Από την εποχή του 1996, με το Rock Of Gods, μέχρι και σήμερα, στα περισσότερα φεστιβάλ, θα υπάρχει μια ημέρα που αναμετρώνται η ιστορία με την εμπορικότητα και υπάρχουν άπειρες διαδικτυακές συζητήσεις: γιατί, για παράδειγμα, οι Cradle Of Filth ήταν πιο πάνω από τους Savatage, οι Nightwish πιο πάνω από Queensryche, ο Chris Cornell πιο πάνω από τους Europe και πάει λέγοντας. Φέτος υπήρχαν μερικές χλιαρές κουβέντες γιατί οι Sabaton ήταν οι headliners της εντέκατης ημέρας του Release Athens Festival και όχι οι Blind Guardian, αλλά όπως θα πούμε και παρακάτω, με βάση το κοινό που ήρθε στην Πλατεία Νερού -κάτι παραπάνω από 9.000- η απάντηση ήταν ξεκάθαρη.
To πρώτο συγκρότημα που ανέλαβε την έναρξη της βραδιάς, ήταν οι The Silent Rage, και το πρώτο πράγμα που παρατηρείς είναι ότι ο τραγουδιστής τους, Μιχάλης Ρινακάκης εμφανίζεται με ένα δερμάτινο μπουφάν, με την θερμοκρασία να είναι πάνω από 32 βαθμούς στις 17:15 που εμφανίστηκαν. Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με τα τα γαλόνια που έχουν αποκτήσει έχοντας ανοίξει στο παρελθόν για συγκροτήματα όπως οι Primal Fear, Grave Digger, Stratovarious, φαίνονται στο συναυλιακό σανίδι καθώς ήταν εύκολο για το συγκρότημα να ξεσηκώσει το ηρωικό κοινό, που αντί να ψάχνουν μια δροσιά, είχαν μαζευτεί μπροστά και συμμετείχαν ενεργά στα τραγούδια των The Silent Rage και μάλιστα έπαιξαν και ένα τραγούδι από τον επερχόμενο δίσκο που ετοιμάζουν, το “The Serpent Lord”.
Για τη συνέχεια είχαμε τους symphonic metal Enemy Of Reality -και πάλι βλέπεις την μαυροντυμένη Ηλιάνα Τσακιράκη (φωνή) και απορείς το πώς αντέχουν τη ζέστη. Και οι Enemy Of Reality έπαιξαν κάτι από τον επερχόμενο άλμπουμ τους και είχα την εντύπωση ότι θα έπαιζαν λίγο παραπάνω, αλλά με το, ομολογουμένως διαφορετικό αλλά συνάμα και συγκινητικό “Την Πατρίδα Μ’ Έχασα” που στιχουργικά μιλάει για την Γενοκτονία του Ελλήνων του Πόντου, ολοκλήρωσαν την εμφάνιση τους με πολλά χειροκροτήματα από το κοινό.
Ο κόσμος, όσο πέρναγε η ώρα, γίνονταν και περισσότερος, και ήταν μια καλή ευκαιρία να παρατηρήσεις το κοινό, με τους σαραντάρηδες και άνω να είναι με μπλουζάκια Blind Guardian, και τους πιτσιρικάδες με μπλουζάκια Sabaton. Πριν όμως από τους Blind Guardian και Sabaton είχαμε τους Epica. Το είχα γράψει και στην κριτική του Omega ότι με το πρώτο τραγούδι του άλμπουμ, συνηθίζουν να ξεκινάνε και τα live της περιοδείας τους, και όντως ξεκίνησαν με το συναυλιακό "Abyss Of Time - Countdown To Singularity"και άρχισε και η εναλλαγή των φωνητικών με τα γρυλίσματα του κιθαρίστα Mark Jansen και τα αιθέρια φωνητικά της Simone Simmons, η οποία φορούσε ένα λευκό φόρεμα για να αντέξει την ζέστη. Η συνέχεια είχε τα δύο τραγούδια από το Τhe Quantum Enigma, τα “The Essence Of Silence” και “Victims Of Contingency” και μπορούσες να διαπιστώσεις, για μια ακόμη φορά, το πόσο καλή τραγουδίστρια είναι η Simone Simmons. Στο "Sancta Terra" είχαμε τον Coen Janssen (πλήκτρα) να έρχεται μπροστά στην σκηνή με τα φορητά του πλήκτρα και να σχολιάζω εγώ χαριτολογώντας ότι μάλλον ο Coen Janssen θα ήθελε να ήταν σε έναν poser metal/glam metal συγκρότημα των 80ς.
