Έχουν περάσει 7 χρόνια από την εμφάνιση των Testament στο Rocking Athens Festival, και 8 από τη συναυλία τους στο Gagarin. Η δε ακύρωση του ερχομού τους τον Αύγουστο δεν νομίζω να δυσαρέστησε κανέναν, καθώς από τη μία θα υπήρχε θέμα ζέστης σε κλειστό χώρο και από την άλλη ίσως δεν θα είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε τραγούδια από το καινούριο τους άλμπουμ, που θα κυκλοφορούσε Οκτώβριο. Τελικά, βέβαια, το ραντεβού του Νοεμβρίου συνέπεσε με μια σειρά από σχετικά live (Annihilator, Max & Igor Cavalera, Iced Earth), ενώ ελάχιστες μόνο ημέρες μπροστά είναι και οι Amon Amarth· με αποτέλεσμα ένας μέσος οπαδός να πρέπει να «κάψει» μερικές συναυλίες, για να μπορεί οικονομικά να πάει σε άλλες.
Μιλώντας δε για Amon Amarth, μέχρι και τις 27 Νοεμβρίου, υπήρχε κοινή τους περιοδεία με τους Testament και τους Grand Magus. Και όσο και εάν θεωρώ τους Testament μεγαλύτερο «μουσικό» μέγεθος από τους Amon Amarth, ποτέ σε πωλήσεις δεν είχαν επιτύχει κάτι το εντυπωσιακό και γι' αυτό δικαίως είχαν στο «πακέτο» θέση κάτω από εκείνους. Τώρα, γιατί το τελευταίο έσπασε και στην Ελλάδα βλέπουμε ξεχωριστά τους Αμερικανούς και ξεχωριστά τους δυο Σουηδούς (που παραμένουν μαζί), είναι μια άλλη ιστορία.
Στην αρχή, επίσης, με ξένισε η ανακοίνωση δύο support σχημάτων, γιατί σκεφτόμουν ότι ίσως έτσι τραβούσε αρκετά η συναυλία –και έπεφτε σε καθημερινή. Όταν πάντως ανακοινώθηκε ότι η βραδιά θα άρχιζε 20.00 και οι Testament θα ξεκινούσαν 21.45, ησύχασα: ήξερα, όπως θα πούμε και παρακάτω, ότι οι Αμερικανοί παίζουν γύρω στα 90 λεπτά.
Πρώτοι βγήκαν στη σκηνή του Gagarin οι Karma Violens, ένα συγκρότημα που έχουμε ξαναδεί ως support σε Amon Amarth, Fear Factory, Arch Enemy και The Black Dahlia Murder, για να αναφέρουμε μερικές περιπτώσεις. Το αμάλγαμα black, death και thrash επιρροών γεννά ένα κοκτέιλ ακραίου metal με ιδιαίτερα σκοτεινή και υποχθόνια διάθεση, ακούσαμε δε επιλογές τόσο από το πρόσφατο Skin Of Existence (2015), όσο και από το Dormancy (2011), όπως και 2 καινούρια τραγούδια. Είχαν όρεξη, υπήρχαν και οπαδοί που τους γνώριζαν οπότε χτυπήθηκαν σε στιγμές σαν το “Floating In Sadness” και ολοκλήρωσαν την εμφάνισή τους μετά από 30 λεπτά με το “The Constractor”.
Setlist
Christian Lovers (Made Me Do It, Death Is Symbolic, Si Vis Vitam Para Mortem, Floating In Sadness, Incubation Day, The Sun, The Constractor
Για τη συνέχεια είχαμε τους speed/heavy metallers Convixion, γνωστούς από εμφανίσεις με συγκροτήματα σαν τους Enforcer, Tankard, Domine, Manilla Road κ.ά. Με το στυλ τους να βρίσκεται πιο κοντά στους Testament, παρουσίασαν τραγούδια κυρίως από το φετινό Days Οf Rage, Nights Οf Wrath, ενώ στο τέλος έπαιξαν και το “Violence & Force” των Exciter, οπότε είχαμε και σχετικές «αντιδράσεις» από το κοινό, το οποίο σιγά-σιγά είχε γεμίσει τον κάτω χώρο του Gagarin –στον εξώστη, από την άλλη, υπήρχε η σχετική άνεση για να απολαύσεις τη συναυλία. Ευχαριστίες στο τέλος προς διοργανωτές, κοινό, αλλά και τους Karma Violens και, μετά από λίγο, όλα ήταν πια έτοιμα για να υποδεχτούμε τους Testament.
Setlist
Fist Of Agony, E.A.D., In Days Of Rage And Nights Of Wrath, Matter Of Faith Wings Of Vengeance, Morbid Encounter, Black Magic Night, Drink Metal, Violence & Force
Όπως είπαμε και πριν, οι Testament ήταν τοποθετημένοι πριν τους Amon Amarth στην κοινή τουρνέ. Και, όπως μας είπε ο ίδιος ο Chuck Billy –με μια μικρή ειρωνεία στα λόγια του– στα 50 λεπτά που τους αναλογούσαν, έπρεπε να παίξουν 10 τραγούδια δίχως πολλές καθυστερήσεις. Οι συναυλίες τους όμως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη συνέπεσαν με το κλείσιμο της περιοδείας για την προώθηση του φετινού Brotherhood Of The Snake (δες εδώ)· θα ξαναβγούν στον δρόμο το 2017. Ήταν λοιπόν ένα στοίχημα να δούμε πόσα τραγούδια και πόση ώρα θα παίξουν, με τη διοργάνωση πάντως να κάνει λόγο για τουλάχιστον 90 λεπτά.
