Οι Kukuraxa είναι η Κατερίνα και ο Κώστας. Η Κατερίνα ζει στο Ρότερνταμ και της αρέσει να γράφει και να τραγουδάει ενώ ο Κώστας επέστρεψε πίσω στην Ελλάδα το 2022 μετά από 12 χρόνια στην Ολλανδική πόλη και του αρέσει να γράφει δική του μουσική σε διάφορα στυλ. Kάπου στο δυτικό Ρότερνταμ, αρχές του 2019, ο Kώστας και η Κατερίνα ξεκίνησαν να ηχογραφούν με πενιχρά μέσα και DIY προσέγγιση, εξερευνώντας με αυθορμητισμό έναν lo-fi ήχο που γοήτευε εξίσου και τους δύο. Hλεκτρική κιθάρα και ηλεκτρικό πιάνο, αρκετά samples από ελληνικά κομμάτια των '30s-'50s, ήχοι φάλαινας και πουλιών που βρήκανε στο διαδίκτυο, είναι κάποια από τα κομμάτια αυτού του ηχητικού παζλ, που ονομάζεται Kukuraxa. Και κάπως έτσι, το 2022, το ντουέτο κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ του Kukuraxa I μέσω της πολύ δραστήριας Veego Records. Δέκα συνθέσεις bedroom pop αισθητικής οι οποίες γράφτηκαν και ηχογραφήθηκαν εξολοκλήρου στο υπνοδωμάτιο του Κώστα και που καταγοήτευσαν τον Βαγγέλη Κυριακάκη ο οποίος μίλησε μαζί τους για το Avopolis.
Γεια σας παιδιά. Σας ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα που θα κάνουμε. Ομολογώ ότι από την πρώτη στιγμή βρήκα το “Kukuraxa” ως ένα πολύ ευφάνταστο όνομα για συγκρότημα. Θα θέλατε να πείτε πως προέκυψε;
Κατερίνα: Αφού πειστήκαμε για το πρότζεκτ, ψάχναμε για όνομα. Στο Ρότερνταμ για κάποιο λόγο υπάρχουν πολλές καρακάξες και ιδιαίτερα στη γειτονιά μου. Εκείνη την περίοδο είχα κολλήσει και τις χάζευα συνέχεια. Μου αρέσει και πολύ το όνομά τους στα αγγλικά. Magpie. Έτσι όπως συζητούσαμε με τον Κώστα για το όνομα του πρότζεκτ, τον ρώτησα ποιο είναι το δικό του αγαπημένο πουλί. Και κάπως έτσι δημιουργήθηκε αυτό το φανταστικό ον kukuraxa που είναι μια διασταύρωση κουκουβάγιας και καρακάξας. Περίεργη όπως και η διασταύρωση των ιδεών μας στη μουσική που κάνουμε. Ταιριάζει νομίζω και στους χαρακτήρες μας.
Κώστας: Ναι ήταν καλή επιλογή νομίζω. Πρώτη φορά μου συμβαίνει να βρεθεί όνομα για μουσικό πρότζεκτ και να πω ναι αυτό είναι το κατάλληλο πάμε. Όπως έγινε και με τη συνεργασία μας. Μόλις μου έστειλε η Κατερίνα ηχητικό με δυο στίχους του "Μονόκερου" είπα αυτό είναι πάμε.
Το ντεμπούτο άλμπουμ σας κυκλοφορεί (και) σε δίσκο βινυλίου από την πολύ δραστήρια Veego Records. Πώς έγινε αυτή η ωραία σύμπραξη; Και πόσο σημαντικό είναι για έναν καλλιτέχνη να βλέπει το αποτέλεσμα της δουλειάς του να αποτυπώνεται σε κάτι χειροπιαστό μέσα σε αυτό τον άυλο ψηφιακό κόσμο;
Κατερίνα: Για αυτό ευχαριστούμε πολύ τον Ανδρέα Μητρέλη που μας άκουσε και ήρθε σε επαφή. Είναι πολύ συγκινητικό και ιδιαίτερο φυσικά. Είμαστε ακόμα της γενιάς του βινυλίου και το να έχουμε το δικό μας χειροπιαστό είναι όνειρο. Σε φέρνει πίσω στις μέρες που περνούσες χαμένος στα δισκάδικα να ψάχνεις καινούργιους κόσμους.
