Ενθουσιασμένος έφυγε από το Fix Factory Of Sound της Θεσσαλονίκης ο εκεί συντάκτης μας, λίαν ικανοποιημένος δηλώνει και ο ανταποκριτής μας στο Fuzz από το «μπλαζέ και αποστασιοποιημένα λονδρέζικο στιλιζάρισμά» τους...

Σαν καουμπόι και χίπης ταυτόχρονα, με τη μπαντάνα του και την α-λα-Γιάννη Γιοκαρίνη φυσιογνωμία του, ο Αμερικανός και η παρέα του χάρισαν groove απαράμιλλο και κιθαριστικό γκάζι μεγατόνων...

Ο ηπειρώτικος μπαξές έχει τον αέρα της τάβλας, του γάμου, του χορού, της ξενιτιάς, της δουλειάς, του μοιρολογιού και του οργανικού νουμπέτι. Μια παράδοση που καλά κρατεί, παρά τις όποιες παγίδες της παγκοσμιοποίησης...

Στην τελική, να ξέρουμε και τι λέμε: δεν πήγε κανείς στο Gagarin για να παρακολουθήσει ένα ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος κονσέρτο, πήγε για να περάσει καλά. Και οι προσδοκίες καλύφθηκαν με πλήρη επάρκεια...

Αν ξέρεις τι κάνεις και έχεις και το ταλέντο, το κάνεις και μόνος σου. Και ο frontman των Girls Against Boys απέδειξε στο Residents ότι έχει και τη φωνή, αλλά και το παίξιμο στην κιθάρα για να το κάνει...

Φυσικά και θα περάσετε καλά, γιατί είναι από μόνο του εθιστικά διασκεδαστικό και ακομπλεξάριστα ανυπότακτο. Απορίας άξιο, λοιπόν, που κάτι τόσο απελευθερωτικό, εγκλώβισε δημιουργικά τον Κωνσταντίνο Ρήγο...

Μία από τις καλύτερες συναυλίες της χρονιάς σε επίπεδο ιδρώτα, ξύλου και ξεσπάσματος. Τις χρειαζόμαστε τέτοιες βραδιές, διότι ξεχνάμε μερικές φορές τον ουσιαστικό πυρήνα του ροκ εν ρολ...

Το τραύμα από τη σφαγή του 1943 διοχετεύτηκε σε μελωδίες και ρυθμούς, σε μια διαυγή μουσική επιτέλεση η οποία έφτασε πολλές φορές να γίνει συγκινητική...

Η δημοφιλής τραγουδίστρια και το θεσσαλονικιώτικο συγκρότημα χτίζουν στις Γραμμές ουσιαστικές γέφυρες μεταξύ Αιγαίου, μικρασιατικών παραλίων και Κωνσταντινούπολης...

Ωραία βραδιά με χρώμα Stravinsky στο θέατρο Πόρτα, με αφορμή ένα απαιτητικό έργο, φτιαγμένο για να «διαβαστεί, παιχθεί και χορευτεί»...