Φωτογραφίες: Τζένη Καπάδαη
Από τη στιγμή που πέρασα την πόρτα του Bios φαινότανε πως θα ήταν μια καλή βραδιά. Αμιγώς hip hop κόσμος αναμεμιγμένος με πρόσωπα που δεν φαίνονταν να ανήκουν στο hip hop κοινό της πόλης, με διάθεση, όμως, να περάσουν καλά. Έκπληξη – και στα πολύ θετικά σημεία της βραδιάς – το γεγονός πως είδαμε και πολλούς εγχώριους καλλιτέχνες της ελληνικής hip hop σκηνής παρόντες, πράγμα το οποίο δεν συναντάς, δυστυχώς, συχνά στις διάφορες συναυλίες που λαμβάνουν χώρα στα μέρη μας.
Αφού λοιπόν φάγαμε την πρώτη ώρα στον κυρίως χώρο του Bios, προχωρήσαμε και στα ενδότερα, όπου την βραδιά ξεκίνησε ο DJ Bedman με ένα set γεμάτο γνωστά και αγαπημένα μας κομμάτια. Όταν σε κάποιο σημείο, βέβαια, ανέβηκε στην σκηνή και ο Γέλως σηματοδότησε και την αρχή του live για εκείνη την βραδιά. Τα παιδιά παίξανε δυνατά και μας δώσανε μια πρόγευση του τι είδους ακούσματα πρέπει να περιμένουμε από την επερχόμενη δουλειά τους. Αν κρίνω από το live, η ολοκληρωμένη δουλειά πρέπει να είναι δυναμίτης, καθώς συνδυάζανε το γνωστό στυλ ραπαρίσματος και στιχουργικής του Γέλου με μερικά πολύ εθιστικά phat beats, στα οποία ο DJ Bedman πρόσθετε και τα απαραίτητα scratches, όπου αυτός θεωρούσε αναγκαίο. Εκτός όμως από τα νέα τους κομμάτια, παίξανε και δύο κομμάτια από το ντεμπούτο album των Σκοτεινή Πλευρά, τους οποίους βέβαια απαρτίζουν οι δυο κύριοι μαζί με τον γνωστό και μη εξαιρετέο Εισβολέα.
Αφού όμως τελείωσε το live τους, όλοι ανυπομονούσανε για ένα μόνο πράγμα: τον ερχομό των Funkdoobiest, οι οποίοι και κάνανε την εμφάνισή τους σταδιακά. Πρώτα εμφανίστηκε ο DJ τους Ralph M, με το γνωστό ινδιάνικο παρουσιαστικό του, ξεσηκώνοντας αμέσως το κοινό με τα γνωστά “When I say Funk you say Doobie” επιφωνήματά του. Δεύτερος κατά σειρά εμφανίστηκε ο Tomahawk Funk, ο οποίος ξεκίνησε δυνατά με το γνωστό ραπάρισμά του πάνω από τα beats που έπαιζε ο Ralph M. Για το τέλος είδαμε βεβαίως τον αγαπημένο Son Doobie, ο οποίος και μόνο που ανέβηκε στη σκηνή προκάλεσε εκφράσεις θαυμασμού από το κοινό. Και κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησε ένα από τα πιο δυνατά και καλοστημένα live που είδαμε φέτος. Με μανιασμένα beats και παθιασμένο MCing από τους δύο rappers, ο κόσμος δεν θα μπορούσε να μείνει απαθής. Χαρούμενα πρόσωπα, χορός, head nodding αλλά και τα απαραίτητα mosh pits σε κάποια σημεία – οι Funkdoobiest ικανοποιήσανε ακόμα και τον πιο απαιτητικό θεατή εκείνης της βραδιάς. Με επιλογές από όλη τους τη δισκογραφία όπως τα “Papi Chulo”, το προσωπικά αγαπημένο “Rock On”, τα “bow Wow Wow”, “Superhoes” (όπου και ο κόσμος διασκέδασε περισσότερο από κάθε άλλο), “Lost In Thought”, “Xxx Funk” και “Que Sera Sera” σίγουρα το κοινό έμεινε παραπάνω από ικανοποιημένο. Αφού μετά από όλα αυτά το live τελείωσε, η βραδιά συνέχισε με ένα DJ set του Ralph M, το οποίο περιελάμβανε επιλογές από funk, soul, hip hop μέχρι disco, κλείνοντας έτσι τη βραδιά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Σίγουρα ένα από τα lives της χρονιάς και ο ορισμός του γιατί οι συναυλίες, όταν αυτές είναι όπως πρέπει να είναι, αποτελούν ένα εξαίρετο τρόπο διασκέδασης πάνω απ’ όλα.
