Κυριακή... Μέρα χαλάρωσης για τον περισσότερο κόσμο. Βλακείες... Αυτή η Κυριακή αποδείχθηκε μια πολύ γεμάτη μέρα. Γεμάτη μουσική, με κορύφωση το live των Melvins στο Rodeo.
Περίπου 25 χρόνια, περισσότεροι από 25 δίσκοι και οι Αμερικανοί συνεχίζουν να μετρούν επιτυχίες. Οι Melvins θεωρούνται νονοί του sludge metal και επηρέασαν σημαντικά τη grunge σκηνή του Seattle κατά τη δεκαετία του 1990. Η τεράστια μουσική πορεία τους ξεκίνησε από την πολιτεία της Ουάσινγκτον στις αρχές της δεκαετίας του 1980 – ως hardcore punk, τότε, μπάντα με ιδρυτικά μέλη τους Buzz Osborne (κιθάρα/φωνή), Matt Lukin (μπάσο) και Mike Dillard (ντραμς), ο οποίος αργότερα αντικαταστάθηκε από τον Dale Crover. Ήταν μάλιστα μία από τις πρώτες μπάντες που άρχισαν να παίζουν κομμάτια πιο αργά και με πιο δυνατό ήχο, πράγμα το οποίο και τους καθιέρωσε. Στη σκηνή όμως του Rodeo εμφανίστηκαν πρώτα οι Porn, ένα γκρουπ που ανοίγει εδώ και καιρό τις περισσότερες συναυλίες των Melvins. Έχοντας ήδη στο ιστορικό τους τέσσερα πολύ δυνατά άλμπουμ, οι Porn μας εντυπωσίασαν, τοποθετώντας επάξια το όνομά τους στα κορυφαία acts του stoner rock/alternative metal του σήμερα. Οι Porn αποτελούνται επίσημα από τον Dale Crover (ντραμς), τον θρυλικό Billy Anderson (μπάσο) και τον Tim Moss ( κιθάρα). Όντας και μέλη των Melvins, οι Crover και Coady Willis – που ανέβηκε στη σκηνή μαζί με τους Porn – είχαν διπλό καθήκον χτες. Και δεν μας απογοήτευσαν!
Γύρω στις 11 βγήκαν κι οι Melvins, έχοντας απέναντί τους ένα ασφυκτικά γεμάτο Rodeo. Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρω ότι το συγκρότημα έχει στο δυναμικό του δυο ντράμερ πλέον, γι’ αυτό και στη σκηνή ήταν στημένο ένα διπλό ντραμ σετ. Οι δύο ντράμερ τους εκτέλεσαν μια εξαιρετική εισαγωγή και ήταν αυτοί οι οποίοι έκλεψαν τελικά την παράσταση, καθόλη τη διάρκεια του σόου. Τα καθηλωτικά ταυτόχρονα hi-hat σε κάνανε να νιώθεις σαν κάποιος να πυροδοτεί την ανάφλεξη του συγκροτήματος σε υψηλές ταχύτητες. Οι Melvins είναι άλλωστε μια μπάντα που έχει γίνει πολύ πιο επιδέξια και δεμένη, συγκριτικά με τον μονοχρωματικό στουντιακό ήχο. Δεν επανεκτελούν δηλαδή απλά τα κομμάτια τους, αλλά βάζουν μια καινούργια νότα σε κάθε live. Ο δε Buzz Osbourne, εάν προκληθεί, διαθέτει φωνή παρόμοια με εκείνη του Leslie Wes – βαριά, δυνατή και σκληρή. Αλλιώς το τραγούδι του προκύπτει μαλακό και ντροπαλό. Η προσέγγισή του επίσης στην κιθάρα παραμένει κάπως αδασκάλευτη, ενστικτώδης και πολύ έντονη. Έχοντας λοιπόν προσθέσει ατονικούς θορύβους και εξαιρετικά ντραμ σόλο καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωντανής παρουσίας τους, οι Μelvins την έχουν καταστήσει ακόμα πιο μεγαλειώδη και θεαματική. Και με τραγούδια όπως το “Pigs Of The Roman Empire”, το “Zodiac”, το “Mr. DNA”, το “Anaconda”, το “Hooch” ή το “Kicking Machine” αναστάτωσαν το κοινό, το οποίο πραγματικά έζησε κάθε στιγμή της συναυλίας.
Το live λοιπόν των Μelvins αποδείχθηκε ένα ταξίδι χωρίς χάρτες, με άγνωστο προορισμό. Περιέργως ίσως, το συγκρότημα πραγματικά δεν χρειάζεται να αγωνιστεί για κάτι περισσότερο. Φαίνονται πολύ απλά να αποτελούν οι ίδιοι το περιεχόμενο, απλά κάνοντας αυτό που ξέρουν. Ήταν μια υπέροχη βραδιά, ασχέτως αν εγώ προσωπικά ένιωσα να ταλαιπωρούμαι, ή να εκνευρίζομαι ενίοτε, με τόσο κόσμο μαζεμένο στον μικρό χώρο του Rodeo.