To πρόσφατο «συμβάν» με τον Bruce Dickinson στην Αθήνα, έχει φτάσει στα αυτιά όλων των συγκροτημάτων, με τον Mark Jansen , σε κάποια στιγμή, να λέει χαριτολογώντας «Ι don’t understand why Bruce Dickinson, didn’t like you, guys» με το κοινό να χειροκροτεί. Οι καλύτερες στιγμές ήταν στο κλασσικό τους τραγούδι, “Cry For The Moon” και για το τέλος μας προέτρεψαν να κάνουμε wall of death στο τελευταίο τραγούδι τους το "Consign To Oblivion", όπου αρκετοί οπαδοί ανταποκρίθηκαν. Έχοντας δει 2-3 φορές τους Epica, και η φετινή τους εμφάνιση με άφησε ικανοποιημένο, καθώς είδα ένα άκρως προβαρισμένο και επαγγελματικό συγκρότημα, και ότι περίμενα να δω το είδα. Στο ρητορικό μου ερώτημα, γιατί οι Epica δεν έχουν γίνει ακόμα μεγαλύτερο εμπορικό συγκρότημα, ενώ έχουν όλα τα εχέγγυα, δεν μπορώ να βρω την απάντηση ακόμα.
Epica Setlist
Alpha - Anteludium (Intro)
Abyss Of Time - Countdown To Singularity
The Essence Of Silence
Victims Of Contingency
Unchain Utopia
The Skeleton Key
Cry for the Moon
Sancta Terra
The Obsessive Devotion
Code Of Life
Beyond The Matrix
Consign To Oblivion
Φανατικός με τους Blind Guardian δεν υπήρξα ποτέ, αλλά ακόμα θυμάμαι την εμφάνιση τους στο Rock Of Gods του 1996, και από τότε τους έχω δει άλλες 2-3 φορές. Επίσης, έχω την κακή συνήθεια, να ενημερώνομαι για το εκάστοτε set list των συγκροτημάτων και 30 χρόνια από την κυκλοφορία του εμβληματικού Somewhere Far Beyond άλμπουμ τους, οι Blind Guardian είχαν έρθει να το παρουσιάσουν στην χώρα μας, όπως κάνουν και στην πρόσφατη περιοδεία τους. Για ξεκίνημα είχαμε το "Into The Storm" από το έτερο εμβληματικό τους άλμπουμ το Nightfall Ιn Middle-Earth, ακολουθεί το "Welcome To Dying" και αρχίζει για λίγο την πάρλα ο Hansi Kürsch , υποσχόμενος να μην μιλήσει πολύ (!).
Η ώρα που οι περισσότεροι περίμεναν είχε έρθει: "Time What Is Time" από το Somewhere Far Beyond με τους 40άρηδες να θυμούνται τις εποχές που είχαν αγοράσει το άλμπουμ και ρουφούσαν κάθε πληροφορία που αφορούσε τους Blind Guardian. Ένας προσεκτικός παρατηρητής θα είχε να πει, ότι στην αρχή ο ήχος ήταν μπουκωμένος, και κάτι έπαιζε με την φωνή του Hansi Kürsch, αλλά στην ένταση του live, λίγοι έδωσαν σημασία. Η επόμενη ώρα που αρκετοί περίμεναν για το μεγάλο sing along είχε φτάσει με το "The Bard’s Song - In The Forest", και εκείνη την ώρα γύρισα το κεφάλι μου προς του πιτσιρικάδες που καθόντουσαν στα σκαλάκια περιμένοντας, υπομονετικά είναι αλήθεια, να τελειώσουν οι Blind Guardian, για να ξεκινήσουν οι Sabaton. Θυμάμαι τον εαυτό μου 20χρόνο, να με συνεπαίρνει η μαγεία της live εμφάνισης ενός συγκροτήματος, ακόμα και εάν δεν είχα ακούσει νότα από αυτούς, με παράδειγμα τους Immortal το 1999, αλλά μάλλον εγώ τα βλέπω διαφορετικά τα πράγματα. Για το τέλος, "Mirror, Mirror" και "Valhalla" με το κοινό να αναλαμβάνει τα περισσότερα φωνητικά, και η πολλοστή εμφάνιση των Blind Guardian στην χώρα μας έλαβε τέλος με θερμά χειροκροτήματα. Μπορεί για τους τελευταίους δίσκους που έχουν οι Blind Guardian να υπάρχουν πολλές ενστάσεις, αλλά live και ειδικά όταν παίζουν τα παλιά τους τραγούδια, είναι ακόμα απολαυστικοί.
