Μην περιμένετε να διαβάσετε για National, Pixies, Mogwai και QOTSA. Φέτος αναζητήσαμε τη λιγότερο δεδομένη εμπειρία, καταγράψαμε δε ότι τον περισσότερο κόσμο απ' όλους τον μάζεψε ο Kendrick Lamar...

Θα περίμενε κανείς πως ο θορυβώδης ήχος του και η χαρισματική λάιβ παρουσία του θα ξεσήκωναν εύκολα το κοινό. Αλλά η ενέργεια δεν ήταν σε καμία περίπτωση ομοιόμορφα μοιρασμένη, προχθές στο An Club...

Ο Valor έχει το καλύτερο κούρεμα του πλανήτη αυτή τη στιγμή (μεταπυρηνικός ραβίνος), έχει τον αγέραστο (τσίτα το δέρμα η μουστόγρια) και κρατάει ακόμα μάγκικα την κιθάρα, περασμένη από τον δεξί ώμο...

Δεν έδειξαν διαθέσεις να αμφισβητήσουν την ευθεία του δρόμου τους, προχθές στο Gagarin. Κι όμως, ορισμένα φουσκώματα και οι εκρήξεις που επιφέρανε έκρυβαν τέτοια δυναμική, ώστε σε ταρακουνούσαν ολόκληρο...

Η τρίτη μέρα διέθετε ένα ιδιαιτέρως ισχυρό line-up στο project space, το οποίο απειλούσε να κλέψει την παράσταση από το gig space. Έτσι κι έγινε, παρά την καταλυτική παρουσία των Empty Frame στο δεύτερο...

Παλιά γκρουπ σαν τους Cpt. Nefos ταρακούνησαν τη σκηνή του gig space, ενώ στο project space πρωταγωνίστησαν συμπράξεις σαν κι αυτήν του The Boy με τον Κτίρια Τη Νύχτα, στα όρια μεταξύ βεβήλωσης και φόρου τιμής...

Αρκετός ο κόσμος την Πέμπτη στο Six d.o.g.s., ακόμα περισσότερη η μουσική· αλλά και πάλι, όπως και πέρσι, αυτά τα δύο δεν ήταν απαραίτητο ότι συνυπήρχαν...

Οι μάγκες τα έσπασαν. Νέτα, σκέτα, απλά και λαϊκά...

Έβγαινε αβίαστα μια γεύση από 1990s, τόσο από το funky παίξιμο του μπάσου, όσο και από τις σμιλεμένες από τους Red Hot Chilli Peppers και την Alanis Morrissete κιθάρες...

Ζήτω οι κιθάρες, δόξα στο southern heavy rock και τιμή στα fuzzy 1970s!