Στη δεύτερη δουλειά του, ο μουσικός δομεί έναν ήχο που ξεγλιστράει σε μια αέναη κίνηση γύρω από συγχωνευμένους μουσικούς χρόνους.

Η δεύτερη δουλειά του supergroup, μας βοηθάει να  ανακαλύψουμε και πάλι τα μέλη αυτού του "heavy metal Avengers ensemble".

Ο Nick Cave μπαίνει μόνος του στο Alexandra Palace και αφήνει τον ποιητικό λόγο να κυριαρχήσει και τις λιτές μελωδίες του πιάνου να ακολουθήσουν.

Στη νέα τους δουλειά, οι 2 by bukowski καταπιάνονται με αποχρώσεις του doom και του drone ήχου, πετυχαίνοντας ένα άψογα δομημένο και εκτελεσμένο υψηλών προδιαγραφών αποτέλεσμα.

Στην τρίτη τους δουλειά, οι Αυστραλοί προσπαθούν να συνοψίσουν τη βιοποικιλότητα της pop μουσικής ιστορίας που μας έφερε ως εδώ -και μπορεί να μας πάει ως τα αστέρια.

Πηγαίνοντας πίσω στον 14ο αιώνα αλλά και στο 2004, οπότε και ηχογραφήθηκε αυτό το έργο, οι Ισλανδοί παραδίδουν το δίσκο της δικής τους αποκάλυψης.

Στον δεύτερο δίσκο της έκπληξη για το 2020, η Taylor Swift αντί να επαναπροσδιορίσει τον ποπ εαυτό της, τον επαναλαμβάνει. Και μάλιστα, πριν αυτός προλάβει να μας λείψει.

Στο δεύτερο ep του, ο μουσικός μπλέκει στοιχεία που καταλήγουν σε μια γοητευτική nu-retro pop.

Η Τάνια Γιαννούλη συναντά τον Ανδρέα Πολυζωγόπουλο και τον Κυριάκο Ταπάκη, σε ένα δίσκο που παράγει έναν διαρκή κυματισμό συναισθημάτων, λυρικότητας, ηρεμίας και έντασης.

Στη δεύτερη δουλειά του, ο μουσικός προσφέρει απρόβλεπτες ανατριχίλες τσέπης που κάνουν τον ακροατή να προσμένει για το επόμενο. Ό,τι κι αν είναι αυτό.

Η Maria-Christina Harper συναντά τον Γιάγκο Χαιρέτη και μαζί η άρπα το λαούτο  και η Κρήτη τη Βρετανία.

Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο...στην ακρόαση ενός δίσκου επίπεδου, φλύαρου και εξοντωτικά υπολογισμένου.

Στη δεύτερη δουλειά του, ο Βαγγέλης Ορφανίδης χτίζει έναν πολυσυλλεκτικό και προσεγμένο στη λεπτομέρειά του ήχο.

Τα στιγμιότυπα από τις εμφανίσεις του μουσικού στο Funkhaus του Βερολίνου κλείνουν το μάτι σε όποιον τον έχει δει live και αφήνουν το πιάνο να επικρατήσει πανηγυρικά του ηλεκτρισμού. 

Ένας δίσκος μετράει τ' άστρα, σε μια τρυφερή διαδρομή διαφυγής από το περιοριστικό τώρα. 

Το 1/2 των Dead Can Dance τραγουδάει τα ρεμπέτικα.  Πόσο πιστός μένει στο ιδίωμα και πώς ακούγεται σε αυτά η αγγλική γλώσσα;

Τα αντισυμβατικά 90s το ρίχνουν στο συμβατικό thrash metal. Και δεν τα πάνε άσχημα.

H νέα συνεργασία των Νορβηγών εκλύει την αμήχανη αίσθηση της ημιτελούς ακρόασης, με τους παραγωγούς να πετούν αδύναμα βελάκια γύρω από έναν στόχο που δεν έχουν δει καθαρά.

Οι αυστραλοί psych rockers ταξιδεύουν αυτή τη φορά στην Ανατολή, αλλά περισσότερο ως τουρίστες, παρά ως νέοι κάτοικοι.

Έντεκα τραγούδια και δύο ορχηστρικές συνθέσεις από την frontwoman των Big Thief που υπενθυμίζουν πως, καμιά φορά, η δύναμη βρίσκεται στο εύθραυστο.