Ομολογώ ότι όταν έμαθα πέρυσι για την αποχώρηση του Γιώργου Μπόκου από τις τάξεις των Christ στεναχωρήθηκα, διότι πίστευα ότι θα έδινε μέγιστες λύσεις στη νέα τους κατεύθυνση μετά το Aealo (2010) με τη θαυμάσια τεχνική του στην κιθάρα, η οποία ενυπάρχει σε χώρους που δεν ακουμπάνε μόνο το metal, μα και πλείστους άλλους δημιουργικούς χώρους. Την ίδια στιγμή όμως –όπως είναι κοινώς γνωστό– οι Christ αποτελούν όχημα ιδεών του Σάκη Τόλη. Κι αυτό ακριβώς πιστοποιείται σε τούτη εδώ την κυκλοφορία.
Ένα soundtrack που είναι –σαφώς και αδιαπραγμάτευτα– καλύτερο απ’ το τίποτα. Ακούγεται δυνατά και πάει πολύ με ουίσκι, κατά προτίμηση αφού έχεις δει την ταινία του John Hillcoat.
Σ’ ένα πρώτο επίπεδο, δεν είναι καθόλου αμελητέο: ένας δίσκος φωτεινός και ευδιάθετος, να πηγαίνει κόντρα στη σκοτεινιά των καιρών.
Ο Iggy Pop είναι θρύλος. Και καλώς έχουν έτσι τα πράγματα. Θες με τη μουσική του, θες με τα θυελλώδη ερμηνευτικά του ξεσπάσματα (και με τους Stooges αλλά κι έπειτα), θες με τις διαβόητες συναυλίες του, θες ως περσόνα, θες με πράξεις και δηλώσεις;
Περισσότερα: Iggy Pop - Roadkill Rising: The Bootleg Collection 1977-2009
Αυτό που έχουν ηχογραφήσει στο Hardcore Will Never Die But You Will οι Mogwai, είναι το παλιό καλό μελωδικό shoegaze που τόσο καλά ξέρουν να παράγουν.
Οι Απόλυτοι Pet Shop Boys. Μάλιστα... Ή αλλιώς, πώς κλείνεις 30 χρόνια και 10 άλμπουμ (πάντοτε μονολεκτικά τιτλοφορημένα) σε μια συλλογή 19 τραγουδιών, χωρίς να φωνάξεις τον Κωνσταντίνο Τσάβαλο να την επιμεληθεί.
Immortal or not, το βιολογικό ρολόι του Iggy Pop μοιάζει να χτυπάει μεσάνυχτα κι εκείνος, σαν άλλη Σταχτοπούτα, χάνει το γυαλιστερό γοβάκι που τόσα χρόνια φορούσε, γίνεται ξανά εσωστρεφής και απόμακρος, μόνο που αυτή τη φορά επιλέγει άλλον τρόπο για να το δείξει.
Το 2009 είναι η χρονιά τους. Μετά το βραβείο «Outstanding Achievement» που έλαβαν για τη συνολική τους μουσική προσφορά στα BRIT Awards, οι Pet Shop Boys βγάζουν και το άλμπουμ που θα αποθεωθεί απ’ όλους τους έχοντες αυτιά, πλην των δυσκοίλιων.
Σφιχτοδεμένο – εργατικό στην καταγωγή του – metal θέλετε;
Η νοσταλγία, αν και εμπεριέχει μέσα της το συνθετικό –αλγία, που παραπέμπει σε πόνο και αρνητικά συναισθήματα (κεφαλαλγία, οσφυαλγία κτλ.), μπορεί να έχει ευεργετικές επιδράσεις στη διάθεση του ατόμου.
Σελίδα 7 από 10
© 1996 - 2024 Avopolis. All Rights Reserved. Powered by Brainfoodmedia