Φωτογραφίες: Γρηγόρης Ρουμελιώτης
Τα ηχητικά άκρα είναι πάντοτε γοητευτικά. Ακόμα παραπάνω όταν έχουν ξεκάθαρη στόχευση και όσοι τα εξασκούν δεν αυτοπεριορίζονται σε νευρωτικές ασκήσεις «καθαρότητας». Οι Napalm Death βρίσκονται στην πρώτη γραμμή εδώ και μια εικοσιπενταετία, με το δημιούργημά τους –το grindcore– να παράγει ακόμα διαχωριστικές γραμμές. Η κάθοδος στο An Club αποδείχτηκε καρμανιόλα. Με την ευχάριστη έννοια.
Πρώτοι κατέλαβαν τη σκηνή του club οι Slavebreed, άλλη μια μπάντα από την Ελλάδα που βγήκε πρόσφατα εκτός συνόρων, περιόδευσε εκτενώς και γύρισε με εμπειρίες αλλά όχι φουσκωμένα μυαλά. Εξασκούν το grindcore με αξιοσημείωτο κέντρο τον καλό drummer τους και το πάθος τους. Αν και υποπίπτουν στις εγγενείς αδυναμίες του ιδιώματός τους, έπαιξαν ένα πυκνό σετ, με δύναμη. Όταν μάλιστα ξεφεύγουν από τα στενά όριά τους, δείχνουν ότι οι δυνατότητές τους μπορούν να επεκταθούν. Στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων με το παραπάνω κι έδωσαν στους αμύητους να καταλάβουν ότι το σημαντικό είναι η γενική αίσθηση, όχι τα επιμέρους κομμάτια.
Από ’κει και πέρα, δεν χρειάζεται να ειπωθεί κάτι καινούργιο. Το 1981 οι Napalm Death από το Μπέρμιγχαμ διάλεξαν το καλύτερο όνομα για αυτό που παίζουν. Γιατί μια συναυλία τους μπορεί να παραλληλιστεί μόνο με «θάνατο από βόμβα ναπάλμ». Είναι χημικοί, εκρήγνυνται ακολουθιακά και αφήνουν χάος πίσω τους. Είναι ηχητικά ακραίοι, αλλά δεν χαριεντίζονται με την πώρωσή τους. Και είναι πρωτοπόροι γιατί είχαν πάντα έναν στόχο να κατακτήσουν.
Δεν έχει σημασία που όλα τα μέλη τους έχουν ξεπεράσει σε ηλικία τα σαράντα. Ο Mark «Barney» Greenway είναι ένας φωνητικός βόθρος σε συσκευασία καλού παιδιού από την Αγγλία. Κουβαλάει πάνω του την punk τρέλα της δεκαετίας του 1980, πάει πέρα-δώθε χωρίς παύση και στα διαλείμματα ξεστομίζει τις απλοϊκές απόψεις του περί ειρήνης, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θρησκείας. Αυτός ο ρεαλιστικός performer ευθύνεται για τη μανιακή ατμόσφαιρα η οποία επικράτησε στο An. Βάλτε στο μυαλό stage diving, crowd surfing και moshing σε ένα. Κόλαση...
Ύψιστες στιγμές του live στάθηκαν τα “Silence Is Deafening”, “When All Is Said and Done”, “It's a M.A.N.S. World!”, “On The Brink Of Extinction”, “Scum” και φυσικά η διασκευή στο “Nazi Punks Fuck Off”. Πάντως ουδείς των παρευρισκομένων, ούτε οι συμμετέχοντες στο άφθονο μοίρασμα μπουνιδίων, ούτε οι πιο χαλαροί στο πίσω μέρος του club, έβρισκε κάποιο αρνητικό σε όλη την εμφάνιση των Napalm Death.
Η επιθετικότητα είναι δημιουργική. Αυτό επιβεβαίωσαν τοι πράγμασι οι Napalm Death στο An. Και ας χαρακτηρίζουν με τα πιο υποτιμητικά λόγια το grindcore οι έχοντες περιορισμένα τα ώτα. Εκείνοι χάνουν.
