ερωτήματα. (Κριτική Avopolis)
7. Small Things Like These
Μακριά από μελοδραματισμούς ή τη φόρμα ενός (συμβατικού) καταγγελτικού (μελό)δράματος καταστάσεων και πιο κοντά στην πνιγερή ανθρώπινη σιωπή που καλύπτει τον πόνο (ή και τη ντροπή), το βραδύκαυστο Small Things Like These έρχεται στο λυκόφως του 2024 να προλάβει αναπάντεχα τις λίστες με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Με οδηγό έναν εξαιρετικό Cillian Murphy -της τόσο σπάνιας εσωτερικής ερμηνευτικής tour de force- το Small Things Like These είναι μια μικρή και αθόρυβη Ιρλανδική ταινία που καταφέρνει να κουβαλήσει το βάρος της συνείδησης ενός ολόκληρου λαού - τολμώντας να ρίξει τίτλους τέλους εκεί που άλλες ταινίες ίσως ξεκινούσαν τη δική τους αφήγηση, καθώς παράλληλα κοιτάζει κλεφτά το μέλλον μιας (διαχρονικά) πολύπαθης χώρας με μια αυθεντικά συγκινητική αισιοδοξία. (Κριτική Avopolis)
6. The Substance
Η ταινία που κέρδισε το βραβείο σεναρίου στο φετινό φεστιβάλ των Καννών (και οδήγησε ορισμένους θεατές να ψάχνουν εναγωνίως την έξοδο από τη σκοτεινή αίθουσα, κατά το τρίτο και θεοπάλαβό της μέρος) είναι ένα γκροτέσκο, over the top σατυρικό πανηγύρι σωματικού τρόμου, το οποίο δεν αποποιείται ποτέ την απλοϊκότητα (και ελαφριά αμφισημία) της βαθύτερής του ανάγνωσης - αλλά αντιθέτως την προωθεί επιθετικά και… εν τέλει πετυχημένα, μέσω της τόλμης της Fagreat να πάει το σινεμά της στα άκρα. To Substance είναι ένα pop παροξυσμικό φεμινιστικό ανάγνωσμα (ή και όχι), μια ανελέητη χλεύη της showbiz με δύο ερμηνεύτριες που θυσιάζουν -σχεδόν κυριολεκτικά- σάρκα και αίμα για τους ρόλους τους και τέλος, κάτι που αξίζει να ιδωθεί σε γεμάτη αίθουσα -και να συζητηθεί μετά προς αποκωδικοποίηση. (Κριτική Avopolis)
5. The Challengers
Καθώς ανοίγει ο καιρός και οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν, το The Challengers του Luca Guadagnino θα είναι για πάντα μια ιδανική πρόταση για σινεμά - καθώς ο Ιταλός σκηνοθέτης γνωρίζει όσο λίγοι σήμερα το πως να κινηματογραφεί το σώμα ως πομπό και αποδέκτη των βαθύτερων ανθρωπίνων επιθυμιών. Όταν δε το σώμα ανήκει και σε τρεις αφάνταστα φωτογενείς πρωταγωνιστές με διευρυμένο ερμηνευτικό φάσμα (ακόμα και η Zendaya), τότε το τελικό αποτέλεσμα είναι μια από τις πιο καυτές και απολαυστικές ταινίες της τρέχουσας κινηματογραφικής σεζόν. (Κριτική Avopolis)
4. Dune: Part 2
Η κοινωνική εμπειρία του κινηματογράφου, σε συνδυασμό με ένα θέαμα που δύσκολα τιθασεύεται σε οποιουδήποτε μεγέθους οθόνη είναι συνθήκες ικανές να μεταδώσουν σε ένα κοινό που έχει γαλουχηθεί μπροστά από ένα green screen με αναιμικά superhero movies ή εμπορικά αναμασήματα του παρελθόντος, συναισθήματα παρόμοια με αυτά που βίωσαν οι ανύποπτοι θεατές του A New Hope, πριν από σχεδόν μισό αιώνα. Σε μια ταινία όπου το μεγάλο θέαμα βρίσκει τη χρυσή ισορροπία μεταξύ εμπορικού και καλλιτεχνικού οράματος με αμιγώς ενήλικες θεματολογίες, το Dune: Part 2 έρχεται να συμπληρώσει ιδανικά το Part 1 και μαζί να συγκροτήσουν έναν σύγχρονο κινηματογραφικό άθλο για το σινεμά της grande επιστημονικής φαντασίας! (Κριτική Avopolis)
