Κατηφορίζοντας από τους γύρω... αγρούς προς το Terra Vibe για την τρίτη και τελευταία μέρα του φετινού Rockwave, έπαιζε ήδη ο Everlast με την τριμελή του συνοδεία. Ο γνωστός από τους House Of Pain ράπερ-τραγουδοποιός προσπαθούσε να ξυπνήσει όσους είχαν μαζευτεί γύρω από τη μικρή σκηνή περιμένοντας καρτερικά τον Iggy Pop και τους Prodigy. Ένα πλήθος με το οποίο είχε μάλλον λιγοστά κοινά σημεία αναφοράς και το οποίο δεν ενθουσιαζόταν εύκολα, ούτε κι όταν έπαιξε το “Put Your Lights On”, τη συνεργασία του με τον Santana. Ο Everlast εντέλει χρειάστηκε να επιστρατεύσει τα μεγάλα μέσα με μια έκπληξη-εγγύηση για να προκαλέσει ένα κύμα ξεσηκωμού και moshing –μιλάμε φυσικά για το “Jump Around” των House Of Pain.
Έπειτα, στις 8 ακριβώς και πριν ακόμα νυχτώσει, ήρθε η στιγμή που ο «γερόλυκος» έκανε δυναμική είσοδο και δημιούργησε μια αναστάτωση άνευ προηγουμένου. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, ο Iggy Pop δεν πρόκειται να φορέσει μπλούζα σε συναυλία. Κι όπως ήταν προφανές από τα ανεξίτηλα σημάδια του χρόνου πάνω στον ίδιο και στους Stooges, έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια. Κι όμως, αυτοί οι γέρικοι πλέον τύποι ξέρουν να ροκάρουν, να ψυχαγωγούν και να διασκεδάζουν και οι ίδιοι ταυτόχρονα, χωρίς να δείχνουν ούτε λεπτό ότι υπάρχει πιθανότητα να έχουν βαρεθεί να παίζουν τα ίδια τραγούδια για πέμπτη δεκαετία.
Φυσικά, όποιοι περίμεναν να ακούσουν οτιδήποτε μεταγενέστερο του 1981, ακόμα περιμένουν: το σετ ήταν καθαρά επικεντρωμένο στη δουλειά του Iggy με τους Stooges και στη δεκαετία του 1970. Κυρίως δηλαδή στο Raw Power και στο Kill City, τη συνεργασία του Iggy με τον James Williamson, μιας και τον συνόδευσε και ο ίδιος στην περιοδεία αυτή.
Για τον ίδιο τον Iggy Pop μπορεί να πει κανείς πολλά, θα περιοριστώ όμως στο ότι είναι πάντα εκκεντρικός, προκλητικός και κατέχει πολύ καλά την τέχνη του performer. Δεν σταμάτησε να φωνάζει την υποστήριξή του για την Ελλάδα, μας μίλησε ακόμα και για τις... σεξουαλικές του περιπέτειες στη χώρα μας, δήλωσε πως θα ήθελε και ο ίδιος να είναι Έλληνας. Και συνέχισε το σόου του ανεβάζοντας καμιά δεκαριά άτομα στη σκηνή για να χορέψουν μαζί του στο... ροκενρολίζον “Shake Appeal”, τα οποία άτομα φυσικά την καταβρήκαν και ξεσάλωσαν χοροπηδώντας, τριγυρίζοντας και αγκαλιάζοντας το είδωλό τους.
Από την αρχή ως το τέλος, ο κόσμος στο κέντρο επιδιδόταν σε ακούραστο moshing, όπως ακούραστος –φαινομενικά τουλάχιστον– αποχώρησε από τη σκηνή και ο απόλυτος ρόκερ. Ο οποίος, μετά τον αναμενόμενο χαμό στο “I Wanna Be Your Dog”, επανήλθε εντός ολίγου για οκτώ ολόκληρα encores, μεταδίδοντας όλη του την ενέργεια. Για το κλείσιμο είχε φυλάξει ένα τραγούδι που, όπως μας είπε, μιλάει για όταν δεν καταλαβαίνει κανείς πώς αισθάνεσαι και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να εύχεσαι να “Open Up And Bleed”...
