Από που να ξεκινήσω για την τεράστια κουλτούρα των drums, μια κατηγορία από μόνη της μέσα στο σύμπαν των πολυσύνθετων κρουστών, αυτή που αν δεν υπήρχε δεν θα είχαμε κανένα μουσικό αποτέλεσμα σε καμία περίπτωση. Μην λέμε όμως τα αυτονόητα. Συλλέγοντας και αγαπώντας Έλληνες μουσικούς και κλείνοντας το μάτι διακριτικά σε αυτούς που διαλέγουν την Jazz, έκανα πριν από μερικές ημέρες μια Playlist στο Spotify (GR JAZZ / The New Era) προσπαθώντας να συμπεριλάβω όλους αυτούς που τιμούν όλα αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα υβρίδια της που έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους παγκοσμίως βρίσκοντας θερμούς υποστηρικτές. Καμιά φορά με λίγο παραπάνω ηλεκτρισμό και κάποιες άλλες δίνοντας έμφαση στον ευρωπαϊκό ήχο που θέλει την Jazz να είναι πιο κοντά στην Rock. Πολλές φορές και με πιο pop attitude χωρίς αυτό να είναι κάτι αρνητικό απαραίτητα. Σημασία όμως έχει πως πέρα από τον στάνταρντ Jazz ήχο, το bop, modal, hard bop, modern κλπ οι εγχώριοι μουσικοί έχουν μπεί στην νέα λογική δίνοντας το κατάλληλο μπλέξιμο στο αποτέλεσμα. Έτσι, έχουμε δει αρκετές μπάντες να διαπρέπουν εντος αλλά και εκτός Ελλάδας να κυκλοφορούν φοβερούς δίσκους. MOb, Kepler is Free, TFA TFY, Jan Van, Yiannis Papadopoulos, Το Πράγμα.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα παραδείγματα είναι και αυτό του ντράμερ Βασίλη Ποδαρά aka Billy Pod που θα εστιάσουμε λίγο πιο προσεκτικά εδώ. Με δύο προσωπικούς δίσκους στο ενεργητικό του (Drums To Heal Society του 2019 και Quintessence του 2022) στην υπερδραστήρια Puzzlemusik του Χρήστου Αλεξόπουλου και συμμετοχές
στους αξιοσημείωτους Next Step Quintet αλλά και στους Flying Jazz trio του μεγάλου Γιώργου Κοντραφούρη στο L39 label του Νίκου Μασσαρά και συμπαντική δύναμη από το θρυλικό Ιόνιο Πανεπιστήμιο και το Τμήμα Μουσικών Σπουδών της Κέρκυρας που έχει «γεννήσει» αρκετούς αξιόλογους Jazz μουσικούς μέσα στα χρόνια. Ο ίδιος με καριέρα πια στο Λονδίνο έχει συνεργαστεί με αρκετούς καλούς παίκτες ενώ έχει εμφανιστεί και στο iconic Ronnie Scott's Jazz Live Club. Αξίζει να σημειωθεί επίσης πως το Γαλλικό περιοδικό ''Batterie'' τον ένταξε μεταξύ άλλων στην λίστα του με τους «10 κορυφαίους νέους και ανερχόμενους ντράμερ». Προφανώς και οι απορίες μας για την τώρα του πορεία -ζώντας σε μια από τις πιο σημαντικές πόλεις για την μουσική- είναι πολλές.
Βασίλη ξέρουμε πολύ καλύτερα και οι δύο πως περισσότερα αποτελέσματα φέρνουν οι τριβές με μουσικούς, όταν ζεις στον πυρήνα, παρά αφήνοντας παράγοντες όπως η τύχη ή ενδεχομένως ένα label να λειτουργήσει υπέρ σου, λόγω της αμεσότητας που παρέχει η δια ζώσης επαφή. Δεδομένου του ότι ζεις πια στο Λονδίνο, θα θέλαμε να μάθουμε πως εξελίχθηκαν εκεί τα πράγματα για σένα και πως τελικά κατέληξες να ζείς εκεί.
Σκεφτόμουν αρκετά χρόνια το ενδεχόμενο να μετακομίσω στο εξωτερικό και γι’αυτό πάντα επιδίωκα να ταξιδεύω πολύ. Μια προσωπική συγκυρία με έκανε να το αποφασίσω και τελικά τον Γενάρη του 2020 ήρθα με σκοπό να κάνω το πρώτο βήμα στο Λονδίνο. Τα πράγματα δεν πήγαν πολύ καλά λόγω πανδημίας στην αρχή και δεδομένου ότι υπήρχαν πολλες διαδικασίες που έπρεπε να διευθετήσω μου πήρε περίπου 2 χρόνια για να προσαρμοστώ. Παρόλα αυτά δεν σταμάτησα να είμαι ενεργός με τη μουσική και γι’αυτό ηχογράφησα και αργότερα κυκλοφόρησα τον δεύτερο προσωπικό δίσκο μου (Quintessence) τον Νοέμβριο του 2022. ‘Εχοντας περάσει όλη την περίοδο της πανδημίας στην Αγγλία σκέφτηκα ότι δε θα είχε νόημα να επιστρέψω πίσω στην Ελλάδα εφόσον τα δυσκολότερα ήταν πλέον στο παρελθόν. Αποφάσισα λοιπόν να μείνω και πλέον ζω και είμαι αρκετά ενεργός στην μουσική σκηνή του Λονδίνου. Έχω κάνει κάποια σημαντικά βήματα και θα έλεγα πως είμαι ευχαριστημένος με το πως εξελίσσονται τα πράγματα εδώ.
