Φωτογραφίες: Βαγγέλης Πούλιος
Είχε καιρό να περάσει από τη γειτονιά μας η παρέα των γκαραζοψυχεδελικών Γάλλων. Και για να λέμε την αλήθεια μας λείψανε, καθώς από τότε που ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1980 μέχρι σήμερα, υπηρετούν πιστά το είδος της μουσικής που αγαπούν – χωρίς pop υποχωρήσεις και άλλα πισωγυρίσματα. Αν η καινοτομία είναι χαρακτηριστικό των νέων, οι μεγαλύτεροι ξεχωρίζουν για την σταθερότητα...
Στην πρώτη λοιπόν από τις δύο συναυλίες των Vietnam Veterans στο Rodeo, είχαμε την ευκαιρία να τους δούμε σε φόρμα να «Χτίζουν Το Αύριο Με Τα Όνειρα Του Σήμερα». Και την ευκαιρία επίσης να διαπιστώσουμε – για άλλη μια φορά – τις τεράστιες διαφορές τους από άλλα garage συγκροτήματα, όπως για παράδειγμα τους Fuzztones. Εκεί που ο Rudi Protrudi είναι το αφεντικό, ο Mark Enbatta επιλέγει να είναι απλώς ο κιθαρίστας/τραγουδιστής και ένας απ’ την παρέα. Στους στίχους δε και στις συναυλίες των Vietnam Veterans δεν θα συναντήσετε τα σεξουαλικά υπονοούμενα των Fuzztones, αλλά περισσότερο μια feel-good ατμόσφαιρα, με μπόλικη σατυρική διάθεση. Για όσους αμφιβάλλουν, παραθέτω τους τίτλους δυο τραγουδιών από τον τελευταίο τους δίσκο, τα οποία έπαιξαν και στην αθηναϊκή εμφάνισή τους την Παρασκευή: “The Girl With The Hairy Legs” και “Malakas Yeah Yeah” – το τελευταίο εμπνευσμένο και γραμμένο από τις εμπειρίες τους στην Ελλάδα!
Ο Mark Enbatta με τη βοήθεια του James Kiput κατέβαζε riff όλο το βράδυ, ενώ ο Lucas Trouble, σε παροξυσμό, κατόρθωσε να καταστρέψει το όργανο, με τον Enbatta να δηλώνει κατόπιν πως το επόμενο τραγούδι θα έπρεπε να λέγεται: “The Keyboards Don’t Really Work”! Εντάξει, όσοι βρίσκονταν στο Rodeo ήξεραν πολύ καλά τι περίμεναν να δουν, αλλά κι οι Vietnam Veterans τους αντάμειψαν με το παραπάνω, αν κρίνουμε από τον χορό και τα σηκωμένα χέρια. Παρ’ όλα αυτά η δύναμή τους βρίσκεται περισσότερο στα ψυχεδελικά τους τραγούδια, αν και είναι αλήθεια πως χωρίς το γκαράζ στοιχείο δεν θα μας ξεσήκωναν για χορό. Η εκτέλεση ειδικά του “Bang Bang” των Sonny & Cher σήκωσε και όσους κάθονταν...