3. All of Us Strangers
Ιστορία φαντασμάτων, παραμύθι χαμένων ονείρων, σπαρακτική ωδή στο ανείπωτο ή ένα σύγχρονο queer μανιφέστο; Tο All of Us Strangers είναι πολλά πράγματα ταυτόχρονα, όμως πάνω από όλα είναι η συμφιλίωση μιας κατακερματισμένης ψυχής με το εσωτερικό τραύμα και τους αιώνιους δαίμονες που συνεχίζει να κρύβει στα συρτάρια της. Με ένα πρωταγωνιστικό δίδυμο σπάνιας κινηματογραφικής χημείας και ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα φινάλε των τελευταίων ετών, το All of Us Strangers υπόσχεται να «κρατήσει μακριά τους βρικόλακες από τη πόρτα σου» και να σε αγαπήσει παράφορα - όταν όμως αφήσεις και εσύ τον εαυτό σου ελεύθερο να αγαπηθεί. (Κριτική Avopolis)
2. Anora
To Anora, δηλαδή η φετινή νικήτρια ταινία του Χρυσού Φοίνικα είναι το παραμύθι της Pretty Woman σε όρους κοινωνικού ρεαλισμού, μια ταξική ανάγνωση της Σταχτοπούτας τοποθετημένη στις παρυφές του Αμερικανικού ονείρου - εκεί που οι μη προνομιούχοι μπορούν να ονειρευτούν ένα καλύτερο αύριο, αλλά η ελπίδα έχει προ πολλού πεθάνει και θαφτεί κάτω από φθηνά μοτέλ και σε κακόφημα μπαρ στην άκρη των αυτοκινητόδρομων. Με μια γλυκόπικρη Kaurismaki-α αγάπη απέναντι στην ηρωίδα του, ο Sean Baker φτιάχνει ένα εξαιρετικό κοκτέιλ screwball κωμωδίας και δράματος, στο οποίο συνυπάρχουν χαρακτήρες από τις ταινίες των Coen, του Jarmusch και των (δικών του) Tangerine και Florida Project. Ένα έργο που μέσω μιας εικονικής "mainstream" σεναριακής πρόφασης κρατάει ψηλά τη σημαία του γνήσια ανεξάρτητου Αμερικανικού σινεμά και αγκαλιάζει με ζεστασιά όλους εκείνους τους παρίες της ζωής, οι οποίοι πίστεψαν κάποτε σε έναν απατηλό ρομαντικό μύθο -και στο κυνήγι του, έφαγαν εντυπωσιακά τα μούτρα τους. (Κριτική Avopolis)
1. Emilia Perez
Κάπου ανάμεσα στο επικίνδυνο Μεξικό των καρτέλ του Sicario, τη σαπουνοπερατική dream pop φαντασίωση του Wild at heart, το μελόδραμα του Almodovar και την prime telenovela μιας... Marimar ή Παουλίνας της Σφετερίστριας, η Emilia Perez προσφέρει στον θεατή ένα εκρηκτικό κοκτέιλ συναισθημάτων, του οποίου η "καθαρότητα" συγκινεί με την ειλικρίνεια και αμεσότητά της. Με το βραβείο της Επιτροπής στις φετινές Κάννες και το ensemble βραβείο Α' γυναικείου ρόλου για τις τέσσερεις εξαιρετικές του πρωταγωνίστριες, το έργο του Jacques Audiard είναι ένα instant classic για τον σύγχρονο queer κινηματογράφο -ένα ξέφρενο roller coaster με σπασμένα φρένα, πελώρια καρδιά και πολύ, πολύ, πολύ θράσος! ((Κριτική Avopolis)
;Διαβάστε επίσης:
Οι 10 αγαπημένες μας σειρές για το 2024
Οι 30 καλύτεροι διεθνείς δίσκοι του 2024
Οι 20 καλύτεροι εγχώριοι δίσκοι του 2024
Οι καλύτερες επανεκδόσεις του 2024
Οι 10 καλύτεροι jazz δίσκοι του 2024 (PODCAST)
Οι 10 καλύτεροι rap δίσκοι του 2024 (PODCAST)
Τα Εγχώρια Ep.10: Ανασκόπηση 2024: Ελληνική εναλλακτική σκηνή - Τα Highlights (PODCAST)
