Παρά τα ζητήματα στον ήχο, το ωμό και ατόφιο death metal τους, αλλά και η old-school φιγούρα του κεφάτου Paul Speckman, συνεπήραν όσους πήγαν να δουν τους Αμερικανούς στο (νέο) Texas

Σε ένα Κύτταρο γεμάτο με πιτσιρικάδες 15 έως 20 ετών, γιόρτασε 20 χρόνια υπηρεσίας στο σκληρό hip hop, δείχνοντας ότι παραμένει ένας ακούραστος, αιχμηρός και καταιγιστικός ράπερ...

Το «think tank» του σύγχρονου progressive rock έδωσε στο Badminton ένα πραγματικό ρεσιτάλ μοντέρνας τέχνης, όπου συνυπήρξαν αρμονικά η θλίψη, η ψυχεδέλεια, το χάος και η λύτρωση, μαζί με δύο συγκινητικούς φόρους τιμής στον David Bowie και στον Prince...

Βασικό όνομα και αντικειμενικά καλύτερη μπάντα της βραδιάς, ήταν βέβαια οι Ιταλοί Mortuary Drape. Όμως ως ουσιαστικοί headliners πρόβαλλαν τελικά οι Varathron, έστω κι αν αντιμετώπισαν κάποια προβλήματα με τον ήχο...

Εκπληκτικές εμφανίσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα από τον (πολύ) αγαπητό στο ελληνικό κοινό Νορβηγό, που ανανέωσε τη σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης με τη χώρα μας μέσω τριών εμφατικών sold-out...

Ένα γεμάτο μέχρι τελευταίας θέσης Παλλάς τη χειροκρότησε όρθιο, αλαλάζοντας από ενθουσιασμό. Και τι άλλο θα μπορούσε να κάνει, απέναντι σε μια τόσο εκρηκτική ντίβα, που «έτσι απλά» μας άφησε με το στόμα ανοιχτό να τη χαζεύουμε;

Δεν υπήρχε αντίπαλος το Σάββατο για την πρωταγωνίστρια της βραδιάς, η οποία ευτύχησε να έχει στο πλάι της δύο ιπτάμενους κι αγέραστους ερμηνευτές, πάντα έτοιμους να απεγκλωβίσουν την εγκιβωτισμένη στα κομμάτια της μαγεία...

Η ναυαρχίδα του ψυχογραφικού παπαδιαμαντισμού αναπαραστάθηκε ονειρική και γήινη, σταρένια και θαλασσινή και εν τέλει εκκωφαντικά ελληνική –με μια Ειρήνη Τσιρακίδου να διαφεντεύει ως Φραγκογιαννού όλη τη βραδιά, την κάθε λέξη, την κάθε κίνηση, την κάθε νότα...

Στο σχεδόν γεμάτο An Club, οι Καναδοί απέδειξαν ότι ο ντόρος που γίνεται γύρω απ' το όνομά τους, μόνο τυχαίος δεν είναι. Έστω κι αν κάπου έλειψε μια δόση τσογλανιάς...

Στο δεύτερο stage το κέφι ξεχείλισε με το βαρύ, βρώμικο και βιτσιόζικο drum 'n' bass του Source Direct. Στο πρώτο stage, πρωταγωνιστής στάθηκε ο Actress, με φανταστικούς συνδυασμούς μεταξύ mainstream και πειραματικών στοιχείων –αν και την παράσταση παραλίγο να του την έκλεβαν η βαριά βιομηχανική techno και τα μεταλλαγμένα dubstep του Ancient Methods...