Κώστας: Είμαστε χαρούμενοι που βγήκε και συγκεκριμένα από τη Veego, αφού όλες οι κυκλοφορίες της είναι ξεχωριστές και ειδικά το τελευταίο χρόνο μας έχει ξαφνιάσει ευχάριστα.
Μπλέκετε με ένα πολύ όμορφο τρόπο τον αγγλικό με τον ελληνικό στίχο. Θα μας πείτε λίγα λόγια πάνω σε αυτό; Υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι λόγοι (έμπνευσης;) που οδήγησαν σε αυτή την επιλογή;
Κατερίνα: Μένω πολλά χρόνια στην Ολλανδία και τα αγγλικά είναι βασικά η κύρια γλώσσα που χρησιμοποιώ καθημερινά. Ο τρόπος που γράφω είναι ουσιαστικά ένα intuitive μιξ σκέψεων. Δε το πολυσκέφτομαι. Και εκεί μέσα μπλέκονται τα αγγλικά με τα ελληνικά. Επίσης δε το έχω αναλύσει και πάρα πολύ πότε χρησιμοποιώ ποια γλώσσα, το αφήνω να συμβαίνει. Μερικές φορές επειδή ακούγεται καλύτερα με τη μουσική, άλλες φορές επειδή μου αρέσουν πιο πολύ οι λέξεις στην μια η την άλλη γλώσσα. Αλλά ίσως - τώρα που ρωτάς- ίσως οι πιο βαθιές σκέψεις μου να είναι γραμμένες μέσα μου στα ελληνικά.
Η μουσική σας έχει synth, ηλεκτρονικά, lo-fi και abstract στοιχεία και αποπνέει μια ιδιαίτερη pop αισθητική. Ποιες είναι οι μεγαλύτερες σας επιρροές, από τον χώρο της μουσικής αλλά και όχι μόνο;
Κώστας: Έχω την πεποίθηση ότι οι καλύτεροι δίσκοι προσπαθούν να είναι όσο πιο ποπ και όσο πιο πειραματικοί γίνεται, συγχρόνως όμως. Οπότε αυτό επιδιώκουμε και εμείς, το οποίο είναι κάτι ουτοπικό, αλλά αξίζει να προσπαθήσεις. Ακούω πολύ μουσική από ρεμπέτικο μέχρι τραπ και από noise μέχρι ποπ, οπότε όλα αυτά κάπως συνδέονται. Και εν τέλει τα πάντα, από ταινίες μέχρι ανθρώπινες σχέσεις, όλα σε επηρεάζουν.
Κατερίνα: Είναι περίπλοκη ερώτηση, φιλοσοφική. Οτιδήποτε μπορεί να σε εμπνεύσει και να σε επηρεάσει. Μπορεί πράγματα που έχεις ζήσει σα παιδί να βγουν ξαφνικά στην επιφάνεια. Σίγουρα οι τέχνες είναι έμπνευση, είτε εικόνα είτε ήχος. Αλλά και πράγματα που δε σου αρέσουν, σε επηρεάζουν. Όλα αυτά λειτουργούν ασυνείδητα. Σε δημιουργούν και τα κουβαλάς συνέχεια μέσα σου.
Αν θα μπορούσατε να συνεργαστείτε με έναν άνθρωπο από οποιοδήποτε χώρο και πέρα από περιορισμούς που θέτει ο χρόνος, ποιος θα ήταν αυτός;
Κατερίνα: Το συζητάς;! Σίγουρα υπάρχουν πάρα πολλοί καλλιτέχνες που θα ήθελα να συνεργαστώ. Με όλους βασικά! Αλλά νομίζω ο David Lynch θα μας έφτανε σε άλλα επίπεδα.
Κώστας: Ναι ναι, να του πούμε να μας κάνει κανένα βίντεο κλιπ μήπως; Είμαστε πάντως ανοιχτοί σε συνεργασίες. Στο λάιβ που ετοιμάζουμε σχεδιάζουμε και μια συνεργασία από το χώρο του σύγχρονου χορού.
