Με πρωταγωνιστή τον πραγματικά λεοντόκαρδο Rob Halford, οι Judas Priest έδωσαν μια καταπληκτική συναυλία, σε μια μέρα όπου οι έτεροι παλαίμαχοι του line-up (Saxon, Accept) απέδειξαν ότι τους άξιζε η 2η θέση της βραδιάς πολύ περισσότερο από τους «λίγους» Sabaton...

Η τελευταία μέρα στη Μαδρίτη είχε τον λιγότερο κόσμο (15.000) και το μεγαλύτερο ηλικιακά κοινό (40+), είχε όμως και Judas Priest σε μεγάλα κέφια, αλλά και headline εμφάνιση Ozzy Osbourne, η ενέργεια, η όρεξη και η τρέλα του οποίου δεν είχαν προηγούμενο...

Μπροστά σε ένα εντυπωσιακά κατάμεστο Καλλιμάρμαρο, απέδειξαν ότι, κουτσά-στραβά, καταφέρνουν ακόμη να παραδίδουν σόου μεγάλης κλίμακας χωρίς η ποιότητα να πέφτει αισθητά...

Περίπου 45.000 κόσμου μαζεύτηκε για να δει το χορταστικό live των κεφάτων Guns N' Roses, σε μια μέρα κατά τ' άλλα φτωχή, στην οποία δεύτεροι διακριθέντες υπήρξαν οι Parkway Drive...

Γύρω στις 35.000 κόσμου μαζεύτηκαν στη Μαδρίτη, σε μια φεστιβαλική βραδιά που είχε και Marilyn Manson και A Perfect Circle, μα πρωταγωνιστές ήταν οι Avenged Sevenfold –ένα από τα απόλυτα live acts για τη νεότερη γενιά...

Λίγος κόσμος τίμησε το ίσως πιο ξεχωριστό στιγμιότυπο του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών, όπου το πρώτο γυμνό στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο και μια ταινία-σταθμός για το φουστανελοφόρο βουκολικό ειδύλλιο έτυχαν της πρέπουσας μουσικής συνοδείας...

Η ίσως πιο σπουδαία πιανίστρια εν ζωή κατέπληξε το Ηρώδειο με την ταχύτητα και την ακρίβειά της, δίνοντας όμως και άπλετο χώρο στις «δικές μας» συμμετέχουσες παρουσίες, με τη μεν Ντόκου να αποδεικνύει γιατί θεωρείται ανερχόμενη, τη δε Μπακοπούλου να προΐσταται στην πιο συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή της βραδιάς...

Οι κάτω των 20 ετών που κατέκλυσαν το Tae Kwon Do πήγαν να δουν τον πολυσυζητημένο Lil Pump, όμως ουσιαστικός headliner αναδείχθηκε τελικά ο Steve Aoki, πραγματοποιώντας μια σαρωτική εμφάνιση, η οποία έβαλε με το δεξί το νέο φεστιβάλ στον συναυλιακό μας χάρτη...

Μια γλαφυρά κεντημένη ρετροσπεκτίβα αγαπημένων του τραγουδιών παρουσιάζει στην Ταράτσα του Φοίβου, η οποία από μόνη της θα ήταν μάλλον μονότονη, χωρίς τον ίδιο να δένει το υλικό σε μια ζωντανή ιστορία, με χιούμορ και με παραστατικότητα...

Σε μια βραδιά με παρεΐστικο κλίμα, ξύπνησαν αναμνήσεις χαμένης αθωότητας με τον ρομαντισμό τους και πυροδότησαν συζητήσεις για ξεχασμένα καλοκαίρια...