Ποιοτική συναυλιακή βραδιά με γλυκιά ατμόσφαιρα, ενώπιον όμως ελάχιστου κοινού...

Οι Last Shadow Puppets ενθουσίασαν με ένα σόου γεμάτο σεξουαλική διέγερση, οι Dropkick Murphys ίσως και να τους έκλεψαν την παράσταση προκαλώντας ντελίριο μαζικής πώρωσης, ενώ οι Suede και οι πολυθρύλητοι Turbonegro κάθε άλλο παρά ως δευτεραγωνιστές παρουσιάστηκαν...

Αν και βρήκαν μισοάδειο το An Club, οι Καναδοί έπαιξαν με τέτοια ορμή, ώστε ήδη από τα πρώτα κομμάτια όλοι πήγαιναν πάνω-κάτω και οι μπύρες έφευγαν από τα χέρια...

Η ευαισθησία του όλου εγχειρήματος δεν άφησε ποτέ το σύνολο να μοιάσει γυμνό ή παράφωνο. Ίσα-ίσα, έδωσε στα τραγούδια της Μαρίκας Παπαγκίκα και της Σωτηρίας Μπέλλου νέο τρόπο για να κοινωνήσουν τη λάβρα του ρεμπέτικου, με τα βαρέα τους πάθη να προσαρμόζονται στο σήμερα...

Χορός, κέφι και ενθουσιασμός στην Πλατεία Νερού, με τον Parov Stelar να αποδεικνύει για ακόμα μία φορά γιατί αποτελεί αλάνθαστη συναυλιακή επιλογή για τα ελληνικά δρώμενα...

Με τη ζέστη αφόρητη και το κοινό ελάχιστο, τα τρία αρχικά ονόματα λειτούργησαν μόνο ως ορεκτικό. Αργότερα όμως, 5-6.000 κόσμου ψυχαγωγήθηκαν με τους Beirut και είδαν τους Daughter να αναδεικνύονται σε πρωταγωνιστές της βραδιάς...

Γέμισε το Fix Open Air με 20άρηδες, που αποθέωσαν τους Beirut και όχι αδικαιολόγητα: η παρέα του Zach Condon ήρθε φορμαρισμένη στη Θεσσαλονίκη και έδωσε τα ρέστα της...

Είχε άγχος, μα και μεγάλη αυτοπεποίθηση για τον εν δυνάμει ακουστικό χαρακτήρα του υλικού του ο πάλαι ποτέ frontman των Kyuss, ο οποίος και μέλη του κοινού ανέβασε να μοιραστούν τη σκηνή μαζί του, αλλά και την τρίποντη βόμβα του Βαγγέλη Σπανούλη σχολίασε...

Όχι μόνο το γέμισαν το Κύτταρο το Σάββατο, μα και κανείς δεν έφυγε νιώθοντας εξαπατημένος από κάποιους ακόμη δεινόσαυρους, που ήρθαν για αρπαχτή της μίας βραδιάς –κι ας μη βρίσκεται πια η φωνή του ηγέτη David Surkamp στα καλύτερά της...

Μια άχαστη βραδιά στο Piraeus 117 Academy, που δυστυχώς πολλοί την έχασαν: από την πρώτη πάντως ήδη νότα, ο κόσμος αλάλαζε και προσκυνούσε...