Πρωταγωνιστής στη μικρή σκηνή της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση αναδείχθηκε ο Richard Dawson, ο οποίος παρουσίασε ένα σόου που ισορροπούσε ανάμεσα στο προφανές και στο ανερμήνευτο, στο οικείο και στο παράδοξο, στο ασφαλές και στο αλλόκοτο...

Αρκετά φρέσκοι σε κάποιες ιδέες τους, ομορφόπαιδα και καλοί μουσικοί, πραγματοποίησαν ένα δυνατό live, στο οποίο ο κόσμος που παραβρέθηκε πέρασε πολύ καλά...

Με το χαμόγελο του Mark Burgess να αποτελεί μάθημα ζωής πάνω στο σανίδι, έκαναν σπουδαία εμφάνιση και γνώρισαν την αποθέωση από τη sold-out Death Disco...

Οι σχεδόν εμβατηριακές μελωδίες του κλασικού του άλμπουμ Ånden Som Gjorde Opprør (1994), αποτέλεσαν το τέλειο soundtrack για καλλιτεχνήματα ζωγραφισμένα στο χέρι, τα οποία εναλλάσσονταν στο πελώριο πανί του Temple ωσάν τόμοι μιας ξεχασμένης ιστορίας...

Παρά τις λοξοδρομήσεις προς ένα απλό μελό στυλ, η συναυλία στον Άγιο Παύλο έπεισε ότι υπάρχει ομορφιά αλλά και μια εκλεκτική συγγένεια με τον Nils Frahm στη μοντέρνα κλασική προσέγγιση του Ιταλού πιανίστα...

Οι 18άρηδες και οι 20άρηδες της Θεσσαλονίκης έδωσαν δυναμικά το παρών στο Fix Factory Of Sound για τη γαλλική κολεκτίβα, που έκανε ό,τι μπορούσε ώστε ο χορός να μη σταματήσει ούτε δευτερόλεπτο, αλλά και την έκπληξη στο encore, ανεβάζοντας στη σκηνή τον 12ο Πίθηκο...

Ένα μεστό, φιλοτεχνημένο αφιέρωμα, δοσμένο με σεβασμό, με τη μυθώδη φωνή της Σαβίνας Γιαννάτου στην πρώτη γραμμή, να πλαισιώνεται από το ευγενές πιάνο του Θόδωρου Κοτεπάνου και τη διαφανή, στιβαρή απαγγελία του Γιώργου Κοροπούλη...

Δεν ήταν σε καμία περίπτωση η τέλεια συναυλία. Παρόλα αυτά, η μονολιθική τους εμμονή να κερδίσουν και τον πιο απαίδευτο παρευρισκόμενο και το γεγονός ότι ο Mr. Fog χωράει πια στα πελώρια υποδήματα του Jan Kenneth Transeth, βοήθησαν ώστε να υπερκεραστούν όλες οι αντιξοότητες...

Δεν ήταν η μπόμπα που περιμέναμε από τους Αιγαλεώτες, αλλά ήταν μια ωραία γιορτή της μέχρι τώρα πορείας, με το sold-out στο Ρομάντσο να δείχνει ότι έχουν πετύχει να διευρύνουν το κοινό χωρίς να νερώσουν το κρασί τους...

Η σχεδόν 5ωρη γιορτή που έστησαν τα Αντισώματα έδειξε ότι η απώλειά του δεν θα γίνει ποτέ συνήθειά μας. Και ο κόσμος που γέμισε ασφυκτικά το Κύτταρο, πιστοποίησε ότι είναι πολλοί όσοι θα παλέψουν γι' αυτό...