Το προτελευταίο κομμάτι του δίσκου σας λέγεται Μονόκερως. Θεωρείτε ότι λείπει η μαγεία και η φαντασία από τον κόσμο στον οποίο ζούμε, δρούμε και βιώνουμε την καθημερινότητά μας;
Κατερίνα: "Beauty lies in the eye" όπως λένε και οι αγαπημένοι Sonic Youth. Όλα είναι σχετικά. Μαγεία και φαντασία υπάρχει στο μυαλό μας όπου, όπως και όποτε το θέλουμε. Μαγεία και φαντασία υπάρχει στην τέχνη. Μόνο να παρακολουθείς παιδιά να παίζουν σου φτάνει σε όποια εποχή κι αν ζεις. Οπότε όχι δε λείπει, αρκεί να το θες. Let it in!
Ως ντουέτο έχετε επιλέξει τον δρόμο της συνεργασίας σε αντίθεση με την μοναχική οδό ενός σόλο project. Τι είναι αυτό που σας καλύπτει και ικανοποιεί περισσότερο από αυτή την διαδικασία και ποιες είναι οι δυσκολίες που προκύπτουν;
Κατερίνα, Κώστας: Το δύσκολο είναι να βρεθούμε! Επίσης πολύ εύκολα και οι δυο μας απορρίπτουμε τα deadlines που έχουμε βάλει οι ίδιοι για να μας βάλουμε σε μια σειρά! Ευτυχώς τώρα έχουμε πρότζεκτ μάνατζερ για αυτό, ακούς Σπύρο; ;) Νομίζω ότι συνεργαζόμαστε πολύ όμορφα μεταξύ μας. Έχουμε διαφορετικά tasks οπότε δε μπλεκόμαστε πολύ ο ένας στα πόδια του άλλου. Αλλά εμπιστευόμαστε τις ιδέες, προτάσεις και την αισθητική του άλλου και αυτό δένεται μαζί και εμπλουτίζει το τελικό αποτέλεσμα.
Έχετε τρία κουμπιά μπροστά σας. Το ένα φέρνει ένα νέο μουσικό project, το άλλο φέρνει αγρανάπαυση και το τρίτο φέρνει το Kukuraxa II. Ποιο κουμπί πατάτε και γιατί;
Κατερίνα: E, Kukuraxa II σίγουρα. Έχουμε δεσμευτεί επειδή ονομάσαμε το πρώτο Kukuraxa I οπότε πρέπει να έρθει και το 2!
Κώστας: Αγρανάπαυση με τίποτα. Με το κουμπί θα ήθελα διπλό βινύλιο Kukuraxa II/III. Από την άλλη αν με το κουμπί απλά εμφανίζεται στα χέρια σου o δίσκος έχεις χάσει όλη τη δημιουργική διαδικασία.
Λίγο πριν κλείσουμε θα ήθελα να απευθύνετε από μια ερώτηση ο ένας στον άλλον και αντίστοιχα να την απαντήσετε.
Κατερίνα: Κώστα, πως με αντέχεις;
Κώστας: Χαχαχα, οκ πολύ εύστοχη η ερώτηση. Όπως γνωρίζουν όσοι με ξέρουν, με χαρακτηρίζει η αρετή της υπομονής. Κατερίνα, πότε θα έρθεις Ελλάδα να ηχογραφήσουμε τίποτα; Επίσης, αν ηχογραφήσεις σπίτι σου, πότε θα μου στείλεις μια ηχογράφηση χωρίς κλάματα μωρού στο background;
Κατερίνα: Έλα ρε Κώστα μη τα παραλές κι εσύ! Μα μόνο όταν ηχογραφώ κλαίει ρε γαμώτο! Πρώτα είπαμε θα έρθεις εσύ, ε;
Σας ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα αγαπητοί Kukuraxa. Κλείνοντας δεν γίνεται να μην ρωτήσω για το ποια είναι τα σχέδια, οι βλέψεις και οι ελπίδες σας για το μέλλον, μουσικά αλλά και όπως αλλιώς θέλετε να τοποθετηθείτε.
Κώστας, Κατερίνα:
Peace!
Ακούστε το Kukuraxa I στο Spotify