Blind Guardian Setlist
Into The Storm
Welcome To Dying
Somewhere Far Beyond
Time What Is Time
Journey Through The Dark
Black Chamber
Theatre Of Pain
The Quest For Tanelorn
Ashes To Ashes
The Bard's Song - In The Forest
The Bard's Song - The Hobbit
The Piper's Calling
Somewhere Far Beyond
Encore:
Mirror Mirror
Valhall
Σωστά κάπου διάβασα για αλλαγή φρουράς με το πέρας των Blind Guardian. Οι πιτσιρικάδες μπροστά μπροστά για να απολαύσουν τους Sabaton, και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία να πηγαίνουν προς τα πίσω, και καθώς η επόμενη ημέρα να είναι Παρασκευή, αρκετοί να αποχωρούν, σκεπτόμενοι το πρωινό ξύπνημα. Λίγα λεπτά μετά τις 23:00, όλα ήταν έτοιμα, για τους Sabaton. Ξεκίνημα με το "Ghost Division" και από κάτω χαμός. Για να δώσω ένα παραλληλισμό, φανταστείτε Metallica εποχής Black Album και ξεκίνημα με “Creeping Death” -κάπως έτσι μπορώ να το περιγράψω το πώς ένιωθαν οι οπαδοί των Sabaton.
Η σκηνική τους παρουσία είναι γνωστή στους οπαδούς τους, αλλά για όσους δεν γνωρίζουν, φανταστείτε ένα πεδίο μάχης, με σακιά από άμμο, συρματοπλέγματα και τα ντραμς πάνω σε ένα τανκ. Από πίσω στο video wall, για κάθε τραγούδι που έπαιζαν υπήρχε και το αντίστοιχο video, ενώ υπήρχαν φλόγες, καπνοί και κανονιές από τους Sabaton. Κάθε τραγούδι τους είναι ένα highlight για τους οπαδούς. Θέλεις τα “Bismarck”, "The Red Baron", Carolus Rex" ήταν παρόντα και το δωράκι για το ελληνικό κοινό ήρθε με το "Sparta" που προκάλεσε έναν ακόμα χαμό. Κάπου εκεί στο "Primo Victoria" έγινε ο χαμός με τα καπνογόνα, ακόμα και στους guest/vip area που ανάψανε τουλάχιστον πέντε και στο επόμενο κομμάτι έγινε κάτι που εγώ που δεν είμαι οπαδός των Sabaton, δεν το έχω ξαναδεί. Έχω δει σε συναυλίες, wall of death, moshing, stage diving, να πέφτει ξύλο, οπαδούς να κλαίνε σε ορισμένα τραγούδια, οπαδούς να φιλιούνται σε μπαλάντες, αλλά να βλέπω τον κόσμο να είναι στο έδαφος και να κωπηλατούν κατά την διάρκεια του "Swedish Pagans" πρώτη φορά βιώνω τέτοια εμπειρία. Κλείσιμο με το "To Hell And Back" και η συναυλία έλαβε τέλος.
Θέλω να είμαι δίκαιος, ήταν μια απολαυστική συναυλία που τα είχε όλα: έναν επικοινωνιακό frontman Joakim Broden (φωνή), μια καλοκουρδισμένη μπάντα που τα τραγούδια τα απέδωσε ολόσωστα, ένα μεγάλο show που πάντα ήθελαν να το φέρουν στην οντότητα τους οι Sabaton στην Ελλάδα, και ένα setlist σχεδόν best of που έφερε την απόλυτη χαρά στους οπαδούς. Είναι η τρίτη φορά που βλέπω τους Sabaton, και εάν με ρωτήσεις εάν τους βλέπω ξανά, η απάντηση είναι ναι, εάν με ρωτήσεις εάν θα τους ακούσω σπίτι, ή εάν μου προκάλεσαν την περιέργεια να ακούσω τις δουλειές τους η απάντηση είναι όχι ξεκάθαρα.
Sabaton setlist
Ghost Division
Stormtroopers
Great War
The Red Baron
Bismarck
The Attack Of The Dead Men
Soldier Of Heaven
Steel Commanders
Carolus Rex
Night Witches
Dreadnought
The Last Stand
Sparta
Christmas Truce
Encore:
Primo Victoria
Swedish Pagans
To Hell And Back
Encore 2:
Coat of Arm
