Αν είχα ημερολόγιο, το συγκεκριμένο event θα είχε κυκλωθεί καιρό τώρα. Και, όπως αποδείχθηκε, δεν θα έπεφτα έξω: η ομάδα Plissken πέτυχε διάνα, με την έλευση του Goth-Trad να αποτελεί συναυλιακό highlight της σαιζόν, επί προσωπικού.
Κατά τα φαινόμενα, δεν το είδαν όλοι έτσι, κρίνοντας από την ιδιαίτερα μικρή προσέλευση στο κάλεσμα του Ιάπωνα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εναρκτήρια εμφάνιση του δικού μας Δημήτρη Λιλή. Ο οποίος μπορεί να έχτισε ένα απολαυστικό σετ στηριζόμενο σε UK bass, funky χιπ χοπ και ήχους βγαλμένους από τα 1980s, το παρακολουθήσαμε όμως ελάχιστοι...
Ο Goth-Trad βγήκε εκεί γύρω στη 1:30 με 2 και, ως απόλυτος επαγγελματίας, δεν μάσησε καθόλου από το γεγονός πως έπρεπε να παίξει μπροστά σε 40 ανθρώπους (max). Αντιθέτως, έχτισε την εμφάνισή του ακριβώς επάνω σε αυτό το δεδομένο. Κι αντί να κυρήξει ηχητικό πόλεμο, επέλεξε να επενδύσει στο σταδιακό χτίσιμο της έντασης. Κάπως έτσι, οι αρχικές επιλογές παίξανε στο γήπεδο του μελωδικού, σχεδόν ambient κομματιού του παλιοσχολίτικου dubstep, με έμφαση στις χαμηλές συχνότητες και με το beat να έχει ρόλο συνοδοιπόρου, αντί για οδηγού. Σύνθια, wobbles και μικρές παύσεις της μουσικής συνέθεσαν την εικόνα του μουντού αλλά ιντριγκαδόρικου τοπίου που είχε στήσει μπροστά μας ο Ιάπωνας, παίρνοντας μας από το χεράκι για να μας ταξιδέψει μας σε ονειρικά τοπία.
Όσο όμως η ώρα περνούσε, τόσο οι ρυθμοί ανεβαίνανε, με αξιοθαύμαστη ομαλότητα μετάβασης από τη μία κατάσταση στην άλλη. Αποδείχτηκε μαέστρος του ρυθμού και του τέμπο ο Goth-Trad την Παρασκευή στο Κ44, μεταφέροντάς μας σε περιοχές με διαφορά έντασης, χωρίς εντούτοις ίχνος ανομοιομορφίας στο σετ του. Προς το τέλος δε, όταν έριξε στην αρένα και μερικά «σιγουράκια» –όπως το δικό του "Babylon Fall" ή το "Anti War Dub" των Digital Mystikz– ο κόσμος είχε ήδη αρχίσει και κουνιόταν στους ρυθμούς του.
Το ποσοστό αποδοχής της εμφάνισης και των επιλογών του Goth-Trad φάνηκε στο τέλος της βραδιάς, όταν το κοινό (πρέπει να είχαμε πια φτάσει τους 50 σε εκείνο το σημείο) χειροκροτούσε, επεφημούσε και σφύριζε για πάρτη του Ιάπωνα επί ώρα, χωρίς να λείπουν και τα high fives όταν εκείνος κατέβηκε από τη σκηνή. Ήταν πράγματι μια δισκοθετική εμπειρία ετούτη η εμφάνιση και είναι έτσι κρίμα για όσους φίλους του παραδοσιακού dubstep τη χάσανε.
Η συνέχεια ανήκε στον Postriper της ομάδας των YSP!WSY!, ο οποίος ξεκίνησε με νέας κοπής dubstep. Ο δείκτης ωστόσο του ρολογιού είχε ήδη δείξει 4 κι αυτό σήμαινε ότι είχε η φτάσει η ώρα της αποχώρησης. Φύγαμε λοιπόν με τη μνήμη μιας βραδιάς που μπορεί να μην ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες περί προσέλευσης, στο μουσικό πάντως μέτωπο δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο.
{youtube}hALwMKRIZks{/youtube}
