Έφτασε τα 70 και το γιόρτασε με μια συναυλία 2,5 ωρών σε ένα Ηρώδειο sold-out ήδη από το καλοκαίρι, μη διστάζοντας να προσφέρει και κάποια από τα καλύτερά του τραγούδια σε νεότερους ερμηνευτές...

Tίμησε την ιστορία του στο γήπεδο Tae Kwon Do και έδειξε ότι η ικανότητα να πλάθεις ερωτοχτυπημένους κόσμους για μαζική κατανάλωση, δεν είναι corny ανοησία...

Παρ' όλο που το πρόγραμμα είχε και Saturnus, σε μία ακόμα εξαιρετική εμφάνιση, πρωταγωνιστής στο Κύτταρο αναδείχθηκε ο Eric Clayton. Ο οποίος, με τη μακριά του καμπαρντίνα και το κατάμαυρο καπέλο, αποτυπώθηκε ως περιπλανώμενος περιηγητής, προσφέροντας έντονες συγκινήσεις καθώς ανέτρεχε στις θρυλικές ημέρες των Saviour Machine...

Άλλοτε συγκινημένος που έπαιζε κάτω απ' την Ακρόπολη κι άλλοτε ενθυμούμενος τη γνωριμία του με τη Μελίνα Μερκούρη, αποχαιρέτησε το ελληνικό κοινό με μια περιήγηση στις επιρροές του, τις αγάπες του και το σύνολο της δισκογραφίας του...

Μπροστά στη sold-out Death Disco, οι Ιρλανδοί αναδείχθηκαν σε φλογισμένους πάστορες ενός ωμού, ισοπεδωτικού post-punk ήχου, που έκρυβε μέσα του ωκεανούς λυρισμού και ποιητικότητας...

Η λιτή, ευφυής κιθάρα του Andy Gill και ο ανέγγιχτος από τον χρόνο ήχος τους, έκανε όσους βρέθηκαν στο Gagarin να νιώσουν ότι συνδέονται με ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της post-punk ιστορίας...

Ως άλλες Δυνάμεις της Βορινής Νύχτας, σάρωσαν με φώτα, συμφωνικά πλήκτρα και μαύρο, νορβηγικό metal το κατάμεστο Piraeus Academy, ωθώντας το πλήθος στον παροξυσμό...

Αν και δεν αποτυπώθηκε ως το wunderkid που πολλοί θεωρούν ότι είναι στο εμφατικό του sold-out στο Μέγαρο Μουσικής, κατάφερε να συγκινήσει τόσο τους φασαίους νεανίες ανάμεσα στο κοινό, όσο και μεσήλικες υπερβολικά μουσικόφιλους για το καλό τους...

Κλονίστηκε σοβαρά ο μύθος τους την Κυριακή κάπου στα ανοιχτά του ΟΑΚΑ, όχι μόνο επειδή Τάκι Τσαν και Υποχθόνιος κατάφεραν να αρπαχτούν λίγα λεπτά πριν το live –με αποτέλεσμα να αποχωρήσει ο τελευταίος– αλλά και γιατί η προσέλευση του κόσμου κρίνεται απογοητευτική...