Το γεμάτο Vox σείστηκε από τους Russian Circles, που χόρεψαν μεταξύ παύσης και εκκίνησης, θορύβου και σιωπής, προσφέροντας στον κόσμο μια σχεδόν μυστηριακή εμπειρία, που εξαφάνισε κάθε αίσθηση χώρου και χρόνου...

Θυμίζοντας πότε-πότε τη Laurie Anderson, κατάφερε να αναπαραστήσει πολύ πειστικά τον αμερικανικό Νότο μιας άλλης εποχής, ως ένα περιβάλλον στο οποίο μύθοι και θρύλοι συνάντησαν τη βιαιότητα ενός συστήματος απόλυτης εκμετάλλευσης...

Από τα λαμπρότερα ονόματα που γέννησαν τα αξέχαστα σινγκλάκια της Sarah Records, γέμισαν το Tiki και έπαιξαν με όρεξη τις παντός καιρού και διαθέσεων μελωδίες τους...

Το εξαιρετικό set των Νορβηγών Virus έκλεισε μια βραδιά με κάμποσες μεταλλικές κορυφώσεις, βάζοντας το νεοσύστατο label της Arcane Angels με το δεξί στον εγχώριο συναυλιακό χάρτη...

Το κατάμεστο Κύτταρο δεν παρακολούθησε έναν σταρ να προσπαθεί να γυρίσει στις πάλαι ποτέ δόξες του, αλλά μία αναδρομή στο υλικό ενός σημαντικού τραγουδοποιού...

Η «one man show» προσωπικότητα του Jeff Waters πρωταγωνίστησε σε μια βραδιά ανελέητου καναδικού thrash metal, με κρυστάλλινο ήχο και περισσή ενέργεια...

Υπό την εκφραστικότατη διεύθυνση του Daniele Gatti, η «2η καλύτερη ορχήστρα του κόσμου» έκανε επίδειξη δύναμης στο Μέγαρο Μουσικής και μάλιστα σε ιδιαίτερα απαιτητικά έργα Βάγκνερ, Μάλερ & Μπεργκ...

Kαταπληκτική συναυλία, με τον Genesis P-Orridge να ταρακουνάει κορμιά, μυαλά και ψυχές στο κατάμεστο MODU, αποδεικνύοντας ότι πολυμορφικές περσόνες σαν και τη δική του είναι αειθαλείς και πάντα θα αισθάνονται «σαν στο σπίτι τους» πάνω στη σκηνή...

Συμπαθής μα όχι σπουδαία εκδοχή της κοσμαγάπητης οπερέτας, που εντυπωσίασε σε οπτικό επίπεδο χάρη στα καταπληκτικά σκηνικά και κοστούμια, μα δεν ικανοποίησε όσο θα έπρεπε στο επίπεδο των τραγουδιών και της πρόζας...

Mία από τις καλύτερες συναυλίες κλειστού χώρου που παρακολουθήσαμε φέτος, με τους πρωταγωνιστές All Them Witches να σβήνουν τη βραδιά στην Ιερά Οδό με τον πιο ηδονικό, πλην ομφαλοσκοπικό τρόπο...