Με μία κιθάρα και τα ντραμς τους, οι Noise Figures έκλεισαν δυνατά, σκοτεινά και ροκ (όπως του έπρεπε) ένα φεστιβάλ που το χαρακτηρίζει ηρεμία, ποιότητα και εντιμότητα και αξίζει να επιβραβευθεί με ακόμα περισσότερο κόσμο στις επόμενες διοργανώσεις του...

Στην τελευταία εγχώρια εμφάνιση πριν φύγουν για την αμερικάνικη περιοδεία τους, οι Keep Shelly In Athens κατάφεραν να δημιουργήσουν στο Χυτήριο νοητά ντουμάνια κάπνας και φωσφοριζέ, νέον φώτων...

Έδωσε μεν το παρών στο Κύτταρο και η γενιά των 35/40, αλλά τα παιδιά δίπλα μου με τα μπλουζάκια Iron Maiden, με τα οποία ξελαρυγγιαστήκαμε να τραγουδάμε «Δίχως γεύση το ψωμί, κι η ελπίδα μακρινή», ήταν σίγουρα αγέννητα όταν βγήκε εκείνος ο ιστορικός, πρώτος δίσκος...

Όρμησε στη σκηνή φουριόζος το Σαββατόβραδο στον Βοτανικό, με απίστευτη δύναμη και όρεξη, επιδεικνύοντας την άριστη επικοινωνία που έχει με το κοινό του...

Στον κατάμεστο Ρυθμό στην Ηλιούπολη επικρατούσε το Σάββατο ένα κλίμα ζεστό, με μία δόση μελαγχολίας, αναπόλησης και φθινοπώρων της ζωής...

Σπάνια παρακολουθεί κανείς μία τόσο περιπετειώδη εκδοχή της τζαζ: στη μισογεμάτη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, φάνηκαν διαρκώς ανατρεπτικοί και πρόθυμοι να αφήσουν τον αυτοσχεδιασμό να διαλύσει ό,τι μόλις είχανε χτίσει...

Ζει και βασιλεύει η μόδα του swing στην Αθήνα, όπως έδειξε περίτρανα η βραδιά της Παρασκευής στην Τεχνόπολη, στην οποία πρωταγωνίστησαν η Μαρίζα Ρίζου, η Sugahspank! με τους Swing Shoes της και η Πέννυ Μπαλτατζή...

Εκρηκτικοί, περιπετειώδεις, απολαυστικοί. Οι μικροί, ευλύγιστοι δαίμονες αντάμειψαν το λιγοστό κοινό στο Ρομάντσο, με μία δυνατή γροθιά ψυχεδελικής σεροτονίνης...

Ένα πανηγυράκι made-in-U.S.A. έστησε η παρέα του Jared Leto, με τη μουσική να έρχεται σε δεύτερη μοίρα μπροστά στο απλόχερο μοίρασμα ονειρώξεων και homework φαντασιώσεων...

Μεγάλοι πρωταγωνιστές, όπως άλλωστε αναμενόταν, οι Jag Panzer: το σκληρόπετσο, κακεντρεχές τους metal στόχευσε αποκλειστικά στον κίνδυνο και στο κοφτερό ατσάλι και εντυπώθηκε τραχύτερο από το συνηθισμένο thrash, διατηρώντας συνάμα μια χροιά επική...