Φαίνεται πως τα techno events του φετινού φθινοπώρου έχουν βαλθεί να μας κάνουν να χάσουμε τον ύπνο μας και να αρχίσουμε να ζούμε πάλι σε ωράρια ολίγον τι... φοιτητικά! Μια βδομάδα έτσι μετά την επέλαση του Ø [Phase] (κριτική εδώ), σε μια διοργάνωση-συνεργασία μεταξύ Modular Expansion Records & Vault88, ήρθε η σειρά της ομάδας Analogue. Επιλογή της, ένα όνομα που κάθε ψαγμένος technohead θα έχει συναντήσει τουλάχιστον μία φορά στις μουσικές του αναζητήσεις ή/και YouTube-ικές ψακτικές: ο Blawan δεν ανήκει πλέον στους «ανερχόμενους», μιας και έχει ήδη χτίσει τη φήμη του, πρώτα ως dubstep παραγωγός και στη συνέχεια ως full-on techno DJ και δημιουργός. Το γεγονός δε πως τα remixes του έχουν επιλεγεί από τους ίδιους τους Radiohead και τους Depeche Mode για επίσημες συλλογές, είναι αρκετά ενδεικτικό για το στάτους που απολαμβάνει πια ο Βρετανός.
Η βραδιά ξεκίνησε στο club stage του Six d.o.g.s. με τον Mr.M της ομάδας Analogue να κρατά το κέφι και τον χορό με ρυθμούς ανεβασμένους από νωρίς, ισορροπία μεταξύ ρυθμικού «ξύλου» και μελωδικών ενέσεων, μα και με εξαιρετικό video σόου στα μετόπισθεν (κάτι που συνεχίστηκε σε όλο το μήκος της βραδιάς, άρα τα εύσημα πηγαίνουν στους διοργανωτές). Ο Mr.M μονάχα ως warm-up act δεν θα πρέπει λοιπόν να αντιμετωπιστεί, μιας και κατάφερε να δημιουργήσει πολύ δυναμικό κλίμα στην αίθουσα, προετοιμάζοντας κατάλληλα το κοινό για τον ερχομό του Blawan. Μέχρι εκείνη την ώρα, μάλιστα, το αρχικά αδειανό Six d.o.g.s. είχε πλέον τιγκάρει από κόσμο.
Ο Βρετανός επέλεξε να επιβάλλει τους δικούς του ρυθμούς, επιδεικνύοντας εκλεκτική διάθεση στις επιλογές του –άρχισε με πιο εναλλακτικό ήχο, καθώς γκρουβάτες μπασογραμμές και acid αναμνήσεις σημείωσαν αλλαγή πλεύσης, σε σύγκριση με τους βαρβάτους techno ρυθμούς του Mr.M. Ειδικά εκείνο το τραγούδι που έφερνε έντονα στο μυαλό τα σίνθια του “One Love” των Prodigy, ακόμα δεν μπορούμε να αποφασίσουμε αν δανειζόταν απροκάλυπτα ιδέες από το τελευταίο ή αν απλά το σάμπλαρε. Ό,τι και αν συνέβαινε, δημιούργησε μια ωραία εισαγωγική στιγμή για τη συνέχεια του σετ.
Στο οποίο, αν έπρεπε να δώσεις έναν και μόνο ορισμό, θα έλεγες πως το χαρακτήριζε μια συνεχόμενη εναλλαγή στο είδος των beat και στη ρυθμική του υφή. Ο παλμός βέβαια έμεινε σταθερά κεφάτος, προσανατολισμένος σε πάρτυ διάθεση, αυτό όμως γινόταν με διαφορετικά bpm την εκάστοτε στιγμή. Επιπλέον, ανά διαστήματα, ο Blawan δεν δίσταζε να ξεγυμνώνει τα κομμάτια που είχε επιλέξει, αφήνοντας μονάχα τη μελωδία ως ιντερλούδιο στο ασταμάτητο σφυροκόπημα, προτού αναπόφευκτα βάλει ξανά στην εξίσωση τις χαμηλές συχνότητες, οι οποίες συνοδεύτηκαν από τις φωνές και το χειροκρότημα των παρευρισκομένων στο Six d.o.g.s. Μέχρι και ambient γεμίσματα φρόντισε μάλιστα να υπάρχουν στους καταιγιστικούς ρυθμούς που κυριάρχησαν τη νύχτα της Παρασκευής στην Αβραμιώτου, δίνοντας έτσι στην εμφάνισή του αέρα πολυσυλλεκτικό, με έντονη την άποψη της διαφορετικότητας. Είχαμε δηλαδή μπροστά μας έναν μουσικό/παραγωγό/DJ με σαφή γνώση όχι μόνο των techno λημεριών, αλλά και της σωστής τοποθέτησης εντός ενός σετ.
Μετά το τέλος του πρωταγωνιστικού σετ, ακολούθησε η εμφάνιση των Jerm & Α.metz –μελών (μαζί με τον Mr.M) της Analogue– που, όπως μάθαμε από το δελτίο τύπου, επέστρεψαν από μια εμφάνιση στο New Faces του ξακουστού Tresor, στο Βερολίνο. Εμείς αποχωρήσαμε ωστόσο, αφού (όπως μάλλον έγινε εμφανές και στο ξεκίνημα του κειμένου), δεν ανήκουμε πλέον ηλικιακά στη φοιτητική κατηγορία, οπότε βρισκόμασταν στο φινάλε μιας πολύ μακράς καθημερινής. Αν κρίνουμε πάντως από τη γενικότερη διοργάνωση της ομάδας Analogue, οι Jerm & Α.metz πρέπει να κράτησαν ιδανική συντροφιά σε όσους technoheads αποφάσισαν να μείνουν στο Six d.o.g.s. μέχρι να βγει ο πρωινός ήλιος στον ουρανό.
{youtube}kg3bXW951qQ{/youtube}
