Μπορεί το τσαγανό και ο τσαμπουκάς του να έχουν ήδη καταγραφεί στα τραγούδια του, όμως το Σάββατο βγήκαν –χωρίς να το συνειδητοποιεί– όλες οι ανασφάλειές του για το αν τελικά το κοινό γουστάρει τη μουσική του. Απόδειξη αυτού, το γεγονός πως συνεχώς ρωτούσε δια μικροφώνου αν περνάμε όντως καλά, ακόμα και αν το μετανιώσαμε που ήρθαμε ως το Gazi Music Hall· σαν να μη μπορούσε να το πιστέψει. «Σας αγαπάω ρε μαλάκες», μας φώναξε με όλη του την ψυχή και σίγουρα από μέσα του έλεγε «Ναι ρε φίλε», σαν να έκλεινε ένας κύκλος για εκείνον.
Στα αμιγώς μουσικά τώρα, αυτή του η αθηναϊκή εμφάνιση ήταν αν μη τι άλλο εκρηκτική. Ο κόσμος είχε γεμίσει το μεγαλύτερο μέρος του Gazi Music Hall, συμπεριλαμβανομένου και του εξώστη· ωστόσο στο πίσω μέρος της αρένας μπορούσες να κυκλοφορήσεις, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Μόλις τα φώτα χαμήλωσαν και ακούστηκαν οι πρώτες νότες του “Είμαστε Αλλιώς”, το κοινό έδειξε τις αγριεμένες του προθέσεις –ιαχές, καπνογόνα, μια κόλαση μπροστά από τη σκηνή. «Αθήνα, είσαι εδώ; Θα το κάψουμε σήμερα;» ρώτησε ο Bloody Hawk, για να λάβει ηχηρές καταφάσεις και στις δύο ερωτήσεις. Κάπου εκεί ήρθε και η ξήγα εκ μέρους του: «Για να δώσω την ψυχή μου σήμερα, απαιτώ να κάνετε και εσείς το ίδιο». Και οι δύο πλευρές έδωσαν λοιπόν όρκο πως θα το πράξουν. Και αμφότερες τήρησαν την υπόσχεσή τους.
“Πείσμα”, “Πίσω Πάλι” και “Έλεγες” δημιούργησαν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ, με στίχους γραμμένους από την καρδιά και τραγουδισμένους με ψυχή από τον νεαρό καλλιτέχνη. Ωστόσο, όταν ήρθε η ώρα του “Daewoo 2”, τα επίπεδα ενέργειας και αδρεναλίνης χτύπησαν κόκκινο, με τους χιλιάδες θεατές –στην πλειονότητά τους νεαρής ηλικίας– να το τραγουδούν με πάθος και να προκαλούν πανδαιμόνιο, όσο το «Ματωμένο Γεράκι» όργωνε τη σκηνή ασταμάτητα, δίνοντάς τους ακόμα περισσότερη ενέργεια. Στο τέλος του κομματιού το κοινό αποθέωσε τον MC, ορίζοντας ένα σαφές highlight για τη συναυλία. Συνέχεια με το "Μπαλόνια", ένα βαθιά συναισθηματικό τραγούδι, που μοιραία έριξε τους τόνους, χωρίς φυσικά να χαλάσει κανέναν κάτι τέτοιο. Το “Παρακάτω” επανέφερε κατόπιν τον παλμό του live σε υψηλά επίπεδα, όπως απέδειξαν και τα κάμποσα καπνογόνα που άναψαν ξανά στα χέρια των παρευρισκομένων. Κάτι πάντως που έφερε την παράκληση του Bloody Hawk να μετριαστεί η χρήση τους, καθώς επηρέαζαν τις ανάσες του.