Setlist:
Raw Power
Search And Destroy
Gimme Danger
Shake Appeal
I Need Somebody
1970 / Fun House
L.A. Blues / Night Theme
Beyond The Law
I Got A Right
I Wanna Be Your Dog
-----
Penetration
No Fun
Cock In My Pocket
Johanna
Kill City
Your Pretty Face Is Going To Hell
Louie Louie
Open Up And Bleed
Μετά την επίδειξη αλητείας του Iggy, κρατάμε την αλητεία και περνάμε σε αλλαγή μουσικού ύφους. Με μια μικρή καθυστέρηση φτάνει και η ώρα των Prodigy, οι οποίοι ξανατίμησαν τη Μαλακάσα έναν χρόνο αργότερα παρά μία μέρα. Και μπαίνουμε στο απόλυτο party mood, μέσα στο θεοσκότεινο πλέον Τerra Vibe –με την εξαίρεση του «σας μεταφέρω σε ένα τεράστιο club που παίζει μόνο Prodigy κι εσείς χορεύετε με κλειστά μάτια»– φωτισμού της σκηνής. Οι πληροφορίες μας λένε πως ο κόσμος ήταν λιγότερος συγκριτικά με πέρσι, άλλωστε ελάχιστοι δεν έχουν καταφέρει να δουν έστω και μια φορά τους Prodigy στην Ελλάδα. Όσον αφορά εμάς, όμως, που είχαμε για πρώτη φορά την τιμή, οι Βρετανοί μπορούν να είναι σίγουροι ότι το live τους άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.
Η λίστα των επιλογών τους δεν πρέπει να άφησε κανέναν δυσαρεστημένο, εκτός βέβαια αν κάποιος είχε έρθει για να ακούσει το “No Good (Start The Dance)”, το οποίο ούτε φέτος έπαιξαν. Ακούστηκαν οι πιο δυνατές στιγμές της δισκογραφίας τους σε διάφορα mixes/jams, με προσωπικό αγαπημένο το μιξάρισμα της εισαγωγής του “Shut Your Mouth” των Pain στο “Diesel Power”…
Μπορεί οι Prodigy και τα βιντεοκλίπ τους να μας τρόμαζαν λίγο όταν ήμασταν μικροί, αλλά πλέον η λέξη «απομυθοποίηση» ανήκει στην καθημερινότητα, καμία όψη και καμία συνήθεια δεν σοκάρει, λίγα πράγματα καταφέρνουν μετά βίας να συναρπάζουν και να ενθουσιάζουν. Ένα καλό live ανήκει σίγουρα στην τελευταία κατηγορία. Keith Flint και Maxim Reality να πηγαινοέρχονται τρέχοντας στη σκηνή, ο κόσμος να έχει παραδοθεί στους ρυθμούς τους, και κάπου ανάμεσα στους παρευρισκόμενους είσαι κι εσύ ως θεατής. Μετέχεις θέλοντας και μη στο παραλήρημα του πλήθους, σε κάνουν μπάνιο από την κορφή ως τα νύχια στη μπύρα και ό,τι άλλο αλκοολούχο και μη έχει... ευχαρίστηση ο καθένας, ζαλίζεσαι από τις αναθυμιάσεις των τσιγάρων των γύρω σου, σε παρασύρει το ρεύμα του moshpit ως κάποιο σημείο όπου μπορείς να πατήσεις έδαφος και να βεβαιωθείς ότι όλα τα άκρα σου βρίσκονται στη θέση τους.
Και μένεις στην άκρη για να έχεις λίγο χώρο να κουνηθείς, να χορέψεις στο beat και στο σαμπλάρισμα των Prodigy και να θυμηθείς τα πάρτυ της δεκαετίας του 1990... Και πόσα χρόνια πάνε από την παιδική σου ηλικία.
Setlist:
World's On Fire
Breathe
Jetfighter
Omen
Poison
Thunda Dub / Religion Link
Dogbite
Voodoo People
Firestarter
Run With Τhe Wolves
Spitfire / Spitfast
Omen (Reprise)
Invaders Must Die
Diesel Power
Smack My Bitch Up
----
Take Me Τo Τhe Hospital
AWOL
Their Law
Αφήνοντας πια το Terra Vibe γύρω στα μεσάνυχτα, σε κατάσταση διάλυσης και μουρμουρίζοντας «F*ck them and their law», ήμασταν σίγουροι ότι η τρίτη βραδιά του φετινού Rockwave άξιζε τον κόπο και για τα τρία live που παρακολουθήσαμε. Λόγω της καθημερινής, ωστόσο, και του ότι οι περισσότεροι συντάκτες του Avopolis έχουν –όσο τους το επιτρέπουν τα επίπεδα ανεργίας, βεβαίως– πρωινές δουλειές, δεν προλάβαμε να δούμε καθόλου τους Έλληνες Monovine και GAD, που άνοιξαν τη μέρα. Μάθαμε όμως πως οι εμφανίσεις τους ήταν αξιοπρεπέστατες και δυναμικές...
{youtube}fKgFYJVRI9I{/youtube}