Πως ξεκίνησε όλο αυτό με την Jazz για σένα; Μουσικές επιρροές; Το Μουσικό Πανεπιστήμιο βοήθησε στην μουσική κατεύθυνση που τελικά πήρες;
Στα εφηβικά μου χρόνια άκουγα ροκ και μέταλ και έπαιζα σε συγκροτήματα από πολύ μικρός. Στο λύκειο αποφάσισα να δώσω εξετάσεις για το Ιόνιο Πανεπιστήμιο και γνωρίζοντας ότι έχει τζαζ τμήμα άρχισα να ακούω τους πρώτους τζαζ δίσκους. Θυμάμαι ο πατέρας μου, μου έφερε το Stan Getz, Bill Evans άλμπουμ με τον Elvin Jones στα ντραμς όταν ήμουν 16. Η μουσική ήταν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μέρος της καθημερινότητας με τον πατέρα μου να παίζει διάφορα μουσικά όργανα και να ακούει συνέχεια βινύλια και CD. Οι επιρροές είναι πάρα πολλές από κλασική μουσική, ροκ, μέταλ, τζαζ, ηλεκτρονική. Το Ιόνιο πανεπιστήμιο αναμφισβήτητα καθόρισε την μουσική μου πορεία. Τόσο οι σπουδές αλλά και το γεγονός ότι έπαιξα στο Baby τρίο του Γιώργου Κοντραφούρη, και αργότερα το Next Step Quintet, και βασικά σχεδόν όλη μου η μουσική πορεία θεμελιώθηκε και σφυρηλατήθηκε μέσα από εκεί.
Μην κρυβόμαστε, όλη η Jazz σκηνή στην ελλάδα χτίστηκε κυρίως στο ευρωπαϊκό μοντέλο της ECM εμπεριέχοντας πολλές κιθάρες και fusion -που αγαπώ πολύ- που καταλήγει όμως σε πιο Free Jazz φόρμες. Δεδομένου ότι αυτό σε φάσεις το ακούμε και στους δύο δίσκους σου αλλά σε πιο μελωδικούς τόνους θυμίζοντας έντονα Alfa Mist πως το σχολιάζεις αυτό;
Η δημιουργική/τζαζ σκηνή στην Ελλάδα έχει πολύ ιδιαίτερο ήχο, οριακά ακαθόριστο κάποιες φορές θα έλεγα, γεγονός που ίσως αποτελεί και το δυνατό της σημείο καθρεφτίζοντας ταυτόχρονα και την κουλτούρα και ιδιοσυγκρασία της κοινωνίας και των μουσικών. Πιστευω η επιρροές του κάθε μουσικού είναι μια ασυνείδητη διαδικασία τις περισσότερες φορές και την ίδια αίσθηση έχω και για την μουσική μου. Δεν ξέρω αν οι δισκοι μου θυμίζουν τον Alfa Μist πάντως θεωρώ πως η σκηνή του Λονδίνου έχει έναν πολύ χαρακτηριστικό ήχο από τον οποίο ασυνείδητα πάλι (και μοιραία ζώντας πλέον εδώ) επηρεάστηκα.
Δώσε μας δύο τρία αγαπημένα ονόματα από drummers που αγαπάς τις δουλειές τους και θα ήθελες να συνεργαστείς μαζί τους στο μέλλον.
‘Εχω πολλούς αγαπημένους ντράμερ (αν και τελευταία δεν ακούω τόσο πολύ δίσκους από ντράμερ και γενικότερα το έχω χάσει με τις τελευταίες κυκλοφορίες) αλλα θα αναφέρω τρεις ντράμερ από την σκηνή του Λονδίνου που τους παρακολουθώ και εμπνέομαι όταν τους βλέπω να παίζουν. James Maddren (ENEMY, Kit Downes), Tom Skinner (The Smile, αλλά έχει και το δικό του γκρούπ) και Jamie Murray (Βeat Replacement).
Τι έχουμε να περιμένουμε μετά από δύο αξιόλογους δίσκους; Προσωπικά μου άρεσαν και οι δύο. Συνεργασίες με παίκτες εκτός συνόρων; Ίσως κάποιος δίσκος σε label του εξωτερικού;
Τα σχέδια μου για τα επόμενα δύο χρόνια είναι να παρουσιάσω την μουσική του τελευταίου μου αλμπουμ όσο πιο πολύ μπορώ σε Ευρώπη και Αγγλία. Συνεργάζομαι αρκετά την τελευταία χρόνια με μουσικούς εκτός συνόρων και θεωρώ πως είναι πολύ διαδεδομένο πλεον σαν φαινόμενο. Έχω την αίσθηση πως παρόλο που η κάθε χώρα έχει τη δική της σκηνή, ταυτόχρονα όλο και περισσότεροι μουσικοί επιδιώκουν να ταξιδεύουν και να δημιουργούν «διεθνή projects» με μουσικούς από άλλες χώρες. Παράλληλα, έχω αρκετές εμφανίσεις στο Λονδίνο και κάποια φεστιβάλ γενικότερα στην Αγγλία για το υπόλοιπο της χρονιάς με κάποια εξαιρετικά group (περισσότερες πληροφορίες στο website μου και στα social media). Ο επόμενος προσωπικός δίσκος δεν είναι στα άμεσα σχέδια μου καθώς ο τελευταίος κυκλοφόρησε 7 μήνες πρίν αλλά έχω συνεχώς ιδέες και σκέψεις για το θα ήθελα να αποτυπώσω στην συνέχεια.
Follow Billy Pod
Spotify
Facebook
Instagram
Twitter
YouTube
Διαβάστε επίσης: Billy Pod: Η τζαζ είναι η μουσική που συμβαίνει στο τώρα, τη θεωρώ πιο σχετική και αναγκαία από ποτέ...
