Φωτογραφίες: Έφη Κρητικού
Η αξία των Chameleons είναι αναγνωρισμένη εδώ και χρόνια, έστω κι αν δεν κατάφεραν ποτέ να κάνουν το μεγάλο εμπορικό «μπαμ». Δυο πράγματα όμως έχουν, μετά από 21 χρόνια, σημασία. Πρώτον, το γεγονός ότι υπάρχει ακόμα αρκετός κόσμος που αγαπά τα τραγούδια των τριών πρώτων δίσκων τους. Και δεύτερον, ο συνυφασμένος με τα 1980s χαρακτηριστικός ήχος τους. Έστω κι αν το δεύτερο δεν επιβεβαιώθηκε πλήρως στο live των ChameleonsVox στο Κύτταρο...
Οι Chameleons Vox είναι στην πραγματικότητα η συνύπαρξη των Bushart – του οχήματος του John Lever, άλλοτε ντράμερ των Chameleons – με τον Mark Burgess στα φωνητικά. Λογικό επακόλουθο λοιπόν η βραδιά να προκύψει νοσταλγική, μιας και το σετ ήταν αποκλειστικά αφιερωμένο στα τρία πρώτα άλμπουμ της μπάντας από τα περίχωρα του Manchester. Αρκετό και ετερόκλητο το κοινό που όδευσε υπό βροχή στο Κύτταρο – από γκοθάδες μέχρι σοβαρούς, πουκαμισάτους μεσήλικες. Ωραίο θέαμα ομολογουμένως, ιδίως τις στιγμές όταν τραγουδούσαν όλοι μαζί στίχους από τα κομμάτια.
Τους Tilbury On Cloves, οι οποίοι άνοιξαν τη συναυλία, τους έχασα λόγω ενός... κλαταρισμένου ελαστικού! Οι Chameleons Vox βγήκαν στη σκηνή στις 10 και κάτι, και από τους πρώτους ήχους μερικοί, μεταξύ των οποίων και ο γράφων, παραξενεύτηκαν. Η σύνθεση της μπάντας – δυο κιθάρες, μπάσο και ντραμς – μπορεί να ήταν αντίστοιχη με την αυθεντική, αλλά ο ήχος έβγαινε ξεκάθαρα διαφορετικός. Έμοιαζε περισσότερο δηλαδή με 1990s συγκρότημα με ημιάγριες κιθάρες, χωρίς τους κελαρυστούς εκείνους ήχους, οι οποίοι προσέδιδαν στους Chameleons τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους.
Παρ' όλα αυτά ο Mark Burgess, με μπόλικη διάθεση και με ακαταλαβίστικη προφορά, τραγουδούσε με πάθος τους στίχους των πρώιμων δημιουργιών του από τα Script Οf Τhe Bridge, What Does Anything Mean? Basically και Strange Times. Και ο κόσμος στην πλειονότητά του τον ακολουθούσε αρχικά μαγκωμένος, μα στο πέρασμα του σετ πιο απελευθερωμένος. Ανάμεσα στα κομμάτια ο Burgess πέταγε και κανα-δυο μέρη από αγαπημένα του τραγούδια, όπως το “Get Back” των Beatles ή το “Love Will Tear Us Apart” στο κλείσιμο της συναυλίας, όταν ερμήνευσαν το “Splitting In Two” των ATV. Η μόνη παρεκτροπή στη δισκογραφική αναφορά σημειώθηκε στο “Rule Brittania!”, που αποτελούσε πάντα κομμάτι των συναυλιών των Chameleons.
Ο ήχος κινήθηκε σε μέτρια επίπεδα, αλλά αρκετοί δεν έδιναν και πολλή σημασία λόγω του νοσταλγικού χαρακτήρα του θεάματος. Μπορεί κάποιοι να μην ικανοποιήθηκαν από το live, ήταν όμως μια ωραία βραδιά, άσχετα αν οι προσμονές του κοινού μπορεί να δημιούργησαν εν τέλει διαψεύσεις ακόμα και για τους αυθεντικούς Chameleons. Όμορφη, όπως και να ’χει, η εικόνα του Mark Burgess να κατεβαίνει από τη σκηνή και να τραγουδά με τον κόσμο. Θύμισε κάτι από τις παλιές μέρες, τις οποίες μερικοί βέβαια δεν έζησαν και δεν μπορούν να εκτιμήσουν δεόντως.
SETLIST
Swamp Thing
A Person Isn't Safe Anywhere These Days
Thursday's Child
Rule Brittania!
Soul In Isolation
Nostalgia
Tears
On The Beach
Perfume Garden
Second Skin
In Shredsencore:Don’t FallSplitting Ιn Τwo
