Στα πλαίσια των St. Paul's Sessions, ο Γιώργος Μπρατάνης εδραίωσε την αισθητική του με τον πιο απαλό κι ευγενικό τρόπο στο Ζάππειο, ξετυλίγοντας μια performance που βασίστηκε στο περσινό, εξαιρετικό concept album Melanie...

Ένα ασφυκτικά γεμάτο Fuzz υποδέχθηκε τους «αιώνιους πλανόδιους» του Martyn Jacques, οι οποίοι γιόρτασαν 30 χρόνια δισκογραφίας ξαναβουτώντας στη «βρώμικη» πλευρά της αισθητικής των καμπαρέ, σε μια βραδιά τρυφερή, με πηγαίο συναίσθημα...

Δεν βγήκε sold-out η κεντρική αίθουσα του Μεγάρου Μουσικής και μάλλον έλειψε το «μεγαλειώδες» που αρκετοί περίμεναν από τη βραδιά. Όχι βέβαια ότι δεν το έκανε εν τέλει το θαύμα του ο Άγιος Μαρτίνος των Αγρών...

Δανειζόμενος τη μουντή στρυφνότητα του Αντρέι Ταρκόφσκι και διανθίζοντάς τη με drag αναφορές, με καμπαρέ ηδυπάθεια και με στιγμές κιουμπρικής παραφροσύνης, ο Ολιβιέ Πυ πετυχαίνει ένα φρέσκο αποτέλεσμα στην προσέγγιση της γνωστής όπερας, ισομερώς συγκινητικό και εγκεφαλικό...

Η προσέλευση στο Temple όφειλε να είναι λίγο μεγαλύτερη για την πρώτη τους επίσκεψη στην Ελλάδα, κάτι πάντως που δεν εμπόδισε τη συναυλία να αποτυπωθεί ως πηχτό μείγμα «διεστραμμένης» συμπεριφοράς και industrial αισθητικής, όπου όλα είχαν λουστεί από διάχυτο, μαύρο EBM φως...

Στα 83 του χρόνια, καταχειροκροτήθηκε από ένα γεμάτο Άλσος, προσφέροντας μια πλούσια συναυλία, προσαρμοσμένη μεν στις νυν φωνητικές δυνατότητές του, μα με ενίοτε εντυπωσιακές υπερβάσεις, που θύμισαν γλαφυρά τον τραγουδιστικό του θρύλο...

Άσχετα με το αν είναι τελικά πολεμιστές του αυτοκινητόδρομου ή πλατωνικοί της λεωφόρου, η φοβερή παρέα του Leighton Koizumi έδωσε μία (ακόμα) καταιγιστική garage rock συναυλία στο Κύτταρο, με τον κόσμο από κάτω να καταδιασκεδάζει...

Αν και η προσέλευση κρίνεται τελικά μάλλον χλιαρή, o δυναμικά ανερχόμενος Αθηναίος δημιουργός έδωσε μια καίρια συναυλία στο Six d.o.g.s., δείχνοντας ότι η μουσική που φτιάχνει αποτελεί φυσική προέκταση της προσωπικότητάς του...

Με πολύ νέο κόσμο να έχει προστεθεί στις διμοιρίες τους, γέμισαν το Κύτταρο δίνοντας μία ακόμα συναυλία με παλμό, νεύρο και στιβαρές ρίμες, η οποία άφησε τους πάντες πριζωμένους και ενθουσιασμένους...

Συναρπαστική συναυλία, η οποία βασίστηκε σε μια ρευστή μουσική ταυτότητα, που θόλωνε κατά το δοκούν το αν άκουγες τζαζ ή αν γινόσουν κοινωνός μιας εξερευνητικής διαδρομής προς το άγνωστο, που απλά είχε ως σημείο σημείο εκκίνησης την τζαζ, όπως τη δίδαξε κάποτε ο Miles Davis...