Το να έχουν θέματα με τον ήχο τα support, για διάφορους λόγους, καλώς ή κακώς το αποδέχεσαι· δεν αποδέχεσαι όμως να συμβαίνει στον headliner. Γνωστός μάλιστα αρθογράφος έγραψε την ώρα της συναυλίας «μαντέψτε το κομμάτι με τόσο άθλιο ήχο που έχει»· πάντως, όσο υπερβολικό κι αν θεωρηθεί από κάποιους, οι Testament είχαν πάντα θέματα με τον ήχο: τυχαία τους είχα δει και σε κλειστό χώρο στη Σόφια πριν από 2 χρόνια και συνέβαινε το ίδιο. Στην αρχή, λοιπόν, ξεχώριζαν περισσότερο τα ντραμς και τα φωνητικά, ενώ για να ακούσουμε καθαρά τα σόλο του Alex Skolnick έπρεπε να περάσουν 4-5 τραγούδια.
Μπήκαν με το "Brotherhood Of The Snake", ενώ έπαιξαν γενικά τα πιο συναυλιακά τραγούδια από το ομώνυμο άλμπουμ (π.χ. “The Pale King”, “Stronghold”). Οι Testament έχουν επίσης καταφέρει μερικά σύγχρονα κομμάτια τους να θεωρούνται (σχεδόν) κλασικά, κι έτσι, ήδη από τη 2η επιλογή του set (“Rise Up”), υπήρξαν συνεχή mosh pits και crowd surfing, τα οποία και δεν σταμάτησαν στιγμή. Πώς να σταματούσαν, άλλωστε, όταν παίξανε 4 τραγούδια από το The New Order, με σφήνες και από νεότερο υλικό; Από τη στιγμή δε που έφτιαξε ο ήχος, οι Αμερικανοί ήταν για «χάζεμα».
Δεν ξέρω εάν αυτό είναι το καλύτερο line-up που είχαν ποτέ, είναι όμως μάλλον το εντυπωσιακότερο: ώρες-ώρες, δεν ήξερες σε ποιον να πρωτοσυγκεντρωθείς καθώς οι Steve DiGiorgio, Gene Hoglan & Alex Skolnick είναι από τους καλύτερους μουσικούς στο extreme metal. Θαυμάζεις ας πούμε πώς, την ίδια στιγμή, ο Skolnick μπορεί να παίζει ένα δύσκολο σόλο ενώ χαιρετάει το κοινό και φτιάχνει το μαλλί, δίχως να χάνει νότα! Βέβαια καλοί οι παιχταράδες, αλλά οι Testament θα είναι πάντα το δίδυμο Peterson/Billy. Ο δεύτερος ειδικά, με το γνωστό του μικρόφωνο/φωτόσπαθο (την ώρα που δεν τραγουδάει παίζει με αυτό κιθάρα), και ο πρώτος να δίνει το έναυσμα με τα riffs του, ώστε να αρχίσει η μεταλλική επίθεση.
Ασυναίσθητα, το γκρουπ είχε φτάσει σχεδόν προς το τέλος του set, όταν διαπίστωσαν/κάποιος τους σφύριξε, ότι είχαν παίξει μόνο 70 λεπτά. Τι κάνουν λοιπόν για να κερδίσουν χρόνο; Τραβάνε λίγο παραπάνω το “Alone In The Dark” για να παίξουν με το κοινό με το μελωδικό του σημείο και κάνουν και μια μίνι σύσκεψη για το ποιες επιλογές θα παίξουν εκτός προγράμματος. Μας λένε ότι έχουν να το παρουσιάσουν περίπου 5-6 μήνες οπότε ίσως να υπάρχουν λαθάκια, αλλά «what the fuck, it's live, ΟΚ?» και παίζουν το “More Than Meets The Eye”, για να κλείσουν με το “The Formation Of Damnation” μετά από σκάρτα 90 λεπτά.
Τελικά τι ήταν καλύτερο, 10 τραγούδια, 50 λεπτά και πακέτο με Amon Amarth; Ή 15-16 τραγούδια και σκάρτα 90 λεπτά; Εάν είναι να περάσουν πάλι 7 χρόνια για να έρθουν, χαλάλι τους. Εάν όμως μας επισκεφτούν ξανά το 2017 τότε χμμμμ... Ο κόσμος για Τρίτη βράδυ –με αρκετές συναυλίες στο πρόγραμμα, όπως προείπαμε– τους τίμησε, δίχως ωστόσο να φτάσει και σε επίπεδα sold out. Πάντως, αφού ρε Testament έχετε έρθει από την προηγούμενη στην Ελλάδα, παιχταράδες είσαστε, αντί για 15 τραγούδια που είχατε, βάλτε 2-3 παραπάνω, δεν είναι δύσκολο για εσάς! Και όσο ότι πουλάγατε στο merchandise ΠΕΝΕΣ, ασχολίαστο…
Setlist
Brotherhood of the Snake
Rise Up
The Pale King
Disciples of the Watch
The New Order
Practice What You Preach
Dark Roots of Earth
Stronghold
The Preacher
Into the Pit
Over the Wall
D.N.R. (Do Not Resuscitate)
3 Days in Darkness
Alone in the Dark
More Than Meets the Eye
The Formation of Damnation
{youtube}ru0gIQTB7JM{/youtube}
