To όνομα του Ø [Phase] ήταν αρκετό για να τραβήξει τους φίλους του techno ιδιώματος στο Six d.o.g.s. Όμως η Modulation βραδιά –η οποία προέκυψε ως συνεργασία της Modular Expansion Records με τη Vault88– δεν είχε να προσφέρει μονάχα τον Άγγλο παραγωγό και DJ: τέσσερα συνολικά ονόματα βρέθηκαν επί σκηνής, με το πάρτι να ξεκινάει από νωρίς, χωρίς να ρίξει καθόλου ρυθμούς στην πορεία. Κι αν αναρωτιόσουν αν αυτό το ταχύ σήκωμα της έντασης μπορούσε να διατηρηθεί επιτυχημένα, το αποτέλεσμα διέλυσε κάθε αμφιβολία, δημιουργώντας έτσι μια γλυκιά ανάμνηση σε όσους βίωσαν τη βραδιά από πρώτο χέρι.
O Circle, ο οποίος θεωρητικά είχε επωμιστεί τον «άχαρο» ρόλο του ανοίγματος του event, πραγματικά έλαμψε με το σετ του. Με εξαιρετικές επιλογές κλασικού techno, πέτυχε μια ισορροπία μεταξύ σκοτεινιάσματος και ξεγνοιασιάς, κρατώντας μαεστρικά το τέμπο και διατηρώντας ενιαία γραμμή στο ηχητικό του προφίλ, παρ'όλες τις μικρο-διαφοροποιήσεις μεταξύ επιλογών. Ο ρυθμός ήταν αναπάντεχα δυνατός για ξεκίνημα βραδιάς, όμως αυτό αποδείχθηκε θετικό: η υπόκωφη μπασαδούρα και τα beats που ξυρίζανε, ανάγκασαν το μεγαλύτερο μέρος της αίθουσας να κουνηθεί ήδη από το πρώτο κιόλας act.
Η συνέχεια άνηκε στο δίδυμο των ΕΜΕΧ, στους ιδιοκτήτες δηλαδή της Modular Expansion. Μετά το απογειωτικό σετ του Circle, βέβαια, το έργο των George Apergis & Alex Retsis έγινε δύσκολο· φέραν όμως την αποστολή τους εις πέρας. Οι ρυθμοί αναπόφευκτα έπεσαν, αλλά χωρίς αντίκτυπο στο κέφι του κόσμου. Με μια μουσική επένδυση που εξέπεμπε ποιότητα και ambient στοιχεία στο ξεκίνημα, τα beats βγήκαν λιγότερο «οπλισμένα», διαχέοντας μια σκοτεινιά. Ηχητικά, επίσης, διέκρινες μια late 1990s/early '00s αισθητική, με αρκετά ξυραφιαστά hi hats. Οι αλλεπάλληλες στρώσεις μελωδιών έχτισαν ένα ηχητικό τοίχος, με τη μπότα στα μετόπισθεν να κρατάει γερά τα γκέμια. Χαρίζοντας έτσι έναν ιδανικό λόγο στο κοινό ώστε να συνεχίσει τον χορό.
Όσο για τον κεντρικό αστέρα της βραδιάς, ο Ø [Phase] μπορεί να άργησε να βγει (καλές τέσσερις ανέλαβε δράση!), αλλά αποζημίωσε πλήρως τους θεατές. Η βραδιά είχε κυλήσει εντυπωσιακά μέχρι εκείνη την ώρα και ο Άγγλος φρόντισε ώστε τα πράγματα να παραμείνουν σε αυτή την πορεία. Με έναν στακάτο, μονότονο ρυθμό στο ξεκίνημα, άρχισε κατόπιν να χτίζει μελωδικά layers, ενώ παράλληλε η υπόγεια μπασαδούρα έκανε την εμφάνισή της έρποντας.
Οι επιλογές του έφεραν βερολινέζικο αέρα στο Six d.o.g.s., αντανακλώντας ό,τι ακριβώς έκανε και ο ίδιος, στιλιστικά μιλώντας. Τα ξερόμπιτα, τα μικρά ηχητικά δείγματα και οι πετσοκομμένες μελωδίες, η νέας κοπής ρυθμολογία, όλα δημιούργησαν ένα techno χαρμάνι απόλυτα εναρμονισμένο με τις εξελίξεις του σήμερα –με κάποια ψήγματα μόνο κλασικών συνταγών του παρελθόντος, που λειτούργησαν καθαρά ως συνδετικοί κρίκοι με το ηλεκτρονικό χθες, επιτρέποντας στον Ø [Phase] να τα χρησιμοποιήσει ως αφορμές νέων αναζητήσεων. Όσο η εμφάνισή του προχωρούσε, το κλίμα στην Αβραμιώτου γινόταν μάλιστα όλο και πιο σκοτεινό, με τον κόσμο να επιδίδεται σε χορευτικό μαραθώνιο.
Οι 2 ώρες που έκατσε πάνω στη σκηνή ο Άγγλος παραγωγός και DJ ήταν σίγουρα χορταστικές –και ας ήθελαν αρκετοί στο κοινό ακόμα περισσότερη ώρα. Η βραδιά κάπου εκεί έληξε για εμάς, όμως το πάρτι δεν σταμάτησε για τους πολύ ξενύχτηδες, μιας και το πρόγραμμα είχε τον George Apergis να κλείνει το event. Κρίνοντας από την προηγούμενη επί σκηνής του δράση, αυτό μάλλον έγινε επιτυχημένα.
{youtube}npjAFWLzJyQ{/youtube}
