Μπροστά σε πενιχρό, αλλά και κάπως αχάριστο πλήθος, έδειξε γιατί μπορεί και μπλέκει τόσο πετυχημένα στα τραγούδια του τις αχανείς πόλεις της Αμερικής με την ελληνική μυθολογία και τον ισπανικό Εμφύλιο, χωρίς ποτέ να τα αφήνει να μετατραπούν σε μεταμοντέρνα, δυσεπίλυτα διηγήματα...

Στην πρώτη του επίσκεψη στη χώρα μας, ο Ιρλανδός τραγουδοποιός ανέτρεψε το «ανάλατο» κλίμα που επικράτησε στο φεστιβάλ ως την εμφάνισή του, ωθώντας το μικρό μα φανατικό κοινό που έδωσε το παρών στην Πλατεία Νερού να τον αποθεώσει...

Τα φωνητικά του B-Real είναι ακόμα κοφτερά σαν ξυράφι και το γκρουπ παραμένει αμετανόητα «insane in the brain», αλλά είχαν και τρελή διάθεση για χορό, όπως απέδειξαν στην Πλατεία Νερού. Σπουδαία εμφάνιση έκαναν όμως προηγουμένως και οι «δικοί μας» Anser & Eversor...

Με ελάχιστα λόγια, αλλά χειμαρρώδη ροή, δίδαξε στο An Club τον ορισμό της ουσιαστικής συναυλίας, ενώ μοίρασε νοσταλγικά ηλεκτροσόκ σε όσους μεγάλωσαν με τις σπουδαίες ημέρες των Dinosaur Jr. στα 1990s...

Ίσως να έχουν δώσει και καλύτερες συναυλίες στην Ελλάδα οι Clutch, πάντως οι 6-7.000 θεατές που έδωσαν το παρών στην Πλατεία Νερού, πήραν τη δόση που ήθελαν και μάλιστα με το παραπάνω...

Μεγάλοι πρωταγωνιστές στην Πλατεία Νερού ήταν τελικά τα φαντάσματα των Smiths και των Joy Division, όμως αυτή ακριβώς η παράμετρος μετέτρεψε τη βραδιά σε μια μεγάλη συνάντηση με τη μουσική ιστορία που φέρουν μαζί τους ο Johnny Marr και οι New Order του (μάλλον γερασμένου) Bernard Sumner...

Το άκαμπτο μέταλλο της φωνής του Eric Adams και η αρχηγική στόφα του Joey DeMaio έκαναν τους Manowar να παίξουν στην Πλατεία Νερού ως πραγματικοί Βασιλιάδες του Metal, σε μια πολυαναμενόμενη συναυλία, η οποία στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία...

Η ορμή του Iggy Pop στη σκηνή, παραμένει αδιανόητη. Και θύμισε στους χιλιάδες κόσμου που κατέκλυσαν την Πλατεία Νερού τι σημαίνει να είσαι γεννημένος να πηγαίνεις «κόντρα», ως άφθαρτο σημείο αναφοράς...

Η παλιά, αυτοκρατορική σημαία της Αιθιοπίας δεν έπαψε στιγμή να ανεμίζει δίπλα στον Damian Marley, ο οποίος παρέσυρε με την ενέργειά του το κατά βάση νεανικό πλήθος της Πλατείας Νερού, αποδεικνύοντας ταυτόχρονα τα πολλά ερμηνευτικά του πρόσωπα...

Ριζοσπαστική ανάγνωση της περίφημης όπερας, που μετέφερε τη δράση σε μια δυστοπική μεσογειακή κοινωνία του 2050, σχολιάζοντας την καταστροφή του περιβάλλοντος. Παρά ωστόσο την απόδοση της Ιταλίδας σοπράνο Κάρμεν Τζανναττάζιο, οι επιδιωκόμενοι συμβολισμοί αποτυπώθηκαν χοντροκομμένοι...