Αν και δεν ακούστηκε κανένα από τα σπουδαία τραγούδια που έγραψε ο πρωταγωνιστής της βραδιάς παρέα με τον Nick Cave, ήταν μια εκπληκτική συναυλία, που τίμησε την Αυστραλία και το βουρκώδες της, ανεξάρτητο ροκ...

Το παλιό σύνθημα «Βασίλη ζούμε για να σ' ακούμε» καλά κρατεί και στην εκπνοή μίας ακόμα δεκαετίας. Αποδείχθηκε σε ένα γεμάτο Anodos Stage, όπου η Αγγελική Νικολούλη εθεάθη να χορεύει ζεϊμπέκικο και ο πρωταγωνιστής της βραδιάς άναψε τσιγάρο, δηλώνοντας κόντρα στις απαγορεύσεις...

Μια κατάθεση απαιτητική και διαβασμένη, με στιγμές αληθινής ευφυΐας αλλά με διόλου εύληπτα μοτίβα, η οποία στο αποκορύφωμά της έδωσε ισάξιο συνθετικό credit στην τεχνητή νοημοσύνη που χρίζει ως alter ego...

Στο sold-out Μέγαρο Μουσικής, καθήλωσαν το κοινό με μια τραγουδιστικά καταπληκτική και σκηνικά ευρηματική απόδοση του βασισμένου σε ποίηση φυλακισμένων έργου του Philippe Hersant. Το οποίο μετέφερε το ουμανιστικό του μήνυμα με τρόπο που μόνο με την ταινία των αφών Ταβιάνι Cesare Deve Morire μπορεί ίσως να παραλληλιστεί...

Ιστορίες, όνειρα και ταξίδια από τη Δύση μέχρι την έρημο της Μέσης Ανατολής και πίσω, σε ένα γεμάτο Κύτταρο, όπου επί σκηνής πρωταγωνίστρια μέχρι και την τελευταία καληνύχτα στάθηκε η φωνή και η φιγούρα της Michal Elia Kamal...

Πρώτα μετέφεραν το κοινό που έδωσε το παρών στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» σε μια απάτητη κορφή, όπου ένας άνθρωπος στον ορίζοντα δοκιμάζει να βολέψει έναν βράχο στους ώμους του –κι ύστερα έπαιξαν όρθιοι πάνω στη σκηνή, σε ένα παραλήρημα δεξιοτεχνίας...

Απαιτητικό το θέαμα που παρουσίασε στη Διπλάρειο Σχολή η Αμερικανίδα πειραματίστρια, αφού στα 50 λεπτά διάρκειας του set βούτηξε συνειδητά στο απόλυτο τίποτα, κοινωνώντας μια αίσθηση ματαιότητας...

Στην πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα, ο Αμερικανός performer έδειξε πόσο βιωματική σχέση διατηρεί με τη μουσική του, ενώ δεν παρέλειψε να κατέβει ανάμεσα στο κοινό της Death Disco για να χτυπηθεί μαζί του, λουόμενος το νερό του...

Αν και δεν υπήρχαν εκπλήξεις σε σύγκριση με την εμφάνιση του 2017, λίγο η διάθεση του κοινού, λίγο η όρεξη των ίδιων των Φινλανδών, έκανε τους μεγάλους ύμνους των Metallica να ακουστούν αλλιώς, με αποτέλεσμα μια σαφώς ανώτερη συναυλία...

Πλήθος κόσμου τίμησε και πάλι τη συναυλία τους, όμως κι εκείνοι ανταπέδωσαν, κουβαλώντας στο Fuzz τα γιγάντια κύματα του Ειρηνικού Ωκεανού, την αρμύρα της Δυτικής Ακτής και μία ρετρό, μα παράδοξα νεανική διάθεση...