Παρουσιάζει μια διασκεδαστική και καλοδουλεμένη παράσταση στην Πειραιώς 131, η οποία διαθέτει αισθητική και γλύκα, μα είναι κι ικανή να σηκώσει από τις καρέκλες ακόμα και το πιο «δύσκολο» κοινό, βάζοντάς το στον χορό...

Ένα μεγαλειώδες, τρισδιάστατο σχόλιο σε techno εκδοχή, πάνω στην ανθρώπινη ύπαρξη, στην κλιματική αλλαγή και στην αιώνια δίψα για το άπειρο, με «σφραγίδα» ανταπόκρισης από το μέλλον...

Δάφνινο στεφάνι αξίζει σε αυτό το ζηλευτό, διεθνών προδιαγραφών ανέβασμα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, που αποτυπώνει τους μεγάλους κώδικες της όπερας, αλλά και μια ευφυέστατη κριτική απέναντι στον συσχετισμό εκκλησίας και εξουσίας...

Στη σκηνή του Six d.o.g.s., ο λαουτιέρης Γιάγκος Χαιρέτης και η αρπίστρια Maria-Christina Harper έδειξαν ότι η σύμπραξή τους δεν είναι ένα τυπικό crossover εγχείρημα, αλλά ένα ενδιαφέρον «ξεβόλεμα» και για τους δύο, που οδηγεί σε μια σειρά από ενδιαφέρουσες μουσικές ζυμώσεις...

Η χειμερινή εκδοχή του φεστιβάλ στεφανώθηκε από μια αλησμόνητη εμφάνιση του Floating Points, ο οποίος έκανε το κοινό (κυριολεκτικά) να δει κύκλους και να χορέψει πάνω τους. Όμως και ο Cabaret Nocturne χόρεψε το Aquarium για 2,5 ώρες, ενώ πολλοί σημείωσαν νωρίτερα την παρουσία του Bishop Nehru, αλλά και το διαβολεμένο groove των Snapped Ankles...

Άργησε να βρει ρυθμό στο Gagarin ο 21χρονος trapper, αλλά από τη μέση της βραδιάς κι έπειτα, έδωσε μια συναυλία με παλμό και πάθος, προξενώντας ενθουσιώδεις αντιδράσεις...

Στη σχεδόν γεμάτη αίθουσα του Παρνασσού, παρακολουθήσαμε δύο φτασμένους μουσικούς να ζουν με τα επί σκηνής λάθη τους, με τον υιό να διακρίνεται στον πανέμορφο όσο και καρφάτο ήχο της κιθάρας και τον πατήρ να δείχνει γιατί κάποτε τον θεώρησαν ως επιρροή τόσο ο Brian Eno, όσο και ο Philip Glass...

Γέμισαν τη Death Disco και έδωσαν μια συναυλία που έμοιαζε με μάζωξη φίλων, με τον ελατηριοειδή χορό του Δημήτρη Ιωάννου να παρασέρνει τον κόσμο. (Σχεδόν) 28 χρόνια μετά το ξεκίνημά τους, έβαλαν έτσι τα γυαλιά σε πολλές μπάντες του «τώρα», ως προς το τι σημαίνει νεύρο και προσωπικότητα...

Απογοητευτικό ανέβασμα, με ελλείψεις σε όλους τους βασικούς άξονες, αλλά και μια απόπειρα αποδόμησης του είδους του μιούζικαλ η οποία δεν στηρίχτηκε επαρκώς σε διακειμενική, διεπιστημονική γνώση και έρευνα...