Στο “Δίλημμα” η ερμηνεία βγήκε φορτισμένη λόγω της βιωματικής φύσης του κομματιού, κάτι που επιβεβαίωσε και το σπάσιμο της φωνής του Bloody Hawk, σε ένα σημείο όπου τον κατέλαβε το συναίσθημα. Η συνέχεια εξίσου δυναμική, με το άτυπο χιτ του πρόσφατου δίσκου “Εικοσάλεπτο”. Μια ιστορία που –όπως ορκίστηκε ο ερμηνευτής– είναι πέρα για πέρα αληθινή, παρότι έχει ακούσει και διαβάσει αρκετά να αμφισβητείται η αυθεντικότητά της. Στο “Μη Σταματάς” στήθηκε ένα ξέφρενο πάρτι, ενώ στο “Φτάνουμε” δεκάδες κολλητοί και φίλοι του «Γερακίσιου» από τα παλιά έσκασαν επί σκηνής, αναπαριστώντας τον παρεΐστικο χαρακτήρα του βιντεοκλίπ. To “Κομπλεξικό” τραγουδήθηκε δυνατά, το “Daewoo” χορεύτηκε εξίσου παθιασμένα, το “Ανάγκη Να Σε Δω” έφερε αγκαλιές και φιλιά στα ζευγάρια της συναυλίας.
Ο λυρισμός, η ποιητικότητα των στίχων, η μετουσίωση πραγματικών ιστοριών σε storytelling επιτυχίες, είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα τραγούδια του Bloody Hawk. Και σαφώς δεν περνούν απαρατήρητα, σε μια σκηνή που απαρτίζεται από ράπερ οι οποίοι είτε προσπαθούν διακαώς να αποδείξουν το street cred τους, είτε να συγκεντρώσουν βλέμματα και προσοχή με τις αγορές, το flex και την διαδικτυακή τους φήμη. Ίσα-ίσα, τον ξεχωρίζουν με ευκολία, ως μια ευαίσθητη παρουσία που δεν φοβάται να απογυμνωθεί στο μικρόφωνο και να εκθέσει την ψυχή του, τα προτερήματά του, αλλά και τις αδυναμίες του. Πειστήρια των παραπάνω συνθέσεις σαν το “Δικό σας”, οι οποίες χρωμάτισαν ηχητικά τη συνέχεια της εμφάνισής του.
Κάπου εκεί είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε και ένα ακυκλοφόρητο ακόμα κομμάτι, σε a cappella εκδοχή, με αρκετά battle ταυτότητα –σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον στην τελική του μορφή. Ακούσαμε όμως και το υπέροχο “Ανδρομέδα”, με τη συμμετοχή μάλιστα του Epel, αν και χωρίς εκείνη του Spave, ο οποίος δεν έδωσε τελικά το παρών στο Gazi Music Hall, για λόγους υγείας. Κρίμα, γιατί θα είχε ενδιαφέρον να εμπλουτιστεί η βραδιά με προσωπικά του κομμάτια όπως το εκρηκτικό “Νεύρα Και Φοβίες”. Αυτό έγινε πάντως με τον Τρουφ, στον οποίον ο παλιόφιλος Bloody Hawk έδωσε χώρο ώστε να ερμηνεύσει δύο δικά του tracks, λίγο πριν το τέλος της συναυλίας. Μαζί άλλωστε είπαν και το “Δεν Ξέρω”, τραγούδι που λένε μονάχα στις ζωντανές τους εμφανίσεις, το οποίο άρεσε πολύ σε όσους δεν το γνώριζαν ήδη, κρίνοντας και από τη συμμετοχή του κόσμου στο ρεφρέν.
Μεγαλειώδες κλείσιμο κατόπιν με το “Δεν Με Ξέρεις Καλά”, που συνοδεύτηκε με πλούσιο χειροκρότημα και επιδοκιμασίες από τους θεατές, τους οποίους ο MC από την Ξάνθη έπιασε εξ απροόπτου. Ενώ δηλαδή είχαν ξεκινήσει να αποχωρούν, ξανάπιασε το μικρόφωνο και τους παρακάλεσε να στηθούν γιατί ήθελε να βγάλει μια αναμνηστική φωτογραφία, με φόντο τους χιλιάδες θαυμαστές του. Ενθύμιο της «πιο μεγάλης ημέρας της ζωής του», όπως είπε και ο ίδιος –και όχι άδικα. Ο Bloody Hawk ήρθε για να μείνει και όσοι προέβλεπαν να δύει το άστρο του μετά τη viral επιτυχία του, μέχρι στιγμής διαψεύδονται πανηγυρικά.
{youtube}feO29HdBcxM{/youtube}
